Vandaag hadden we ineens een tweede teckel in huis. Ik liep naar de keuken en stond ineens oog in oog met een andere teckel. De teckel leek precies op mij en ik wilde wel met hem spelen. Ik holde kwispelend naar hem toe en de teckel holde naar mij. Hallo daar, ik ben Meneertje, wie ben jij?
Ik drukte mijn neus tegen hem aan en de andere teckel deed precies hetzelfde. Zijn neus voelde hard en koud aan en hij rook nergens naar.
Maar ik ben niet zo moeilijk en wilde best met hem spelen. Ik probeerde hem mee te lokken naar mijn speelgoed bak maar hij kwam me niet achteraan.
Om te kijken of hij aan de andere kant wel geur bevatte, liep ik om hem heen maar ook daar rook ik niks.

Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto

Ik nam een sprong naar achteren en de andere teckel deed dat ook, samen stoven we naar voren en toen viel de spiegel om.
Wat raar, nu was de teckel weg.
Ik heb er nog een keer mijn neus tegenaan gedrukt maar de teckel kwam niet uit de omgevallen spiegel.
Nou als je niet wilt spelen dan maar niet, ik kan ook heel goed alleen spelen.

Vooral op de bank is het heel leuk want dan kan ik mijn bal verstoppen tussen de kussens en de rugleuning in.
Ik duw dan net zo lang tot hij helemaal verdwenen is en daarna graaf ik hem weer uit.
Echt een leuk spel.
De baas deed dat 1 keer voor en toen kon ik het ook.
Ik leer heel snel en nu kan ik de bal ook heel goed verstoppen.
Vrouwtje vind dat ik ook dingen leer, die ik eigenlijk beter niet kan leren.
Omdat wij teckels een lange rug hebben mag ik geen trappen lopen.
Als ik mee naar boven mag, dan dragen de baas en het vrouwtje mij altijd.
Vandaag was de baas naar de wc en ik hoorde Joeri boven opstaan.
Het duurde mij veel te lang en ik besloot hem zelf te gaan halen.
Toen de baas van de wc kwam zat ik al op de vijfde tree van de trap.
Baas schrok zich een hoedje want dat had de vorige teckel nooit gedaan en die heeft toch echt in het zelfde huis gewoond.
Ik kan dat heus wel maar ik hoorde de baas al tegen het vrouwtje zeggen dat de deur van de woonkamer dicht moet blijven als er iemand boven is.
Jammer hoor, ik weet zeker dat Joeri het heel erg leuk had gevonden als ik hem had opgehaald.

Baas en het vrouwtje zijn beiden dol op wandelen in het bos en nu ik goed luister gaan we elke dag naar het bos.
Het bos is vlakbij want wij wonen op steenworp van Prattenburg en daar kun je heerlijk wandelen.
Eigenlijk mogen honden niet los in het bos maar ik wel hoor.
We zijn al een paar keer andere honden tegen gekomen en dan kom ik netjes aanhollen en dan krijg ik mijn riem weer om.
Aan sommige hondjes mag ik snuffelen en anderen lopen door.
Als ze uit het zicht zijn verdwenen dan mag ik weer los en dan kan ik weer heerlijk verder snuffelen en spelen.
Ik loop nog dicht bij de baas en het vrouwtje en wijk af en toe een klein stukje van het pad maar ik houd ze goed in de gaten.
Stel dat ze bang zijn, dan moet ik ze wel beschermen.
Ik hoorde vandaag een vogel in het bos en die was heel interessant aan het kwetteren.
Vrouwtje en de baas schoten in de lach, ik stond ineens stokstijf stil, staart strak naar achteren en mijn neus hoog in de lucht.
Ze probeerden mij af te leiden met een koekje want vrouwtje was bang dat ik weg zou hollen achter het vogelgeluid aan.
Nou, er viel niet veel te hollen want ik zag hem niet en ik ga niet in de wilde weg ergens heen hollen.
We hebben een rondje in het bos gevonden dat precies twintig minuutjes duurt.
Precies groot genoeg om mijn energie kwijt te raken maar niet om bekaf te worden.

Sinds gisteren moet ik verplicht in mijn eigen stoeltje achter in de auto zitten.
Ik heb even tegen gesputterd want ik vind het op schoot veel leuker maar ik moet er echt aan gaan wennen.
Als ik naar koekjesschool ga, of iets alleen met de baas of het vrouwtje ga doen, dan kan ik niet op schoot.
Ik heb nu een speciaal stoeltje dat niet op de voorstoel hoort omdat het tussen de voorstoel en de achterbank vastgemaakt moet worden.
In het stoeltje heb ik een normale riem-bevestiging maar ook een autogordel.
Beetje overdreven allemaal maar het vrouwtje is als de dood dat mij wat overkomt.
Dat is lief maar als ze gewoon veilig rijd kan ik best los hoor. Helaas mag dat niet.
Gelukkig kan ik niet alleen zitten maar ook lekker liggen in mijn speciale stoeltje.
Vandaag wist ik al dat ik in het stoeltje moest en vond ik het ook eigenlijk niet zo erg.
Ik heb een kleedje maar ook mijn speeltjes in mijn eigen autostoel.

Over autostoel gesproken, ik mag er zo weer in want ik ga vanavond met het vrouwtje naar de koekjesschool.
Die is weer begonnen na de kerstvakantie.
ik heb er veel zin in. Doeiiiii

Aanbevolen artikelen

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *