Vandaag was het vrouwtje mij kwijt. Niet buiten uiteraard, nee….. gewoon binnen. Ik was heus niet kwijt, ik was verstopt. In het bos mag ik altijd naar de baas of het vrouwtje zoeken en in huis mogen ze naar mij zoeken. Ze hebben ontdekt dat ik heel goed ben in verstoppen. Ze zijn slim genoeg om mij te vinden, dus ik vond het totaal onnodig om haar duidelijk te maken waar ik was. Vrouwtje keek eerst in mijn nieuwe muts, daarna in de kussensloop, op de bank, onder de stoel, in de gang. Daarna riep ze: “Meneertje Koekje”? Nou, die wilde ik wel.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Ineens hoorde vrouwtje uit de keuken een enorm gekraak komen en toen stond ik naast haar.
Ik kreeg mijn koekje en liep daarna weer terug de keuken in.
Vrouwtje liep achter mij aan en zag dat ik in de glasbak-tas sprong.
Dat is een gele tas waar al het glas in gespaard word en eens per week naar de glasbak gaat.
Gelukkig gaat er nooit kapot glas in maar altijd hele potten en flessen met deksel.
Vrouwtje schoot in de lach en zei: “mal Meneertje Koekepeertje”.
Ik spitste mijn oren en wist niet hoe snel ik weer uit de glasbak-tas moest komen.
Druk kwispelend stond ik voor het vrouwtje.
Het vrouwtje zei: “waarom kwispel je zo hard, je krijgt niks vent”.
Welles, je zei koekje, ik hoorde duidelijk koekje.
Om aan te geven dat ik echt koekje had gehoord, blafte ik maar eens.
Het vrouwtje zei ineens: “ahh ik weet het al, je hoorde Meneertje Koekepeertje”.
Ze vind het zo’n schattig koosnaampje en daar ben ik het helemaal mee eens.
Maar……als je Koekepeertje zegt, dan moet ze ook een koekje geven.
Ik lust heel graag een Koekepeertje.
Vrouwtje gaf mij een brokje uit mijn etensbak en ik sprong weer in de glasbak-tas.
Echt grappig om daarmee te spelen.
Er zat een slechts één glazen pot in en die had ik eruit gegraven.
De pot lag op de grond en ik speelde in de tas.
Vrouwtje vond dat prima en ging ondertussen koken.
Na een kwartier vond ze het wel heel erg verdacht stil en keek eens in de tas.
Ze zei: “wat ben je nu aan het doen”?
Nou lijkt me duidelijk……. meehelpen met scheiden, goed voor het milieu.
Ik heb de kartonnen bodem super handig versnippert en die snippers kunnen nu mooi in de papierbak.
Goede hulp hé?
Alles goed scheiden is belangrijk en in deze tas zat nog karton en dat hoort niet in een glasbak-tas.
Vrouwtje zei dat dit stuk karton juist wel in de tas hoorde en de versteviging van de bodem was.
Onzin, het glas past er prima in zonder dat karton hoor!
Ik vind scheiden ook heel belangrijk en ik heb mini stukjes van de kartonnen bodem gemaakt.
Opgeruimd staat netjes.
Het vrouwtje heeft de natte stukjes in de krantenbak gegooid maar ze had ze beter even kunnen later drogen.
Het blijft nu zo aan je vingers plakken en ze hebben op zolder grote waslijnen.
Daar hadden alle stukjes prima kunnen drogen aan een wasknijper en dan hadden we gelijk even op de zolder kunnen spelen.
Maar vrouwtje wilde geen natte stukjes karton aan de waslijn hangen.
Zullen we dan gaan strijken?
Maar nee, het vrouwtje wilde dat ook niet en zei dat ze bij haar pannen moest blijven.
De baas belde om te vragen hoe het was en ze vertelde lachend van Meneer Koekepeertje.
Ik vloog naar haar toe en begon weer te kwispelen.
Het vrouwtje moest zo hard lachen dat het een heel raar telefoongesprek werd.
Zo van Meneheeerheerheer hahahaha hij hahahahaha ik hahahaha.
Baas snapte er geen bal van maar is dat gewend.
Geen punt, het vrouwtje is af en toe best gek dus eigenlijk niks nieuws onder de zon.
Waar blijft mijn overheerlijke Koekepeertje?
