Vrouwtje heeft een ernstige gehoorbeschadiging opgelopen zegt ze. Zwaar overdreven want als je van die vuurwerkherrie van gisteren geen gehoorprobleem hebt over gehouden, dan nu ook niet. Waar ze die gehoorproblemen, volgens haar, van heeft overgehouden is van mij.  Hoe dat kwam?

Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto

Nou kijk, vandaag moest ik weer naar de dierenarts.
We hadden een speciale afspraak en gingen voor het spreekuur uit, zodat de dierenarts lang de tijd zou hebben voor mij.
De bedoeling was om mijn trauma van de vorige keer netjes weg te poetsen.
Wat denken ze nou zelf? Dat ik dom ben?

Toen we de Sterkliniek in liepen wist ik al genoeg. Dit was geen gezellig, wil je een koekje en dan mag je weer naar huis, afspraak.
Dit zag er uit als gevaarlijke afspraak. Ik wilde helemaal niet mee maar de baas pakte mij gewoon uit mijn mandje.
De assistente zei: ”hallo Meneer, deze afspraak gaat vast veel beter”. Het valt allemaal reuze mee.
Of ze loog of ze had het IQ van een koekenpan. Meevallen………. tssssk ……dit is je reinste mishandeling.
Ik moest op de grote weegschaal en ik woog nu precies 2 kilo.
Dat was een mooi gewicht. Heel goed Meneer. De assistente deed mij net iets te enthousiast en ik vreesde dan ook het ergste.
Ik ben 800 gram gegroeid vanaf het moment dat ik bij mijn baasjes kwam wonen, betekende dat een nog grotere naald?

Net toen we in de wachtkamer wilden gaan zitten kwam de dierenarts ons halen.
Dokter Evertsen had ik vorige keer ook. Ze ging mij uitgebreid begroeten.
De baas schoot in de lach en zei tegen de dokter: “zijn blik spreekt boekdelen”.
Dokter Evertsen trok zich er niets van aan en knuffelde en kriebelde me een hele tijd.
Langzaam werd ik wat meer ontspannen want dat was toch wel lekker.
Toen pakte ze de stethoscoop en ik verstarde direct.
Ze zei; “relax lieverd, ik ga naar je hart luisteren”.
Eigenlijk was dat wel prima, het deed geen zeer en ze bleef me kriebelen.
Daarna kwam de otoscoop.
Mijn staart verdween per direct weer tussen mijn benen maar de dokter legde uit dat ze daarmee in mijn oren ging kijken.
Ze keek in beide oren en ik schijn veel oorsmeer te hebben maar verder zagen mijn oren er goed uit.
Vrouwtje maakt mijn oren eens per week schoon met een doekje en ze mag dat even eens per drie dagen doen.
Daar kon ik ook wel mee leven.
Daarna ging de dierenarts nog even met mij knuffelen en vertelde ze dat ik nog een cocktail zou krijgen en
dat ze een kleinere naald zou gebruiken en de vloeistof goed zou voorverwarmen.

Zie je wel….ik wíst het! De vorige naald was een breinaald en ze had gewoon ijswater in mijn lijf gespoten.
Die breinaald was dwars door mijn lijf gegaan en ……..

De baas pakte mij op en hield mijn snuit vast en ineens prikte de dokter met een naald in mijn nek.
Even bleef ik stil en toen zetten ik het op een gillen.
Een speenvarken zou er per direct jaloers op zijn geworden.
Terwijl ik allang klaar was bleef ik gillen in de nek van het vrouwtje.
Zo keihard gillen, dat een assistente binnen kwam om te kijken wat er gebeurde.
Nou, dat leek me duidelijk. ik kreeg een prik, een hele harde gemene prik.
Het vrouwtje vroeg of ze oordopjes had.
Toen ik uitgegild was zette het vrouwtje mij weer op de behandeltafel en wilde de dokter weer met mij gaan knuffelen.
Nou ik dacht het niet. Ik kijk je niet meer aan en we gaan NU weg.
De dokter probeerde nog een koekje maar ik was er helemaal klaar mee.
Niks koekje ik ga naar huis. Ik wil in mijn zachte mand liggen.
De dokter vertelde me vrolijk dat ik pas over een jaar weer terug hoef voor een cocktail.
Vergeet het maar, ik kom mooi niet terug.

Aanbevolen artikelen

2 Reacties

  1. Ja daar heb je gelijk in mensenoren horen ook wel eens niet zo goed of willen niet zo goed horen soms.
    Maar jij heb het nu fijn , maar dalijk megafijn . Toeter je vrouwtje maar eens in de oren.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *