Woensdag 26 februari 2020. Meneertje 373

Onze cavia’s worden heel erg verwent.
Ze krijgen allerlei kruiden, elke dag heel veel soorten groenten, stokjes met blaadjes er aan, knabbel stokjes en elke avond een extraatje.
Gelukkig zijn het enorme gil biggen en zodra het vrouwtje iets voor ze gaat pakken dan maken ze lawaai voor tien.
Ik vind het fijn dat ze zo hard gillen want dan weet ik precies wanneer zij wat krijgen, en…….als dat zo is, dan wil ik ook wat.
Dat lijkt mij persoonlijk het meest eerlijke.
Elke avond eet het vrouwtje samen met ons allemaal een stuk fruit.
De cavia’s zijn dol op fruit en rennen allemaal ongeduldig voor het plexiglas heen en weer tot ze wat krijgen.
Het vrouwtje liep naar de fruitschaal en nam er een grote appel af.
Ze pakte een schoteltje en een schilmesje en ging op het voetenbankje van de baas zitten.
Dat voetenbankje staat vlak bij de caviakast zodat ze heel makkelijk wat aan de cavia’s kan geven terwijl ze verder schilt of pelt.
Ik was in diepe slaap toen alle drie de cavia’s hard begonnen te fluiten en dat werkt prima als wekker.
Natuurlijk was ik gelijk alert en ik holde van de bank naar het vrouwtje want ik wilde natuurlijk direct zien wat voor lekkers we kregen.
Het rook niet echt naar mijn favoriet maar als de cavia’s het krijgen wil ik het ook.
Het vrouwtje schilde de appel en deed een stukje appel in haar mond.
Ze zei: “oei, een klein beetje zurig deze appel.”
Het vrouwtje deelde schilletjes aan de cavia’s en zij begonnen alle drie te knisperen en te knoeperen en aten alsof ze nooit in hun leven meer iets zouden krijgen.

Ik zat naast het vrouwtje op het voetenbankje en ze zei: “dit wil jij niet moppie, deze appel is echt zuur.”
Ze pakte weer een schilletje voor Affection, dat is net een versnipper-machine.
Die pakt het schilletje aan en terwijl je naar haar kijkt zie je het schilletje razendsnel naar binnen gaan.
Cavia’s eten altijd met de snelheid van een fabrieksmachine maar Affection spant de kroon.
Al snel begreep ik dat ik echt niks kreeg en begon te blaffen.
Ik wil ook vrouwtje, ik óók.
Het vrouwtje sneed een klein blokje appel af en gaf het aan mij.
Ik nam het aan en bleef toen stok stijf zitten.
Wat een smerig stuk fruit was dit. Bah.

 

De cavia’s hadden niks in de gaten maar die eten zo snel dat ze überhaupt niet proeven wat ze eten.
Het vrouwtje bleef naar mij kijken en ik keek naar haar.
Ze zei: “nou alsjeblief dan, jij wilde toch perse een stukje? Ga maar kauwen”
Dit stuk appel was echt heel vies en daar ging ik zeer zeker niet op kauwen maar ik besloot vooral niets te laten merken en keek rustig voor me uit.

 


Ik hoorde een raar gorgelend geluid uit de keel van het vrouwtje komen en ik vroeg me af wat er te lachen viel want hier was helemaal niks lolligs aan.
Het speeksel in mijn mond was volledig in het stukje appel getrokken en de rest van mijn tong voelde aan alsof ik vier maanden niet gedronken had.
Ik besloot mijn onderkaak iets te laten zakken zodat er iets frisse lucht bij de zure appel kon komen.
Toen begon het vrouwtje te huilen en als een paard te hinniken.
Ze probeerde een zin te maken die moest duidelijk maken dat ze het stukje appel op mijn tong zag liggen.
Nou nou, wat een humor.
Pas maar op dat jij je niet verslikt in die zure appel want eten en lachen is echt geen optie.

Voor mij was de lol eraf en ik sprong van het voetenbankje.
Onderweg verloor ik het stukje appel.
Zo jammer maar als het eenmaal op de grond ligt kun je het niet meer eten.
Ze zeggen wel eens dat je van de grond kunt eten, nou bij ons thuis niet hoor.
Het vrouwtje pakte lachend het stukje appel op en zei: “ik had je gewaarschuwd dat hij zuur was”

Ik heb een nieuwe halsband van Parastoer. In december had het vrouwtje er eentje besteld en had 24 cm doorgegeven. Dat kon ook prima maar als ik dan mijn nek wat dikker maakte, dan was het toch net iets te strak. Zo jammer want ik vond het wel een hele stoere band.

 

Het vrouwtje vond dat ook en bestelde daarom dezelfde band alleen iets groter.

 

Mijn andere band is dus nog maar twee maanden oud en zonde om deze te laten verstoffen in een kastje. Dus gaan we deze verkopen.

 

Kijk, dit is ‘m. Er is vast een kaninchen met een nekopvang van 23 cm. Dan past deze band van 24 cm perfect. Dus wil jij hem kopen voor de helft van de prijs? Mail dan gerust.

 

De sleutelhanger die bij de nieuwe halsband zat is echt fantastisch. Het vrouwtje heeft deze aan de sleutels van het Paradijsje gedaan. Zo weet iedereen dat dit mijn sleutels zijn. Kom maar op met de zomer.

 

 

 

 

 

 

 

 

Aanbevolen artikelen

6 Reacties

  1. Je was gewaarschuwd voor die appel en stoer doen lukt niet altijd.
    Oh ik lig ff dubbel, maar als het een koekje was had je het toch zeker wel weer opgepakt.
    Maar die halsband is mooi . Maar ik denk dat we toch nog een tijdje moeten wachten voor de zomer en a u b geen hittegolf.
    Geniet lekker van de appel morgen . Gemeen he . maar ik bedoel een koekje.
    .

  2. Meneertje, wat heb je gedaan, mijn vrouwtje rolt bijna van da bank af van het lachen, en hikt dat ze in plaatjes denkt🤔het mini personeel had ook twee van die cavia dingen, ik moest er altijd tegen wafkippen, maar ze stoorden zich niet aan mij, je bent niet veel groter zeiden ze😂😂😂
    Dikke knuffel van Sientje

  3. Ja .niet alle appeltjes zijn lekker en daar krijg je alleen maar zure bekjes van.
    Dan zie je niet alles willen eten wat een ander krijgt, je bent toch geen cavia

  4. Nou Meneertje Jansen daar heb je gelijk in ,een appel is niet voor honden .Ik heb het ook een keer geprobeerd ,niet te eten Gelukkig gaat het fruit wat overblijft bij ons naar de kippen die zijn er dol op,en ik gun het ze van harte
    Geef mij maar een koekje ,heerlijk.Voor nu groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *