Vrijdag 6 oktober 2017 Meneertje 191

Gisteravond heb ik weer enorm mijn best gedaan op de grote-jongens-worstjes-cursus.
Ze waren natuurlijk allemaal heel erg blij dat ik er weer was, met mijn cake traktatie.
Terwijl iedereen een plakje nam, werd er al druk gesproken over de volgende traktatie.
Cake met chocolade stukjes, muffins, donuts, of…..het vrouwtje riep al dat wij niet gingen trakteren.
Ze moesten allemaal lachen en spraken verder over warme chocolademelk erbij.
Maar het vrouwtje kreeg gelijk, ik heb nergens tegenaan geplast dus eindelijk hoeven we een keer niet te trakteren.
Beloonjuf Janneke vond dat heel jammer maar ook heel knap en nu gaat ze voor mij een “Niet Geplast Tegen De Hindernissen” certificaat maken.
Die mag vast in een lijstje aan de muur worden gehangen.
Dat deed ze vroeger ook met alle zwemdiploma’s veterstrikdiploma’s en alle andere belangrijke zaken, hoorde ik haar laatst vertellen.
Mijn certificaat is ook heel belangrijk, dus deze moet echt een plekje krijgen aan de Wall of Fame.

Fotoverhaal, 15 foto's, 
klik op de pijl voor de volgende foto

Het eerste moment op de grote-jongens-worstjes-cursus, moest het vrouwtje een beetje mopperen op mij.
Ik vond het totaal onterecht maar het vrouwtje wil dat ik altijd vriendelijk ben.
Dat ben ik ook maar iemand probeerde mijn gevonden stukje worst te pikken.
Op de grote-jongens-worstjes-cursus is een bouvier gekomen en die kende ik nog niet.
Terwijl we stonden te wachten tot de vorige cursusgroep van het veld verdwenen zou zijn, ging ik op onderzoek uit.
Ik weet namelijk dat er altijd gestrooid word met traktaties.
Baasjes moeten hollen en laten dan tijdens het hollen nog wel eens lekkere worstjes en kaasjes vallen.
Ik ruim ze met liefde op.
Zo vond ik dus een heerlijk stukje worst en net toen ik het van de grond wilde rapen dook er een bouvier snoet naast me in het zand.
Binnen twee seconden trok ik mijn lip op en begon te grommen.
Het vrouwtje vond dat heel erg onaardig en zei: “Meneertje nee, je komt niets te kort, dat mag echt niet”.
Dan moet ze maar van mijn gevonden lekkernij afblijven hoor.
De bouvierdame schrok zich een hoedje maar dat was niet nodig. Ik had alleen gewaarschuwd en niet gebeten.
Beloonjuf Janneke zei dat je een teckel nooit moet onderschatten. Wat een schat toch hè!

Er was een heel groot mooi parcours opgebouwd en we starten altijd met kleine gedeeltes maar uiteindelijk is het een heel lang parcours.
We moesten over twee hekjes, daarna door een hele lange buis, vanuit daar op een hoge tafel springen.
Voor mij was er een speciale Meneertje tafel.
Een schattig klein blauw krukje en daar moest ik op springen en op gaan zitten.
Vanaf de tafel moesten we de hoge schutting oprennen en dan door een kleine buis, dan over drie hekjes, de hoge schutting weer op, terug over de drie hekjes en vanuit daar terug de tafel op, de lange buis door en eindigen met de eerste twee begin hekjes.
Omdat ik netjes luisterde mocht ik gewoon los het parcours doen.
Ik deed het super goed en het vrouwtje was apetrots.
Ze moesten allemaal wel lachen toen ik niet netjes op het blauwe krukje ging zitten maar via mijn blauwe krukje zo op de tafel sprong en daar netjes ging zitten.
Het leek mij nogal logisch want daar zat de rest toch ook?
Vanaf de hoge tafel tilde het vrouwtje mij er dan af en dan holde ik weer verder.

Na mij was Pip aan de beurt.
Ik liep nog los want wij liepen eerst naar onze plek in de rij.
Pip haar riem ging ook af en toen nam ze een run naar mij en rende we samen heel hard het veld door.
Pip is een super leuke krullenbol en ik kan het heel goed met haar vinden.
Haar vrouwtje riep haar maar wij hoorden het niet en hadden dikke pret.
Het duurde even voordat ze ons te pakken hadden en Pip eindelijk aan haar eigen hindernisbaan kon beginnen.
Ze kan dat heel erg goed en is super snel.
Vrouwtje vind dat ik het ook heel erg goed doe.

Zelfs Beloonjuf Janneke zei dat ik één van de best luisterende teckels ben die ze kent.
Mijn avond kon niet meer stuk.
Kan ik daar ook een certificaat voor krijgen?
Lijkt mij een prima titel voor mijn eigen Wall of Fame.
Jammer dat ik volgende week niet kan want dan moet het vrouwtje werken maar de week daarop ben ik er natuurlijk weer bij.
Helemaal geweldig dat we nu ook een overdekte zaal in Veenendaal hebben als het slecht weer is.
Nu kan de cursus altijd doorgaan en hoef ik mijn vrienden niet meer zo lang te missen.

Allemaal een goed weekend, ik ga dromen over een muur vol mooie certificaten.

Aanbevolen artikelen

8 Reacties

  1. Geweldig verhaal weer, je hebt flink je best gedaan en zo goed luisteren, heel bijzonder hoor want bij heel veel teckels staan de oren altijd verkeerd, maar zo te lezen bij jou niet.
    Knap hoor je bent al een hele grote “vent” ondertussen geworden.
    Fijn weekend hoor en er zal best nog wel iets lekkers ergens vandaan komen voor je.

  2. Het vrouwtje moet maar een ander huis kopen,met grotere muren,dan kunnen al je diploma’s erop hangen.
    Je bent tenslotte pas 1 jaar ,dus er kunnen er nog veel komen.
    Nou knulletje prettige weekend en de groeten aan alle menselijke knuffelaars om je heen.

  3. Uh jij durft tegen zo een grote hond. Kun je beter vriendjes mee wesen.
    Wat goed dat je nergens tegen geplast hebt.
    Diploma’s zijn leuk maar wij zouden zel liever in koekjes willen maar ja het personeel kijkt er wel anders tegen aan. Naja, soms is wel leuk om aan vroegere tijden te denken.
    Zo prettig weekend en tot gauw van Tommy en Daisy

  4. Mooi verhaal weer ,mijn vrouwtje was zo moe dat ze in slaap gevallen was ,ze heeft niet eens voor gelezen hoe je het gedaan hebt bij de worstjes cursus .en ik heb ook geen koekje gehad .ook moest ik vroeg naar bed ,omdat het vrouwtje er geen zin meer in had .morgen nog maar eens proberen als ze uitgeslapen is . Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia.

Laat een antwoord achter aan Carla Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *