Woensdag 8 juli 2020 Meneertje 392

We zijn het weekend niet naar het Paradijsje geweest. Het regende pijpenstelen en het vrouwtje zei dat ze met dit weer helemaal geen zin had om in de kou en nattigheid buiten te gaan zitten.
Alsof we een cabriocaravan hebben, tssssk, we hadden prima binnen kunnen zitten met de verwarming aan.
Vrouwtje zegt dat je dan stookt voor de hele goegemeente en dat ze dat zonde vind van het geld.
En met regen wil ze ook niet buiten onder de partytent zitten, wel als het een klein beetje regent maar niet als er heel veel buien zijn.
Wacht even, mag die even in de herhaling?
Jij wilt niet naar buiten onder de partytent zitten als het regent?
Mooi ik schrijf even mee: NIET NAAR BUITEN ALS HET REGENT.

Kan ik ook blijven liggen.

 

Ik vind het namelijk ook niet echt geslaagd om naar buiten te gaan als het keihard regent maar er is geen mens die aan mij denkt als het stortregent.
Jammer genoeg hoor ik de baas of het vrouwtje dan nooit zeggen: “nee joh, we snappen je, het regent loeihard dus plas en poep jij maar fijn in huis.”
“Helemaal begrijpelijk dat je niet naar buiten wilt, we maken het met liefde schoon en hebben poep-zakjes genoeg.”
Ik hoor dat nooit, vrouwtje denkt dat ze standaard de leukste thuis is en vind dat ik niet moet zeuren als het water met bakken uit de lucht komt vallen.
Gekscherend zegt ze dan altijd: “het is hondenweer, en wat ben jij?”
Maar we zijn dit weekend tot de conclusie gekomen dat je vooral thuis blijft als het regent, dus vanaf nu wil ik dat ook met hoosbuien.

 

Zaterdag gingen we wel overdag even naar het Paradijsje.
We gingen op visite bij de papa en mama van Guus.
Guus was niet thuis, die was logeren bij zijn mensenbroer, dus mocht ik met alle speeltjes spelen.
Mijn vrouwtje zei nog: “hij bijt dat allemaal stuk hoor, doe maar niet.”
De mama van Guus is gelukkig niet zo gecompliceerd als het vrouwtje en zei: “we kopen wel weer nieuw, laat hem toch lekker zijn gang gaan.”
Dankbaar, dat de mama van Guus zo’n lieverd is, dook ik met mijn snuit in zijn speelgoed bak en zag ineens iets bekends en heel erg leuks.

Dik een jaar geleden hadden Guus en ik beiden een soort kikker speeltje gekregen. Een groen plastic lijfje waar een heel mooie piep in zat met vier pootjes van een soort plat touw.
De mijne had het vrouwtje al lang geleden in de prullenbak gegooid maar die van Guus was nog helemaal heel.
Ik beet in zijn lijf en de kikker begon oorverdovend te piepen.
Het vrouwtje zei dat ze hier heel zenuwachtig van werd want ze wist zeker dat de kikker in no time poot-loos door het leven zou gaan.
De mama van Guus zei nogmaals dat het geen enkel probleem was en toen probeerde het vrouwtje ook te ontspannen.
Ze gingen steeds harder praten om boven het gepiep van de kikker uit te komen.
Wat een fantastisch speeltje en wat had ik die gemist.
Na een uurtje zei het vrouwtje: “zei ik het je niet”, “kijk nou, daar ligt een losse poot.”
De mama van Guus stond op, pakte de poot en wierp hem in de prullenbak.
Met een…..opgeruimd staat netjes….. ging ze weer op haar stoel zitten en piepte ik weer lekker hard verder.
Toen we naar huis gingen zei de mama van Guus, neem hem maar mee hoor Meneertje.
Wat een groot feest, dat wilde ik wel.

We gingen uit eten in een restaurant met een honden menukaart maar het vrouwtje zei dat kikker niet mee naar binnen mocht.
Echt super stom want ik wilde kikker graag aan alle gasten laten zien en horen.
Het duurde heel lang voor de bediening mijn botje kwam brengen en in die tijd had ik mooi de andere gasten bezig kunnen houden.

 

Gelukkig hadden ze hele lekker botjes en zo werd het toch een enorm leuk etentje.
Nu we verder thuis bleven moest ik mezelf binnen vermaken en aangezien mijn zogoflex speeltje niet langer op of tussen de verwarming kon worden gegooid, moest ik wat nieuws bedenken.
En jullie snappen….ik heb het gevonden.
In de gang zat ik met mijn billen op de eerste trede van de trap en keek in de krantenbak.
Om het vrouwtje te waarschuwen begon ik te roepen dat ze moest komen.
Ik hoorde vanuit de kamer de stem van het vrouwtje die vond dat ik moest stoppen met loeien en zelf wat uit de krantenbak moest pakken.
Dat wilde ik ook wel maar ik kon er niet bij.
Het loeien ging over in oorverdovend blaffen en ik hoorde dat het vrouwtje er aan kwam.
Ze keek naar mij en zei: “wat had de prins nu weer voor wens?”
Ik wees met mijn neus naar de krantenbak en hoorde haar zeggen: “nou, pak zelf maar een doosje, je kan er prima bij”
Maar ik wilde dit keer geen doosje en begon steeds harder te blaffen en wilde niet stoppen.
Het vrouwtje stak haar hand in de mand en zette de zucht modus aan.
Ze zei: “je bent echt onmogelijk” en viste mijn Zogoflex van de bodem.
Mooi spel hé vrouwtje?

We mochten eindelijk op bezoek bij oom, die in zijn eigen wereld woont, en ik ben wel goede maatjes met hem.

 

Hij praat niet maar wij begrijpen elkaar heel erg goed.

 

We zijn ook nog met de vrachtauto naar Jan en Bertus geweest.

 

We gingen de lege caviakast wegbrengen

 

We gingen varen met de Titanic van Elst naar Ingen.

 

Super spannend maar ik zag gelukkig de reddingsboten wel liggen.

 

Ik ga weer even lekker bankhangen, het regent dus laten we vooral lekker binnen blijven.

 

Aanbevolen artikelen

8 Reacties

  1. Zo dat was wel een afwisselt weekend.
    Toch genieten ondanks de regen.
    De regen is wel goed voor de tuin en de plantjes.
    Nog even wachten en het wordt weer mooi weer .

  2. Wij zitten ook te wachten op mooi weer. In het weekend zijn wij bij onze mensenbroer logeren geweest en met onze mensenzus weer naar huis gegaan. Hij woont echt veel te ver weg. 2 uur rijden vinden wij niet leuk maar het ergste was nog dat onze baasjes op vakantie gingen zonder ons. Ze zijn vandaag eerst terug gekomen. Zo gemeen. Nu gaan we op ze en heel dicht tegen ze aan liggen kunnen ze niet meer weg en wij weer even bijkomen van al dat bewaken van huis en mensenzus.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

  3. Wat een geluk dat het eindelijk regent ,ik dacht even dat het nooit zou komen .En we hadden het Zoooooo nodig onze tuin is helemaal opnieuw ingezaaid en heeft heel veel water nodig en af en toe een zonnestraaltje doet wonderen .maar voor alle honden en hun baasjes hoop ik dat volgende week het weer weer prachtig zal zijn .en voor jou Meneertje Jansen hoop ik dat er geen hondeweer meer komt ,alleen maar buien met koekjes en speelgoed kikkers met een heel klein zacht piepje er in .Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia.

  4. Dat was fijn met die kikker, maar dan maak je de mensen boos die willen rustig eten
    Dus was niet erg daarvoor heb je lekkere koekjes gehad
    En spannend dat reizen.
    We krijgen wel weer beter weer alleen hoop ik niet al te warm.

  5. Hoi Meneertje,
    Hier Sientje, we kunnen wel in staking, niet naar buiten als het regent, wij hebben gelukkig een overkapping, daar kan ik ook best onder plassen, maar dat mag ook al niet, tttsss moest verboden worden. Gelukkig ben je nog naar het paradijsje geweest.
    Doeiiiii dikke knuffel van Sientje 🐾💕

Laat een antwoord achter aan Bea Westendorp Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *