Maandag 10 juli 2017 Meneertje 147

Daar ben ik weer en dan ook nog voor de eerste keer op mijn nieuwe site.
Joeri heeft dat heel knap gedaan, ben er heel erg trots op.
Ik heb natuurlijk heel veel meegemaakt in de afgelopen 10 dagen.
De baas was drie dagen vrij maar het vrouwtje en ik bleven heerlijk in het paradijsje.
Vrijdag 30 juni begon met een dag bij opa en oma.
De baas en het vrouwtje gingen met vrienden naar het Kroller Muller museum en ik heb lekker genoten bij opa en oma.
Ik kreeg heerlijke koekjes en mocht de hele dag met oma en opa spelen, zelfs tijdens het eten
.

Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto

Thuis moet ik gewoon gaan liggen als ze gaan eten en gaan ze zeer zeker niet met mij spelen maar bij opa en oma mag alles, echt geweldig.
Oma ging wel 5x met mij uit en dat is altijd gezellig, lekker buiten snuffelen.
Ik heb deze keer ook niet aan de plinten geknabbeld.

‘s Avonds kwamen ze mij weer ophalen en ik vloog om en om van de baas naar het vrouwtje.
Ze bleven een bakje koffie doen en vertelde aan opa en oma hoe leuk het was geweest.
Daarna gingen ze naar huis om mijn vlees en nog een aantal koelkast spullen te pakken en vertrokken we toch naar het paradijsje.
Niks zo veranderlijk als het weer, dus we konden prima gaan.
Ik vind het persoonlijk altijd weer voor het paradijsje hoor.
Met regen is het ook heerlijk in de tuin.

Omdat ze ’s morgens vanaf het paradijsje naar het Kroller Muller waren gegaan, had het vrouwtje de bedden alvast opgemaakt en alle spullen er ook al neer gezet dus we hoefden alleen maar de koelkast te vullen en konden na een lange wandeling in mijn eigen bos lekker in de tuin genieten van de avond.

Zaterdag wilde de baas zijn krant lezen en dat is prima maar niet te lang.
Ik sprong elke keer op de krant en dan pakte de baas mij op, zette mij achter zich neer en dan klom ik weer terug via zijn rug, over zijn been naar de krant.
Een super leuk spel maar wat ik ook deed, hij ging niet met mij spelen.
Hij zei: “ga maar lekker buiten spelen het is droog weer”.
Ik probeerde nog even met piepen mijn doel te bereiken maar dat werkt gewoon niet bij de baas.

Na de krant gingen we lekker een eind lopen in mijn bos.
We kwamen een meneer tegen die rustig in het bos stond en ineens kwamen er twee super snelle husky honden aangehold.
Deze waren van de man en hij vertelde trots dat deze twee zichzelf altijd uitlieten.
De honden verdwenen weer het bos in en dat leek mij ook wel leuk.
Ik bedacht me geen moment en rende ze achterna.
Het duurde even en toen kwamen de beide husky honden weer voorbij maar de baas en het vrouwtje zagen mij niet.
Het vrouwtje trok helemaal bleek weg en ineens zag ze me in de verte aan komen hollen.
Ik hol heus heel hard maar die husky honden waren echt kei harde sprinters.
De husky honden holden al weer weg en het vrouwtje riep Meneertje Blijffffffff.
Helaas hoorde ik dat niet want ik was al weer een heel eind weg.
Wat ze ook riepen, ik kwam niet meer terug.
De husky’s renden van links naar rechts en liepen hele grote rondes in het bos.
Dat kon ik ook heus en ik hoorde het vrouwtje zeggen dat ik dit nog nooit had gedaan en altijd netjes mee door liep als zij weer verder gingen.
Ze bleven ruim een kwartier weg en toen was het vrouwtje inmiddels spierwit.
De baas van de husky’s besloot te helpen en floot zijn honden terug.
10 minuten later kwam ik er ook aan en toen kon het vrouwtje mij weer aan de riem klikken.
De rest van de wandeling moest ik aan de riem blijven dat was wel jammer want ik had nog best een eind met de husky’s kunnen rennen.
Vrouwtje zei dat ik de weg wel had kunnen kwijt raken door zo ver weg te hollen.
Ik raak de weg heus niet zomaar kwijt hoor maar vrouwtje is altijd overbezorgd.
Ze vertelde dat ik dit nooit meer mocht doen maar ik deed toch niks verkeerd.
Het is juist super gezond om lekker hard in het bos te rennen.

Later die dag mocht ik oefenen met los lopen en het vrouwtje had koekjes mee genomen.
Elke keer als ze riep en ik dan braaf kwam, dan kreeg ik een koekje.
Heeeeerlijk, eindelijk heb ik een koekjesbos.
Het leven word steeds beter in het paradijs.

Aanbevolen artikelen

13 Reacties

  1. Het is ook niet eerlijk, Meneertje… die husky’s hebben véél langere benen dan jij! Geen wonder dat jij iets later aankomt…
    Maar fijn dat je zo hebt genoten 😉
    Nu je baasjes geen hartverzakkingen meer bezorgen hoor… ze zijn véél te dol op je!

  2. Meneertje wat heb je weer een heerlijk weekend gehad. Maar ik begrijp het vrouwtje wel hoor dat ze wit werd van angst toen je zo lang weg bleef. Dus niet meer doen hoor. Tot morgen.

  3. hahaahaha ik snapte er niks van kon geen bericht achtelaten gisteren, hoop nu dat het wel goed gaat.ik zou ook schrikken hoor meneertje vroewtje heeft gelijk niet meer zo ver weg. fijne dag samen .Xx 🐕

Laat een antwoord achter aan kaatje van esse Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *