Vanmorgen kwam het vrouwtje thuis en terwijl ik haar helemaal suf knuffelde vertelde de baas dat ik vannacht heel eventjes gepiept had in mijn bench. Dat doe ik nooit en gisteravond wilde ik ook twee keer kort achter elkaar uit maar plaste niet echt. Vanmorgen zag hij dat het kleedje in mijn bench nat was dus ik had netjes aan gegeven dat ik moest plassen. Vrouwtje zei: “dan weten we in ieder geval dat hij niet voor niets piepte”. Duhhhhh, ik piep toch nooit voor niets?

Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto

Om 13.30 mocht ik samen met de de baas het vrouwtje wakker maken en toen vertelde de baas dat ik om 12.00 uur tijdens het uitlaten bloed had geplast en dat ik wat stilletjes was.
Het vrouwtje zat gelijk rechtop en zei dat ze hoopte dat ik niet, net als de vorige teckel, blaasstenen had.
Die had een ernstige vorm waarbij hij meerdere keren geopereerd is en dat was heel erg.
Nou ik heb heus geen blaasstenen hoor want ik ga me niet laten opereren.
Toch zei het vrouwtje: “ik ga me snel aankleden en dan vang ik urine op en bel ik de dierenarts”.
Vrouwtje schoot in haar kleren en ging zonder ontbijt met mij mee naar buiten en nam een pollepel en een urine potje mee.
Ik plaste direct en ze hield de pollepel onder mijn urinestraal zodat het op de pollepel terecht kwam.
Daarna deed ze het in het potje en liep nog een klein rondje terwijl ze de pollepel en het urine bekertje ook mee nam.
Ik hoefde echter niet meer maar ze was al dolblij met het kleine beetje plas.

Thuisgekomen belde ze de dokter en ik mocht gelijk komen.
Misschien kon het vrouwtje alleen gaan?
Ze had tenslotte al urine van mij in een potje dus leek het mij niet nodig om mee te gaan.
Toch moest ik mee want de dokter wilde mij onderzoeken.
Toen we binnenkwamen moet ik wegen en gaven we de urine aan de doktersassistente.
Daarna mocht ik direct met dokter Wilma mee naar binnen en tilde het vrouwtje mij op tafel.
De dokter zei: “ach mannetje heb je zo’n last van je buik”?
Ze knuffelde mij en ik knuffelde haar gelijk terug.
Dokter Wilma was blij dat ik niet meer boos op haar was na de laatste prik.
Ze voelde in mijn buik en blaas en ook aan mijn piemel.
Blaasontstekingen komen bij mannen niet zo vaak voor omdat de urineweg wat langer is en dat wist het vrouwtje natuurlijk ook, dus daarom zat ze wel wat in de rats voor de uitslag van de urine.

Terwijl we op de uitslag aan het wachten waren, knuffelde ik met dokter Wilma en ik kreeg een koekje van haar.
Ze had beloofd dat ze me niet ging prikken dus dat was fijn.
Toen de uitslag kwam was het vrouwtje best opgelucht.
Het lijkt een blaasontsteking te zijn maar helemaal zeker weet je dat nooit.
Er werden geen kristallen in de urine gevonden, dus voorlopig laten we de blaasstenen maar varen en hopen we met de nacontrole, dat het bloed en de verhoogde waardes weer goed zijn.
Ik kreeg een drankje mee met bananensmaak.
Thuis kreeg ik direct de eerste gift en vanavond heel laat krijg ik de tweede gift.
Twee maal daags mag ik het drankje van een lepel af likken en ik vond het heel erg lekker.

Wel heel jammer dat ik nu vanavond niet naar de grote-jongens-worstjes-cursus kan.
Mijn buik doet zeer en dan is al dat hollen niet handig maar dan mis ik ook de beloonjuffen en de worstjes.
Vrouwtje appte met Janneke dat ik helaas niet kon komen en ze wenste me beterschap en ik kreeg een hele dikke knuffel van Janneke.
Dat is heel lief, ik ben dol op de beloonjuffen.
Volgende week mag ik, als ik weer beter ben, wel.
Vrouwtje heeft namelijk die donderdag ook vrij dus dan hoef ik niet drie weken te wachten.
Ik krijg vanavond gewoon wat worstjes zodat ik ook die niet hoef te missen.
Gelukkig gaan we morgen wel gewoon naar het paradijsje.
Daar kan ik tenslotte ook rustig liggen en mijn drankje nemen.

Allemaal een goed weekend en hopelijk ben ik snel van mijn akelige buikpijn af.
Zielige Knuffel van Meneertje.

Aanbevolen artikelen

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *