Pas geleden vertelde ik jullie over mijn nieuwe vriend Tommie. Ik ben hem nu al een paar keer tegen gekomen en het is echt een schatje. Tommie is, net als ik, heel erg knap want hij hoefde ook niet te huilen toen hij zijn eerste nacht in de bench ging slapen. Ik vind dat ook niet erg en zie dat echt als mijn veilige slaapplek. Tommie word helemaal wild als hij mij ziet en mag ook altijd even met mijn vrouwtje knuffelen. Natuurlijk mag dat ook van mij. Vrouwtje heeft wat foto’s gemaakt met haar mobieltje maar de kwaliteit is daar nooit zo goed van en zeker niet als we beiden zo springen.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Maar stilstaan als we elkaar zijn is gewoon niet mogelijk.
We zijn dan beiden heel blij.
Daarom heeft het vrouwtje heel veel foto’s gemaakt en zijn er maar een paar gelukt.
We hebben weer saampjes geoefend met mijn Target.
Ik vind dat zo leuk en het vrouwtje vind dat ook heel erg leuk.
Ze snijd dan 2 plakjes kookworst in hele kleine blokjes en dan legt ze een klein blokje op mijn Target schijf en dan mag ik die op commando halen.
Ik ben daar echt heel erg goed in.
Tot nu toe ging het als volgt: vrouwtje sneed de worstjes en ik stond dan druk naast haar te kwispelen.
Dan moest ik netjes gaan zitten.
Het vrouwtje bleef mij dan aankijken en liep een heleboel stappen naar achter terwijl ze elke keer BLIJF zei.
Dan legde ze de lege Target schijf neer, liep ze weer naar mij toe, en pakte dan een worstje van het aanrecht.
Bleef mij aankijken, liep achteruit tot de Targetschijf, zei een aantal keren blijf, knielde dan om het worstje op de schijf te leggen terwijl ze mij aan bleef kijken en liep dan nog veel verder achteruit zodat de schijf precies tussen ons in lag.
Dan stond ze even stil en zei dan TARGET, en dan mocht ik hollen.
Ik doe dat al tijden zo erg knap dat het vrouwtje zei: “wij zijn toe aan een volgende stap”.
Ze sneed worstjes en zei BLIJF, Ze draaide haar rug naar mij toe en liep naar het midden van de kamer.
Daar knielde ze om de Targetschijf neer te leggen en legde er gelijk een stukje kookworst op.
Ze riep, terwijl ze haar rug nog steeds naar mij toe had gedraaid: “BLIJF” en liep verder de kamer in.
Ze draaide zich om en riep TARGET.
Ik bleef zitten en keek eens naar het vrouwtje.
Het vrouwtje zei: “wil je geen worstje meer zoeken”?
Worstje? Waar worstje? Er ligt geen worstje op hoor.
Het vrouwtje keek eens goed en zei: “hoe kan dat nou? Ik heb er echt een worstje op gelegd”.
Geen idee hoe het kwam maar er lag echt geen worstje meer op.
Het vrouwtje deed de oefening opnieuw maar keek nu elke keer stiekem over haar schouder en zag dat ik achter haar aan sloop.
Vrouwtje zei: “dat is geen blijf, daar zat je net niet Meneertje”.
Dat klopte helemaal maar ik zat wel heel netjes op het andere plekje.
Want…… zodra ze zich omdraaide, zat ik per direct netjes op mijn billen.
Vrouwtje draaide zich weer naar mij toe en deed de oefening als vanouds en toen ging het weer prima.
Jammer dat ze mij door had, het was best grappig om het verbaasde hoofd van het vrouwtje te zien toen het worstje weg was.
Beetje plagen mag toch best en zeg nu zelf, er is nog genoeg kookworst over voor een serieuze training.
Vrouwtje moet nog 1 nachtje werken en dan heeft ze drie weken vakantie.
Hopelijk zijn er ook een paar mooie warme dagen bij, dan kunnen we mooi naar het paradijsje.
