Wat hadden we meegenomen uit de dierenwinkel? Vers vlees, écht waar, lekker vers vlees. Ik zal vanaf heden altijd vers vlees eten. En dat is enorm bijzonder. Kwiebus kreeg alleen op speciale dagen vers vlees en dat was met mij ook eigenlijk de bedoeling. Waarom ze dan toch van mening veranderden?

Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto

Nou dat kwam als volgt: de baas en het vrouwtje vonden mij nog steeds aan de magere kant.
Ik groei wel in de lengte maar verder zijn mijn ribben nog steeds erg zichtbaar.
Brokjes vind ik persoonlijk niet erg lekker dus het was elke keer weer een gedoe om wat van mijn bak leeg te krijgen.
Grotendeels at ik de helft van wat ik per dag zou moeten eten.
Eerst dachten ze dat het kwam omdat ik aan het wisselen was en niet zo goed kon kauwen.
Toen dachten ze dat het kwam omdat ik de brok niet lekker vond en probeerde ze een andere brok.
Maar wat ze ook probeerden, ik at geen enkele brok met smaak.

De baas en het vrouwtje hadden het er samen over en het vrouwtje ging eens aan het uitzoeken over de mogelijkheden van vers vlees.
Dat alles wist ik natuurlijk niet en toen we mijn nieuwe tuigje gingen kopen, bestelde vrouwtje nog meer dingen.
Ik had nog steeds niet in de gaten dat dit vers vlees was.
Dit kwam omdat het bevroren was en ik een heerlijk kluifje had gekregen.
Het kluifje kreeg ik zomaar van de winkelmevrouw.
Volgens het vrouwtje rook het heel smerig maar ik vond het zalig.
Smaken verschillen en ook wel fijn dat ik het kluifje niet hoefde te delen met het vrouwtje.

Toen het avondeten werd klaar gemaakt rook ik iets heerlijks.
Ik holde naar de keuken en zag ineens dat het vrouwtje het lekkers in mijn etensbak deed.
Was ik jarig? Nee dat kon niet want ik ben pas 16 september jarig, gelijk met Joeri.
Misschien was er een ander feest waar ik het bestaan niet van wist?
Maar nee, vanaf heden zou ik elke dag, twee keer een portie vers vlees krijgen.
Jullie snappen dat ik een rondedansje deed.

De baas was bang dat ik alles in één keer naar binnen zou schrokken.
Ze keken toe hoe ik aan mijn allereerste bakje vlees begon.
Tot hun verbazing at ik keurig netjes.
Niks geen geschrok.
Maar, ik liet niets staan zoals ik dat deed met mijn brokken.
Mijn bakje ging helemaal leeg.
Het vrouwtje wilde eigenlijk geen vers vlees omdat het haar zo’n gedoe leek maar eigenlijk valt het reuze mee.
Jullie snappen dat ik heel erg blij ben.
Niks zo lekker als een bak vers vlees.
Uiteraard mag ik allerlei smaken gaan proberen en ik kan niet wachten.
Het leven is genieten, nou ja, bijna genieten……

Dat nieuwe tuigje vond ik namelijk echt alles behalve genieten.
Ik ga toch echt niet met zo’n harnas om mijn borstkast lopen.
Als ze willen dat ik met dat ding om ga wandelen dan dragen ze me maar want ik ga er niét mee lopen.
Vrouwtje zei nog: “even wennen Meneertje, het valt heus mee”.
Nou ze gaat er zelf maar aan wennen.
Ik zet er geen stap meer mee en als ik zeg géén stap, dan bedoel ik ook géén stap.
Na een minuut of 10 op mijn rug door de kamer getrokken te zijn, met koekje met ham, die ik overigens uiteraard wel even opat om vervolgens weer op mijn rug te gaan liggen, tilde het vrouwtje me op en droeg me naar het grasveld.
Daar ging ik heel netjes op mijn rug liggen, op het gras.
Zo, ik zet geen stap, dan weet je dat vast.
En zo geschiedde, ……vier keer rechtop gezet en ik vier keer op mijn rug liggen
De hele dag heeft de baas het geprobeerd maar nee, ik ga dus echt niet lopen.
Jullie snappen dat ik nog even mijn te kleine riempje om heb maar morgen krijg ik een gewoon halsbandje.
Zo, het duurde 24 uur maar ze snappen het nu ook.
Een harnas is voor ridders niet voor Meneertjes.
Ik ga vroeg eten want ik ga vanavond naar worstjescursus met mijn oude bandje om.
Ik heb er zin in.

Een harnasvrije groet.

Aanbevolen artikelen

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *