Vandaag ging het vrouwtje, met oma van opa, naar de Intratuin. Dat schijnen ze elk jaar samen te doen. Een hele dag kerstballen, bomen, lichtjes, en andere frutsels kijken. Ik zag het nut er écht niet van in, ze heeft geen kerstboom, dus waarom moet je dan kerstballen kijken? Frutsels staan er ook al zat, dus enige meerwaarde had het volgens mij niet. Er schijnt, volgens het vrouwtje, een enorm kerstdorp te staan. Ja……dus? Ze heeft zelf ook wel kersthuisjes, daar hoef je toch niet zo’n eind voor te gaan rijden? Vrouwtje was dol enthousiast en vertrok al vroeg naar de Intratuin in Duiven. De baas zei: “gewoon laten gaan Meneer, winkelen heeft volgens vrouwen altijd nut en meerwaarde”.
“Ze neemt vast wel wat voor je mee”. Dat klonk best goed dus besloot ik rustig af te wachten en gezellig te spelen met de baas. De baas en ik hebben ons prima vermaakt.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Toen het vrouwtje thuis kwam zag ik drie grote tassen met spullen en tot mijn stomme verbazing zaten er ook twee mini kerstboompjes met een jute zakje als voet in.
Althans…..voor zover je het kerstboompjes zou kunnen noemen.
De takken zaten allemaal omhoog en het leek meer op een jute zak met een groene stok erop.
Het vrouwtje was mega enthousiast en liet de baas al haar aankopen zien.
Een glazen hangende bol met gloeilampjes er in, 3 pauwen, mini kerstballen, 2 strengen met lampjes, een pakket batterijen, een zilveren presenteer-geval voor lekkernijen,
een speeltje en een bot voor mij en voor een buurmeisje een klein cadeautje en nog wat dingen die ze volgens mij totaal niet nodig heeft.
Uhm, joehoe…je wilde geen boom en nu zijn er twee?
Het vrouwtje vertelde, de ene boom is voor oma in het verzorgingshuis en de andere boom is voor ons zelf, voor boven op de caviakast.
De baas ging naar zijn werk en het vrouwtje zette de boom op haar schoot en begon enthousiast de takken terug te vouwen. Ik besloot te gaan helpen.
Ik hapte in de takken en trok ze naar beneden. Gaat goed hé vrouwtje?
Vrouwtje vond dat toch niet zo goed gaan en ik kreeg mijn twee nieuwe dingen.
Een leuk bruin bijt geval met een piep erin en een kerstbot.
Ik ging een stukje verderop genieten van mijn nieuwe dingen en het vrouwtje begon enthousiast aan de versiering van het eerste boompje.
Ze had een streng lampjes gekocht met een stekker en een heel lang snoer.
Dat is reuze handig want dan gaan de batterijen niet op en kan het boompje overal staan.
Vrouwtje deed de stekker in het stopcontact zodat ze goed kon kijken, als ze het snoer in de boom zou plaatsen, of de verdeling van de lichtjes mooi uit kwam.
Dat zag er leuk uit. Ik vloog naar de streng en probeerde er mee weg te hollen.
Vrouwtje riep: “Meneertje lossssss”.
Zo jammer, De lampjes stonden ook heel erg leuk om de salontafel heen.
Het is een heel lang snoer dus dat had prima gekund.
Vrouwtje zette de kerstboom hoog en nu kon ik er niet meer bij.
Omdat de kerstversiering in de boom van oma goed vast moesten zitten besloot het vrouwtje ze vast te knopen met draad.
Zo vallen ze niet uit de boom en is hij makkelijk te verplaatsen.
Vrouwtje viste stevig garen uit haar naaidoos en begon aan de eerste kerstballen.
Toen ze toe was aan de volgende bal kon ze het klosje niet meer vinden. Ze zocht tussen alle uitgepakte nieuwe aankopen maar nergens een klosje.
Ik had hem niet hoor, ik lag te kluiven aan mijn nieuwe bot. Het vrouwtje kwam toch even dichterbij kijken en zag een stuk draad uit mijn mond hangen.
Zo jammer dat ik het klosje moest teruggeven. Ik had mijn bot aan mijn mandje willen vastknopen daarom had ik hem even geleend.
De baas belde om te vragen of de boompjes mooi werden.
Boompjes riep het vrouwtje, ik ben pas bezig met de eerste boom en er zit nog amper wat in.
Kerstbomen optuigen met Meneer is als planten water geven met een vergiet.
Persoonlijk zou ik geen planten gaan water geven met een vergiet. Volgens mij krijg je daar een enorme natte vloer van.
Na een aantal uren was het vrouwtje klaar en stond alles op zijn plek.
De kerstboom is bij oma gebracht en die was er erg blij mee.
Ook zijn vandaag alle kerstkaarten op de post gegaan.
Over twee dagen zullen de meesten wel binnen zijn (behalve die voor het buitenland)
In de namiddag op Jurre gepast. Een klein buurjongetje.
Jurre vind mij heel erg spannend en moet huilen als ik te dichtbij kom.
We hadden twee weken geleden al kennis gemaakt en ik vond het leuk maar hij vond het niks.
Daarom was het best spannend voor hem .
Vrouwtje en ik hebben goed voor hem gezorgd en hij hoefde maar 1x hard te huilen.
De rest van de tijd zat ik op schoot en Jurre speelde met mijn speelgoed.
Aan het einde mocht ik heel even aan hem snuffelen en toen ging hij niet meer huilen.
En nu doen we niks meer. Lekker samen op de bank liggen en genieten van elkaar.
Misschien vergeet het vrouwtje zelfs wel dat ik uit moet. Ik plas tenslotte ook heel netjes op het matje.
Maar als ik met een schuin oog na haar kijk, vrees ik dat ik straks toch de kou in moet.
Fijne avond allemaal.
