Vrouwtje doet erg haar best om mij goed op te voeden maar soms moppert ze op mij. Of nou ja, niet op mij maar tegen de baas.
Vandaag hadden we zo’n momentje, terwijl ik best hoorde dat ze moest lachen. Wat er precies gebeurde? Vrouwtje had mij om 16.30 uur netjes uitgelaten en daarna kreeg ik eten. Ondertussen was het vrouwtje bietjes aan het klaarmaken. Normaal gesproken moet ik een uurtje na het eten uit en dan poep ik netjes buiten. Om dat organisatorisch allemaal voor elkaar te krijgen zorgt het vrouwtje dat ze in die tijd zelf gegeten heeft. Ze willen mij namelijk snel zindelijk maken dus goed opletten en reageren als ik bijna ga zitten. Ik moet enorm vaak naar buiten en jullie snappen, daar heb ik niet altijd zin in hoor.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Mijn eten was op en het vrouwtje ging aan tafel. Vrouwtje had 3 happen binnen terwijl ik naar het celstofmatje liep en in de poephouding ging zitten.
Vrouwtje bedacht zich geen moment, stond op, tilde mij van de vloer, griste de riem en een sleutel mee en holde zonder jas naar beneden naar het grasveld.
Vrouwtje vond het vreselijk sneu om mij te storen tijdens het poepen dus had geen jas aangedaan.
Dat dit niet zo heel slim was, ontdekte ze pas toen ze buiten stond en de regen voelde.
Het regende flink en ik snuffelde eens aan het gras.
Nat gras ruikt heerlijk. Ik liep een rondje om het volledige veldje heen en toen nog maar eens een rondje.
Kennelijk vond het vrouwtje het heerlijk in de stromende regen dus we deden nog maar een rondje.
Geen idee wat ze nu eigenlijk wilde maar na 6 volledige rondjes om het veld zei ze: “Mennnnnnnnnn, niet te geloven”.
Nu heet ik geen men, en ik weet ook niet waar ze niet in geloofde maar ik had het prima naar mijn zin buiten. Ik vind regen niet erg en als ik eenmaal wakker ben wil ik best graag buiten spelen.
Vrouwtje had er genoeg van en we liepen naar de lift.
Haar haren waren kletsnat en ze drupte de hele lift nat.
Ik durf te beweren dat de haardos van het vrouwtje natter was dan mijn haar.
Wat een hoosbui hé vrouwtje?
Ligt er wel een handdoek voor je klaar?
Anders mag je de mijne wel even lenen hoor.
Vrouwtje droogde mij af en ik rende de kamer in.
Terwijl het vrouwtje haar haren stond uit te wringen deed ik een poepje op het celstofmatje.
Zo, dat lucht op. Vrouwtje pak je even stukje wc papier? Ik ben klaar hoor.
Zes volledige rondjes om het veld heen, het valt niet mee om alles netjes op te houden.
Vrouwtje ruimde het op, waste haar handen en ging toen droge kleren aantrekken.
Lijkt mij slim want met die natte kleren kun je niet op de bank gaan zitten.
Het eten van het vrouwtje was koud maar ze at het toch op.
Toen belde de baas, dat doet hij elke dag als hij op zijn werk gaat eten.
Baas vroeg: “hoe is het met Meneertje, een beetje ondeugend’?
Gelukkig ben ik altijd lief. Ik ben een poepie, een schatje en een droppie.
Vrouwtje zei: “ volgende keer nemen we gewoon een goudvis hoor”.
Baas moest hard lachen toen hij het hele verhaal hoorde en ik zag dat het vrouwtje ook wel moest lachen.
Wel leuk dat we er een goudvis bij krijgen.
Ze zijn hier dol op dieren dus dat is leuk.
Hoe zullen we hem noemen?
Golddigger? En waar moet hij dan op poepen?
Eens google-en op goudviscelstofmatjes.
Ik ga kijken of vrouwtje zin heeft in onze dagelijkse hardloopwedstrijd in de berging.
Ze wint nooit hoor maar ze doet wel haar best, en daar gaat het om in het leven.
Liefs, Meneertje.
