Woensdag 19 juni 2019 Meneertje 341

De week is weer veel te hard om gevlogen.
Ze hadden veel regen voorspeld maar eigenlijk viel het allemaal reuze mee.
De regen viel vooral ’s nachts en een enkele keer een bui in de avond maar op de dag konden we heerlijk buiten zijn.
Genieten om elke dag een eind in mijn bos te wandelen.
We kwamen een mevrouw tegen met een hele grote loslopende hond en het vrouwtje deed mij direct aan de riem.
De mevrouw riep vanaf een afstand: “Laat uw hond maar los hoor, deze dame doet niets”.
Het vrouwtje liet mij weer los en ik holde naar de grote hond toe.
Ze hurkte en deed een hele lange plas.
Ik wilde net even gaan ruiken of ik haar plas herkende toen ze er met haar achterpoten zand overheen gooide.
Niet alleen over haar plas maar ook over mij.
Het vrouwtje zei dat ik geen handige Harry was en dat ik niet mijn neus in andermans billen moest steken.
Nou dat maak ik nog altijd zelf uit en ik was niet bang voor een beetje zand.

Omdat ik nog steeds niks had geroken, stak ik mijn neus in het vers gegraven bergje zand en snoof eens diep.
Nee, die herkende ik niet en keek naar de mooie grote dame, leuk kennis te maken.
De mevrouw en het vrouwtje moesten lachen en toen liepen we allemaal weer verder.
Zij gingen naar links en ik, met mijn kop, neus en rug, vol zand naar rechts.
Terug in het Paradijsje wilde ik meteen door rennen naar de bank maar het vrouwtje zei dat we eerst even gingen uitschudden.
Ze zette me op de stoep en ik stond stil te wachten hoe ze dat voor ogen had.
Omdat ik zelf geen initiatief nam, schudde het vrouwtje met haar hand door mijn vacht heen en weer.
Er gebeurde bar weinig maar dat had ze van te voren ook wel kunnen bedenken.
Ik rende naar binnen, sprong op de bank en schudde toen zelf mijn vacht heel hard heen en weer.
Dat was enorm veel effectiever, nu kwam er tenminste resultaat.
Het zand vloog alle kanten uit en belandde op de salontafel, op de bank en op de grond.
Zoals verwacht begon het vrouwtje te zuchten en zei dat ik dat ook buiten had kunnen doen.
Dat had uiteraard gekund maar je stofzuigt alleen binnen, dus leek me dit een stuk logischer toch?

Fotoverhaal, 27 foto's, 
klik op de pijl voor de volgende foto

Het vrouwtje heeft het vogelhuisje weer schoon gemaakt want er kwamen af en toe vogels kijken maar die gingen er niet in en ze hoopt nog op een nieuw nestje vogels.
Volgens haar kan dat nog prima terwijl er niet voor niets een gezegde is met de tekst: In mei leggen alle vogels een ei.
Het is allang geen mei meer maar het vrouwtje is eigenwijs en blijft toch hopen op een nieuw nest.
Er was weken geleden een koppeltje boomklevers in gegaan maar na een poos was er geen leven meer te zien en vlogen er ook geen boomklevers meer in of uit.
Het huisje is ook eigenlijk niet voor boomklevers want mama klever kon er amper in en uit en perste zich elke keer met heel veel moeite door het gat heen.
Er werden geen baby’s gevoerd en, na een twee weken helemaal geen leven meer in en uit het vogelhuis, besloot het vrouwtje te gaan kijken.

Ze was heel benieuwd wat ze aan zou treffen. Misschien wel eitjes of dode vogeltjes.
De baas haalde het kastje van de boom en het vrouwtje legde haar oor tegen het houten huis aan.
Ze hoorde helemaal niks.
Toen schroefde de baas voorzichtig de bodem onder het huis uit en keken ze vol verbazing naar de inhoud.
De boomklevers hadden het huis vol gestopt met piepkleine blaadjes.
Het leek wel een huis vol confetti.
Ze hadden er vast een feestje gehouden maar op een nest leek het alles behalve.
Daarom had het vogelvrouwtje natuurlijk geen eitjes gelegd.
De baas heeft het lege huis weer aan de boom geschroefd.
Het vrouwtje hoopt vurig op een nieuw koppeltje vogels.
Mij maakt het niks uit hoor, een leeg vogelhuisje staat ook leuk en er vliegen toch wel vogels in de tuin, dus of die nu uit het huisje komen of gewoon overvliegen is mij om het even.
Morgen gaat het normale leven weer van start en gaat het vrouwtje weer werken.
Nog maar even één dagje genieten van lekker niksen.

Aanbevolen artikelen

4 Reacties

  1. Die koekjes doen ook veel vergeten, als je geen kussen krijgt.

    Maar ik denk dat dat kussen nog wel komt en dat zwembad tsssssssssss ze zijn te moe om het voor jou te pakken.
    Maar daarvoor heb je de koekjes gekregen.

  2. Zand, zand en nog eens zand zo leuk. We hebben hier een hele grote zandbak. Het terras ligt eruit en da kwamen heel veel wortels te voorschijn. Zo leuk. We zitten hier met zen 3en lekker te graven en dan ook het vrouwtje pesten net als jij. Zo leuk en net je hebt wel gelijk. Stofzuigen doen ze alleen binnen. Nou we gaan nog even door want straks komen de tuinmannen het terras op nieuw inleggen. Dan is de pret voorbij. Ze zetten ook nog een schutting en kunstgras. Pfff…. Zo gemeen. Ze zeggen dat we dan niet meer graven. We zullen zien.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

Laat een antwoord achter aan marjo blom Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *