Vanuit het paradijsje loop je zo mijn bos in maar via het bos kun je ook naar de Veluwe lopen en dan lekker spelen op de hei. Het is ongeveer 2 kilometer lopen en dat gingen we doen. Geen enkel probleem want ik kan heel goed lopen. Waar het kon mocht ik gewoon los mee lopen maar natuurlijk moest ik wel aan de riem als we langs de weg liepen. Onderweg kwamen we ruiters tegen en die stopten even bij mij zodat ik naar de paardjes kon kijken. Paarden zijn heel groot en de mevrouw op het paard vond mij heel leuk en zei allemaal lieve woorden tegen mij. Ik kon haar helaas niet knuffelen want ze zat veel te hoog. Ze reden weer verder en wij liepen ook weer door.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
In de verte liep een mevrouw en toen ik nog eens heel goed keek zag ik dat er een klein hondje naast liep die ik kende.
Het was Herman, de chiwiewadinges die ooit alleen maar wafkipte en niet met mij wilde spelen.
Hij kroop elke keer achter een hele grote hond en achter zijn vouwtje.
De grote hond zag ik niet en ze kwamen ons tegemoet lopen.
Ik deed alvast mijn oordopjes in.
Maar, wat schetste mijn verbazing…Herman vond het geweldig om mij te zien en holde maar me toe.
We mochten even samen spelen en dat was super leuk.
Herman zijn maatje (een hele grote Boerboel) was overleden.
Misschien dat Herman daardoor wel wat toegankelijker was.
Het vrouwtje van Herman kletste nog even met mijn vrouwtje en toen liepen wij weer verder naar de hei.
Toen we aankwamen bij de hei, gingen we eerst koffiedrinken.
Mijn uitklap drinkbakje en een flesje water waren mee en natuurlijk mijn koekjes.
De baas en het vrouwtje namen koffie en huisgemaakte appeltaart.
We genoten van het vroege uur, de rust en het mooie uitzicht vanaf het terras.
Daarna gingen we de hei op en hebben er een kleine wandeling gemaakt maar grotendeels gespeeld met stokken.
We kwamen om 11.30 uur weer terug in het paradijsje en toen was het rusttijd voor mij.
De baas ging zwemmen en het vrouwtje ging op de luie ligstoel liggen en maakte vanuit daar foto’s.
Het vrouwtje zag een nieuw vogeltje en dat vond ze natuurlijk weer iets om helemaal lyrisch over te worden.
Terwijl de baas druppelend uit het zwembad kwam zei het vrouwtje, kijk eens op de iPad wat het is, ik zag een groen vogeltje.
Ik zou zeggen het is de hulkmees of misschien wel een mus met een carnavalspakje aan.
De baas gaf de ipad aan en zei: ”ik ga me afdrogen anders heb je zo een verdronken ipad”.
Het vrouwtje keek op de vogel app en zei, het is of een groenvink of een groenling.
Nou fijn, een groenmus.
Zullen we dan nu koffie doen?
Helaas gingen we geen koffie doen maar was het tijd voor de lunch.
Ik besloot nog maar een poosje te gaan slapen want ik had natuurlijk best wel veel gelopen vanmorgen.
Toen ik ’s middags uitging kwamen we een mevrouw tegen met een labradoodle.
Zijn naam was beertje en hij was erg enthousiast.
De mevrouw kende de weg niet zo goed en vroeg of ze mee mocht lopen.
Natuurlijk mocht Beertje ook in mijn bos lopen.
We mochten beiden los en hebben gezellig samen gerend en gespeeld.
De mevrouw was op visite bij mensen die ook op ons park wonen en nu weet ze gelijk waar ze Beertje uit kan laten als ze vaker komt.
Vrouwtje sjouwt altijd hele einden met mij in het bos en we oefenen daar ook met meelopen, netjes aan de voet lopen en natuurlijk met zit, lig en blijf.
Zolang ik geen stok in mijn bek heb, doe ik het heel erg goed.
Zodra ik een stok heb dan luister ik naar geen enkel commando meer en wil ik alleen nog spelen en rennen.
Daarom mag ik in het begin een stok en zodra we weer richting paradijsje lopen mag ik geen stok meer in mijn bek hebben.
Vanavond ga ik lekker naar grote-jongens-worstjes-cursus.
Morgenochtend moet ik weer naar de dierenarts en dan ga ik horen hoe het met mijn blaas is.
Hopelijk is er geen bloed meer te zien.
Jullie horen het morgen.
