Het mannenweekend zit er weer op en we hebben weer leuke dingen samen gedaan. Vooral lange wandelingen gemaakt en heerlijke filmpjes gekeken.
Natuurlijk lig ik dan lekker tegen de baas aan. In de weekenden is het altijd heel speciaal om het vrouwtje te gaan wekken. Ik ben daar echt heel erg goed in.
De baas sluipt dan met mij op de arm naar boven. Doet heel zachtjes de slaapkamerdeur open en zet mij dan op het voeteneinde van het bed. Vanaf dat moment zet ik de sprint in en race als een gek naar het hoofd van het vrouwtje, om de schone slaapster wakker te kussen. Uhm…. slaapster dan, dat schone is vast alleen in sprookjes want het vrouwtje is altijd volledig verfomfaaid als ik haar wakker lebber. Overal vouwen en plooien en haar haren staan als een soort pauwenstruik op haar hoofd.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Gelukkig ben ik heel goed in glad strijken en ik spring dan boven op haar hoofd, net zo lang tot ze proestend: “ha liefje”zegt.
Daarna gaat ze mij knuffelen. Iedereen geniet van dat moment.
De baas, omdat ik zo wild heen en weer spring en dan net op een konijntje lijk, het vrouwtje omdat ze heel graag knuffelt en ik omdat ik haar in eeuwen niet gezien heb.
Voor een goed humeur, zou iedereen eigenlijk elke dag een wekservice moeten krijgen.
Een paar lebbers doen wonderen voor elk humeur.
Zondagmiddag zaten we gezellig in de woonkamer.
Vrouwtje at haar ontbijt en de baas zat aan een biertje
Ineens zei het vrouwtje: “wat doe jij nu”?
Nou dat leek me duidelijk wat ik aan het doen was.
Ik was vanaf de stoel van de baas op de salontafel gestapt, ik kan dat heel erg makkelijk.
Ik liep op de salon tafel en likte aan de glazenplaat waar nog wat koekkruimels op lagen.
Omdat er nog steeds een snoer met led lampjes in ligt, is de glazenplaat lekker warm en dat is heerlijk aan je pootjes.
Het ligt trouwens ook heel lekker en de baas vond dat helemaal geen probleem.
Ik liep een rondje om de bloemenvaasjes heen en stapte toen weer bij de baas op de stoel.
Het vrouwtje vond het eigenlijk niet goed dat ik op tafel liep, al moest ze er wel om lachen.
Vrouwtje zei: “en nu niet meer op tafel hoor”.
Echt wel jammer want het is heel erg grappig om over de glazen plaat te wandelen.
We wachten gewoon tot het volgende mannenweekend.
Wat niet weet wat niet deert.
Mijn naam klimgeit heb ik tenslotte niet voor niets gekregen.
Ik loop eigenlijk doorlopend heen en weer op de leuningen van de stoel maar ook op de bovenrand van de bank.
Ik heb net met het vrouwtje in de berging gespeeld en ze had wat nieuws bedacht.
Ze nam een klein plastic bakje mee met mini brokjes erin.
Uiteraard was ik enorm benieuwd wat ze hier mee zou gaan doen.
Ik had het zo in de gaten.
Ze rammelde met het plastic bakje en dat klonk hard.
Elke keer als ze rammelde en ik gelijk naar haar toekwam, kreeg ik een klein brokje.
Nou dat zijn de spelletjes waar ik wel van houd.
We hadden twee tennisballen mee naar beneden genomen en ze gooide de tennisballen om en om alle kanten uit.
Zo leuk om daar hard achteraan te rennen.
Ik ben super snel, al heb ik korte pootjes.
Op een gegeven moment was het vrouwtje verstopt en riep: “Meneeeeertje” en toen hoorde ik het bakje rammelen.
Ik kwam er gelijk heel hard aangehold en had haar natuurlijk zo gevonden.
Dat is ook heel makkelijk want er zijn maar twee zijgangetjes waar ze kan verstoppen, dus dat is gewoon aanrennen en koekje in ontvangst nemen.
Geweldig spelletje.
Nu ga ik even lekker dutten van het vele rennen en het vrouwtje gaat nog even snel dit verhaaltje tikken en dan omkleden en werken.
Fijne avond.
