Woensdag 21 november 2018. Meneertje 314

De kamer is helemaal klaar en de bank is ook bezorgd.
Het vrouwtje had nog geen tien minuten tevreden rondgekeken toen ze tegen de baas zei: “ik ga de kerstboom opzetten, wil jij hem uit de schuur halen?”.
De baas is, na 40 jaar omgang met het vrouwtje, nergens meer van onder de indruk en trok zelfs niet eens een wenkbrauw op.
Zo stond hij korte tijd later, op 17 november, met de grote doos in de woonkamer.
Super leuk toch en niks te vroeg.
Wij vieren sinterklaas in Centerparcs dus kunnen we thuis vast wel kerstsfeer gaan creëren.
Ik was er klaar voor en had er veel zin in, ik dook met een grote sprong boven op de kerstboom doos.
Wat een geweldige meters karton, hier zat urenlang potentieel plezier in en ik hapte vol enthousiasme in de zijkanten van de doos.
Het vrouwtje riep dat ik onmiddellijk op moest houden omdat de doos niet zo sterk meer van zichzelf was.
Hij doet al heel wat jaren trouwe dienst en inderdaad was hij niet echt stevig meer.
Ik had in no-time een mooi kijkgat in de zijkant gehapt en zag de kersttakken al zitten.
Het vrouwtje tilde mij op en zette me op mijn bankje neer.
Uiteraard bleef ik daar niet zitten en vloog weer naar de doos.
Ik wilde helpen met takken uitpakken.
Dat herkende ik heus nog van vorig jaar.
De doos ging open en het sorteren van de takken begon.
Ik greep een tak en net toen ik weg wilde hollen greep het vrouwtje mij vast.
Ze tilde mij op en zette me bij de baas op schoot. Ze zei: “pas jij even op dit takkie zodat de rest van de takkies heel blijven?”.
De baas en ik deden ondertussen een leuk spel op de computer.
Ik mocht met mijn neus vissen vangen. Super grappig is dat.
Na ons spel zat ik nog ruim een uur te kijken naar het aanbrengen van de takken en hoe het vrouwtje zorgvuldig alle takjes één voor één in een natuurlijke stand boog.
Voor zover je bij een kunstboom over natuurlijk kunt praten.

Toen alle takken uiteindelijk een kerstboom vormde, vertrok het vrouwtje naar de zolder en kwam ze met dozen en tassen vol kerstballen, lichtsnoeren, en allerlei andere leuke spulletjes terug.
Ik mocht inmiddels ook weer aanschuiven bij de voorpret en zag ineens mijn grote kerstbeer.
Hij is enorm maar ik kreeg hem na wat trekken en schudden uit de tas.
Ik trok hem aan zijn kerstmuts over de grond en verdween uit het zicht.
Zodra het stil word is het vrouwtje altijd extra alert en vroeg waar ik uithing.
Nergens hoor, ga jij maar lekker verder met je boom.
Dat deed ze niet en ze stond op en liep naar mij toe en keek achter de stoel en zei: “nee Meneertje, voorzichtig met de beer, hij hoeft niet stuk”.
Ze pakte hem af en zette mijn kerstbeer boven op het krukje op een slee.
Ik was er als de kippen bij en met een beetje rekken en strekken kon ik er bij.
Voor het vrouwtje nee had kunnen zeggen, had ik hem al weer aan zijn muts vast en hapte in zijn rode jas.
Het vrouwtje pakte hem wederom af en nu verdween hij in de voorraadkast.
Ik ging op mijn billen zitten voor de kast en zetten het op een oorverdovend blaffen.
Het vrouwtje riep dat ik heel snel moest stoppen met wafkippen omdat ze me anders op Marktplaats zou zetten onder de advertentiekop Te Koop, Verwende Zeursok, op te halen tegen elk aannemelijk bod.
Aannemelijk bot?
Wat heeft het vrouwtje toch altijd goede ideeën. Laten we marktplaats afsnuffelen naar lekkere botten.
Voor ik het wist had ik een mooi nieuw bot te pakken en zei het vrouwtje dat ik lief mocht gaan kauwen, dan zou zij de boom verder optuigen.
Prima deal, dat ze daar niet eerder aan had gedacht.

Fotoverhaal, 19 foto's, 
klik op de pijl voor de volgende foto

Vandaag mag ik niet naar opa en oma maar de baas is wel aan het schilderen.
Eigenlijk vind ik dat ik dan wel naar opa en oma mag maar het vrouwtje zegt dat ik in de woonkamer mag zijn bij haar en dat de baas in de gang is, dus dat dit geen probleem is. Jammer hoor want de laatste tijd krijg ik lang niet zo veel koekjes meer.
Wel bij de koffie maar niet omdat ik gewoon een lieve vent ben of zin in een koekje heb.
Bij oma krijg ik, zodra ik lief kijk, wel een koekje.
Kwispelen helpt bij oma ook heel goed.
Ze zegt dan altijd heel lief tegen mij: “lust jij nog wel een lekker koekje schatje?”
Nou dat soort fijne acties kan ik hier echt op mijn buik schrijven.
Dat is alleen voorbehouden aan oma en aan de mama van Guus.
Die mis ik ook enorm hoor.
Van Anneke krijg ik ook altijd lekkers als ze op visite komt of zelfs als ze alleen maar langs het wafkiphekje op het park loopt.
Helaas duurt het nog heel lang voordat we weer naar Otterlo kunnen.
Eerst de hele lange winter door.
Zodra de eerste warme dag komt dan gaan we weer lekker genieten van ons Paradijsje.
Laten we gaan koffie drinken want ik ben toe aan een koekje.

Aanbevolen artikelen

6 Reacties

  1. Als de Sint nu een grote tas of plastic box aan het vrouwtje geeft kan ze daar de kerstboom in doen en heb jij lekker veel sloop plezier met de kerstboomdoos.
    Jammer van de koekjes, maar oma’s zijn er om te verwennen en de baas en vrouwtje zijn er voor je opvoeding. Minder lekker maar wel handig.

  2. Gelukkig alles weer op orde,het huis weer als nieuw
    De kerstspullen weer op zijn plek en dan straks lekker Sinterklaas vieren met alle lieve mensen.
    Dat betekend pakjes scheuren en koekjes happen.
    Het gaat weer gezellig worden.

  3. Wat genieten we toch elke keer weer van de leuke,humoristische verhaaltjes!
    Wat is de bank mooi en wat is alles mooi geworden.
    Ha,ha die meneertje met die beer!!

  4. Hoi hoi vrouwtje Kaatje en Meneertje Jansen Hoera ,je hebt de koekjes niet vergeten ,daar ben ik reuze blij mee .
    Bij het voor lezen van het Meneertje Jansen verhaal ging Tygo al bij het eerste woord KOEKJE heel mooi met zijn pootjes om hoog mooi zitten ……….en dat wel vijf keer achter elkaar .Namens Tygo bedankt en ga zo door ,dat was even smullen .Leuk dat het bijna Sinterklaas is he ,niet dat ik nog geloof maar die man brengt ook altijd van die lekkere koekjes .Alleen heb ik geen schoenen om bij de kachel te zetten ,daarom zet ik mijn etensbak er maar neer .in de hoop dat Piet het snapt !
    Of er wat in komt vertel ik je volgende keer wel .Nu moet ik nog een rondje lopen en dan gaat het baasje slapen en ik ook.. GROETJES VAN TYGO EN ZIJN VROUWTJE MIA

Laat een antwoord achter aan Cora Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *