Maandag 25 juli 2022 Columbus 54.

Eindelijk tijd om te vertellen wat ik afgelopen zaterdag heb gedaan.
We gingen namelijk iets heel bijzonders doen.
Oma ging ook mee en zei dat we gingen spelen met mijn oma’s, mama, broers, neefjes, achterneefjes, nichtjes, achternichtjes en nog veel meer familie.
Ik wist helemaal niet dat ik er zo veel van had maar ik houd sowieso van uitjes dus ik had er zin in.
Zo vertrokken we dus al vroeg met de auto.
Oma zat gezellig bij mij achterin en ik mocht lekker op schoot zitten.
Natuurlijk pas nadat ze mij wat koekjes had gegeven.
We moesten een heel eind rijden want we gingen naar naar Oeffelt.
En jawel, dat plaatsje bestaat echt en is niet één of ander maf oergeluid.
Zo klonk het namelijk wel toen het vrouwtje aan oma vertelde dat we in Oeffelt naar Hondenzwemvijver ‘Ut Poeleke’ gingen.
Ik ben geboren bij Peter en Elly Ruijgh en zij hebben teckelkennel de Heggerank.
Peter en Elly hadden de hele locatie afgehuurd voor een reünie en daar waren al heel veel familieleden aanwezig toen wij aankwamen.

 

Ik zag een heel groot grasveld en daar kon je heerlijk overheen rennen.

 

Ook was er een vijver waar je doorheen kon lopen maar waar je ook kon zwemmen.
Uiteraard mochten alleen de teckels daar zwemmen maar de mensen mochten wel met hun voeten door het water lopen.

 

Peter en Elly gingen iedereen begroeten en ik holde heen en weer.

 

Ik zag natuurlijk mijn mama maar herkende haar niet echt meer hoor.
Mijn broer Noppes was er ook.
Hij is net als ik heel erg stoer.

 

Mijn broertje Teun was er ook met zijn mama’s.

 

Alleen mijn broer Napoleon was er niet maar er waren familieleden zat aanwezig dus er viel genoeg te beleven.
Tante Beppie was dol op de trampoline en sprong als een gek heen en weer.
Iedereen moest heel hard lachen om tante Beppie.
Haar baas ging ook mee springen en toen vond ze het nog leuker.

 

De baas wilde een filmpje maken vanaf de andere kant van de vijver en ik ging mee samen met een neefje.
Geen idee wat zijn naam was maar hij was super aardig.

 

Je kon vanaf deze kant van de vijver iedereen heel goed zien en we speelden samen op de rotsblokken.

 

Oom Sjors zwom heel veel in het water en er waren nog wat familieleden die heel goed konden zwemmen.

 

Ik kan dat natuurlijk ook best maar ik hoef dat heus niet aan iedereen te laten zien.
De baas probeerde mij te lokken.

 

Hij zei: “kijk eens hoe goed jouw mama kan zwemmen.
Peter riep naar Mama Janz en ze zwom zo zonder hulp naar hem toe.
Mijn mama is echt heel knap.

 

De baas riep dat hij mij wel wilde helpen en ik liep door het eerste lage laagje water heen.
Ik vind water niet erg maar grond onder de voeten is best fijn toch?
Waarom zou je jezelf uitsloven terwijl je zo ook lekker afkoelt.

 

Toen het dieper werd liep ik weer terug want dat hele eind zwemmen naar de baas leek mij als onervaren zwemmer niet echt heel handig.

 

De baas liep naar mij toe, tilde mij op en nam mij mee naar het diepe.
Daar liet hij mij los en zwom ik als volleerd zwemmer naar de kant toe.

 

Oma was super trots op mij.
Ze zei dat moet opa zien maar die was er niet bij.
Het vrouwtje zei dat opa het filmpje vast ging kijken.

 

Tijd om mezelf droog te hollen en ik rende heen en weer op het gras met wat neefjes en nichtjes.

 

Oma maakte met haar telefoon ook heel veel foto’s.
Leuk dat mijn oma dat zo goed kan hè?

 

Eigenlijk vond ik al mijn familieleden wel heel erg leuk en ondanks dat ik super stoer ben was ik tegen iedereen heel aardig.

 

Behalve dan tegen…. want ja, je hebt er altijd wel een familielid bij waarmee je het niet kunt vinden.
In mijn geval was dat Frits.
Ik kwam net uit het water en wilde kennis maken toen Frits zijn lip op trok.
Nou kun je veel van mij zeggen maar niet dat ik een watje ben dus ik gromde een keer om te waarschuwen dat hij deze flauwekul niet bij mij hoefde uit te halen.
Voor ik het wist schoot Frits naar voren om mij te grijpen en zette ik de tegenaanval in.
Wat dacht die verwaande kwast wel.
Net toen ik mijn tanden in zijn lijf wilde zette greep de mevrouw van “Ut Poeleke” Frits bij zijn kladden en het vrouwtje mij.
Het vrouwtje mopperde tegen mij maar de mevrouw van Ut Poeleke zei dat Frits al eerder boos had gedaan naar andere familieden en als hij dat nog een keer zou doen, dat hij dan aan de riem moest.

 

Dat leek mij een goed plan en ik ging naar links en Frits naar rechts.

 

Het was tijd om te eten en het vrouwtje had mijn eten natuurlijk mee genomen.
Ineens wilde alle familieleden mee eten en het vrouwtje zei dat ik maar even op schoot moest dineren want er was niet genoeg voor de hele familie.

 

Na het eten gingen we nog even spelen.

 

Nog een laatste duik in de vijver en toen was het de hoogste tijd om naar opa terug te rijden.
Met heel veel verhalen en foto’s kwamen we weer thuis.

Lieve Peter en Elly, bedankt voor de fijne dag en de volgende keer komen we weer op de reünie hoor.

Aanbevolen artikelen

9 Reacties

  1. wat een leuk verhaaltje en ja Oeffelt bestaat echt want wij wonen er niet zo ver vandaan
    2jaar geleden zijn we verhuist van het oosten naar het zuiden des land en hebben het er erg naar ons zin ik kan heerlijk in de tuin liggen en lekker wandelen in ons dorp
    we wonen in een mooie omgeving met veel natuur en bossen dus fijne wandelingen genoeg voor mij en de baasjes tot het volgende verhaaltje maar weer

  2. Hoi Columbus,wat gezellig een reünie hebben wij verleden jaar gehad,super gezellig, vrouwtje is heel slim bij de meisjes gaan lopen, niet bij de mannen daar heb ik het momenteel niet zo op 😳 daarna hebben we met z’n allen ergens gegeten, super goed gezwommen, je gaat het vast nog leuk vinden. Dikke poot van Dirk

  3. Wat heb jij een mooie dag gehad. Dat heeft niet iedereen. Prachtig oh en stel je voor dat al die mensen in het watr mochte bah bah wat vies. Stel je voor ze hadden de voeten niet gewassen oh.
    Nu kan je weer een tijdje thuis zijn of op vakantie?

  4. Hallo Columbus, wat leuk al die familie van jou ,ik heb er weer van genoten de foto s het verhaal van Kaatje en jou zwemkunsten geweldig.ik vraag aan mijn vrouwtje of ze het morgen nog een keer voor wil lezen ,dan kan ik gelijk nog een keer de foto s bekijken ze zijn zo mooi .Ik heb helemaal geen familie ,ik ben een asiel hondje en sta helemaal alleen op deze wereld .gelukkig heb ik wel een heel lief vrouwtje en baasje ,dat Is een gelukje.en Benthe en Sofie onze buur honden zijn ook heel lief voor mij en hun vrouwtje Mieke is ook familie van mijn vrouwtje ,zo zie je maar weer dat ik het toch nog niet zo slecht heb getroffen met mijn familie. Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia

  5. Wat is dit leuk!!!! zoveel teckels bij elkaar Dat is echt genieten !
    Columbus je hebt je goed verweerd !
    Ik heb genoten van het verhaal!

Laat een antwoord achter aan Dirk Rijkens Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *