Vanmorgen kwam het vrouwtje thuis en ik lag nog in mijn bed. Ik hoorde haar en begon hard te piepen, dat mag best, want ik heb haar dan ook heeel lang niet gezien. Ik knuffelde haar helemaal plat. Het is gelukkig een beetje afgekoeld want in huis is het veel warmer dan in het paradijsje. Vorige week was het vrouwtje vrij en ondanks dat de baas moest werken, bleven wij gewoon in het paradijsje. De baas ging elke dag om 13.30 uur naar huis en ging dan de cavia’s eten en drinken geven en vanuit daar werken. ’s Avonds kwam hij dan weer naar ons paradijsje en sliep dan bij ons. Zo kon de baas ook elke dag tot 13.30 uur genieten van het mooie weer en van het zwembad.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
In de middag ging ik samen met het vrouwtje de tuin doen.
Vrouwtje ging onkruid wieden en gooide alle dennenappels in de kruiwagen.
Jammer want dennenappels zijn heel leuk om mee te spelen en ook heel leuk om kapot te kauwen.
Maar het vrouwtje vind dennenappels niet leuk op het terras en we hebben er vaak een boel want er staan heel veel dennenbomen.
Helemaal boven in die boom woont familie eekhoorn en het vrouwtje is elke keer in extase als er weer een eekhoorn naar beneden komt.
Echt raar want er komen elke dag wel een paar eekhoorns in de tuin en als je er één hebt gezien dan heb je ze volgens mij allemaal wel gezien.
Ze zijn allemaal rood, hebben een grote pluimstaart en eten nootjes en zaden uit een glazen pot.
Ze komen alleen niet als je druk in de tuin bezig bent.
Toen de kruiwagen vol was mocht ik mee naar de tuin-afval-plek.
Je moet dan van het park af, rechtsaf richting mijn bos en dan liggen aan de linkerkant twee grote inhammen.
Bij de ene staat: Grote Takken en bij de andere staat Bladeren en Aarde.
Vrouwtje pakte haar mobiel, maakte een foto van mij in de kruiwagen en app-te naar de baas: “de grote takken en het blad liggen op de juiste plek maar waar laat ik dit kleine takkie?
Op de terug weg mocht ik in de kruiwagen maar ik wilde zelf lopen en dat mocht ook.
Vrouwtje kan best mijn riem vasthouden en een kruiwagen rijden.
Ik kan daar namelijk niet los want dat is langs de drukke weg en dat is gevaarlijk.
Na een lange middag was de tuin weer helemaal netjes.
Het vrouwtje veegde de kruiwagen schoon en ruimde nadien de kruiwagen op en ging toen met een kop koffie op de loungebank zitten.
Na mijn koekje vond ik het wel tijd voor een poosje spelen.
Vrouwtje was moe en probeerde me nog op andere gedachten te brengen maar dat ging mooi niet door.
Kom, je koffie is op we gaan spelen.
Ren maar achter mij aan dan kun je mijn speeltje afpakken en weg gooien.
Ze deed nog een mislukte poging om mij bij zich te roepen maar een beetje beweging kan geen kwaad.
Gelukkig ging ze toch met mij spelen.
Ineens werd ik afgeleid door een hele dikke hommel die van bloem tot bloem vloog.
Ik duwde mijn neus tegen de hommel en toen hoorde ik het vrouwtje roepen: “Meneertje NEE”.
Dit was een serieuze nee, dus ik keek vragend naar het vrouwtje terwijl ik mijn neus demonstratief tegen een bloemetje duwde.
Vrouwtje was bang dat hij mij zou steken.
Nou, hij moest het eens wagen, ik wafkip hem zo van zijn bloemetje af.
Allemaal een heel gezellig weekend en tot maandag.
Dat vertel ik het verhaal van de springende drol.
