Wat ik echt geweldig vind? Uiteraard vlees, koekjes en snoepjes maar óók als er visite komt. Super gezellig is dat want die komen bijna allemaal voor mij.
Ook een beetje voor de baas en het vrouwtje maar toch eigenlijk grotendeels voor mij. Daarom was het zo leuk dat de baas en het vrouwtje 29 jaar getrouwd waren en er visite voor mij kwam. Er viel weer heel erg veel te knuffelen en dat is heerlijk. Petra kwam langs om mij te knuffelen en met mij te spelen. Verder kwam ze ook haar cavia’s weer ophalen, die hadden bij ons gelogeerd. Petra houd erg van knuffelen en ik mag ook heerlijk in haar armen in slaap vallen. Maar Petra was niet de enige die kwam.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Opa en oma kwamen ook langs.
Als opa en oma komen is het standaard feest.
Voor hen ben ik gewoon een kleinkind en ze verwennen mij altijd enorm.
Opa en oma waren niet alleen, weet je wie er ook mee kwamen?
De zoon van opa met zijn partner, Maarten en Tamara.
Maarten vind honden erg leuk.
Maar…..hij houd eigenlijk alleen van grote honden.
Ze moeten minimaal tot aan zijn knie reiken wil hij ze leuk vinden.
Heeft hij even geluk dat ik een super grote hond ben.
Mijn lijf misschien niet maar mijn karakter wel.
Maarten kwam binnen en ik sprong gelijk tegen hem op.
Hij tilde me van de vloer en net toen hij wat wilde zeggen, begon ik een knuffelaanval op zijn gezicht.
Maarten moest heel hard lachen en genoot van mijn knuffels.
Elke keer als hij iets wilde zeggen gaf ik hem knuffels.
Tamara kwam er ook bij staan en ze hadden totaal geen oog meer voor de baas en het vrouwtje.
Uiteindelijk zei het vrouwtje: ”misschien willen jullie je jas uit doen en een kopje koffie en een appelgebakje”?
Dat wilden ze wel en Maarten nam me mee naar de bank.
Ik bleef tegen hem aanspringen en uiteindelijk zei Maarten: “ik houd echt alleen van grote honden maar voor Meneertje maak ik per direct een uitzondering, wat een schatje”.
Opa, Maarten en Tamara zaten op de bank en ik huppelde van Maarten naar opa en van opa weer naar Maarten en vanaf daar naar Tamara.
Gezellig om met z’n viertjes op de bank te zitten.
Na een poos enthousiast heen en weer springen werd ik moe.
Ik kroop in Maarten zijn nek en viel in slaap.
Heel in de verte hoorde ik ze praten over hoe goed ik het doe en hoe lief ik ben.
Dat ik van brokjes over ben op vers vlees en hoe blij ik daar van word.
Het klopt allemaal en als er weer vleesjes staan dan hoor ik het graag.
Na een poos was het tijd voor de visite om naar huis te gaan.
Terwijl ze afscheid namen hoorde ik Maarten zeggen: “mochten jullie ooit oppas nodig hebben, dan breng je Meneertje maar hoor”.
Als het aan mij zou liggen wilde ik elke dag wel heel veel bezoek.
Ik vind iedereen aardig en iedereen vind mij aardig.
Als je het voor elkaar krijgt om een verstokte grote hondenliefhebber binnen 5 minuten kunt laten omsmelten, kun je toch wel stellen dat ik super leuk ben.
Vrouwtje vind mij ook geweldig maar niet dat ik ga wafkippen als de bel gaat.
maar ik moet wel waarschuwen want stel dat ze de bel niet horen?
Dan missen we de visite en dat laat ik toch echt niet gebeuren.
Het is tijd voor mijn eten en ik heb er zin in.
De dinsdagmaaltijd is echt zalig met als kanttekening dat het kleine porties zijn. Het is veel te snel op.
Maar ik ga snel, want ik ga eten.
Tot morgen.
