Baas houd niet van katten en katten weten dat. Standaard komen katten bij hem op schoot zitten of kroelen langs zijn benen. Het liefst zou de baas dan weglopen maar dat heeft geen zin want ze volgen hem direct. Vrouwtje vind katten juist heel erg leuk en zou er best wel één willen hebben. Ze voert altijd wilde katten en neemt zelfs blikjes kattenvoer mee als ze op vakantie gaat.
Dieren moet je samen willen en baas weet een heleboel redenen te noemen waarom hij absoluut geen kat wil. Dat gekroel om je benen en overal haren.
Baas vind het met name erg smerig dat ze overal op kunnen. Ze lopen op je vensterbanken, de eettafel, de salontafel en dus ook op je aanrecht, waar ze uit de kraan proberen te drinken. Dat is pas echt vies.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Vanmorgen riep de baas het vrouwtje en zei: “kijk eens hoe grappig”.
Vrouwtje schoot in de lach, pakte haar camera en vond het super schattig.
Ik stond op het aanrecht en de baas had de kraan open gedraaid.
Lekker hoor, water uit een stromende kraan is echt heerlijk.
Na wat foto’s zei het vrouwtje: “schat, wat was er ook al weer met aanrechten, katten en kranen”? Wat een rare vraag van het vrouwtje. Ik ben toch geen kat?
Ik lijk op een kat zoals een muis op een olifant lijkt. De enige gelijkenis is dat we beiden wel ham lusten. Ik begreep de baas prima, je wilt toch geen kraan-slurpende kat op je aanrecht?
Wat anderen doen moeten ze zelf weten maar niet aan deze kraan. Deze kraan is mooi van ons.
*Slurp* *Lebber* *Drink* *Slobber* Heerlijk hoor, verser water kan gewoon niet.
Gelukkig is de baas wel gek op cavia’s want daar zijn er best veel van hier.
We hebben ook af en toe logeetjes maar die mogen niet in het Aristocaafjes Penthouse logeren.
Ze moeten tijdens het logeren in een kooi.
Vrouwtje vind het anders niet veilig genoeg.
Het Penthouse is vol en onderin zijn er wel lege plekken maar daar kan ik ook bij en ik zou best wel eens willen kijken waar de malle wiepjes vandaan komen.
Dat schijnt niet de bedoeling te zijn, dus ook de AristoCaafjes zitten allemaal hoog. Ik kan ze wel zien maar ik kan er absoluut niet bij.
Als ze eten krijgen ben ik altijd in de buurt.
Ze kijken over het plexiglas heen en fluiten keihard, dat is heel grappig.
Ik help heel erg graag met alles, dus ik wel ook best helpen om de cavia’s eten te geven.
Onze logeetjes zijn een week geweest en worden straks weer opgehaald.
Gina en Ginny waren gelukkig ook niet bang voor egel want ik speel heel veel met hem en egel maakt geweldig veel lawaai.
Af en toe kan ik hem niet vinden maar dan zoek ik net zo lang tot ik hem weer heb.
Egel is klein en past overal onder.
Mijn neus ruikt hem en als hij onder de bank ligt, roep ik gewoon de baas of het vrouwtje en die vissen hem dan onder de bank of salontafel uit.
Ze komen altijd want ik roep net zo lang tot ik hem heb.
Ook een leuk spel trouwens, eerst hard piepen met egel en hem dan onder de bank schuiven om daarna te roepen en hem weer terug te krijgen.
Waar ik ook altijd heel goed mee kan helpen, is met schoenen aantrekken.
Vooral veters strikken, daar ben ik een kei in.
Vooral Joeri is altijd super blij met mijn hulp.
Het liefst ben ik dan op de grond maar als Joeri haast heeft, zet hij me op de bank om zijn schoenen snel aan te kunnen doen.
Joeri zijn wekker loopt altijd op het cruciale moment af dat hij vanaf dat moment moet haasten. Altijd leuk zoveel actie in huis. Ik help hem met liefde snel in zijn schoenen. Ik wil niet dat hij te laat komt hoor.
Ik denk dat zijn schoenen Nee als naam hebben. Ik hoor elke keer Nee Meneertje.
Ik heet Meneertje en de schoenen hebben dus wel een hele rare naam, maar goed…. Heb je je Nees al aan je voeten of moet ik nog helpen met je Nees aantrekken?
Net gebeurde er trouwens wat raars, ik zat voor jullie het dagelijkse stukje te tikken en ineens zag ik in het raam een spook.
Ik bleef minuten lang muisstil zitten en keek naar de bewegingen van het spook.
Van mij mocht ze wel binnen komen maar dat deed ze niet.
Ze stond buiten maar ik zag haar wel duidelijk voor het raam staan.
Echt mal hoor, het is best koud en ze had geen jas aan.
Ik zou dat niet doen. Het spook stond in een grote lichte vlek terwijl het echt al donker is buiten.
Ik wilde van vrouwtjes schoot af om te kijken wat er aan de hand was.
Ik sprong er naar toe maar er gebeurde niks.
Vrouwtje schoot in de lach en vertelde dat het de weerspiegeling van de televisie was.
Wat een hoop onnodige mensendingen zijn er toch.
Gelukkig is het bijna weekend.
De baas is lekker vrij en het vrouwtje moet werken.
Maar….weekend is weekend en ik heb er zin in.
Tot maandag allemaal.
