Dinsdag 30 januari 2018 Meneertje 251

De hoogste tijd om weer eens de benen te strekken. Maar waar kon dat?
Het was wel even een gezoek naar de juiste locatie want we kunnen niet meer naar de hondenspeelplaats
en rennen aan de riem is natuurlijk niks aan.
Ik wilde heel graag los maar het vrouwtje wilde dat perse op een plek waar dat veilig kon.
Na lang denken besloten we naar het stadspark te gaan.
Niet zo veilig als de hondenspeelplaats maar gelukkig goed gekeurd.
We reden er heen en natuurlijk ging mijn bal mee.
De baas nam ook de Drone mee, om buiten te oefenen.
Echt raar want hij moet de bal gooien.
Het vrouwtje kan echt niet zo ver gooien als de baas en ik wilde wel wat te rennen hebben.
Toch pakte de baas de Drone uit de doos en stopte de batterij er in.
Het vrouwtje gooide met de bal en de baas probeerde de harde wind te trotseren met de Drone.
Dat lukte niet echt heel geweldig en de Drone zwabberde als een dronken tor rond.
De baas was bang dat de Drone in een boom zou blijven hangen dus besloot hij zijn oefenpoging te staken.
Heel goed plan, nu kon hij fijn mijn bal heel ver weg gooien.
Niks zo lekker als keihard rennen.
Dat kan natuurlijk thuis ook maar nu kon ik hele lange stukken rennen.

Fotoverhaal, 16 foto's, 
klik op de pijl voor de volgende foto

Tegen koffietijd gingen we naar oma.
De baas ging oma ophalen en zou met haar naar de restaurant ruimte komen, het vrouwtje en ik deden nog even snel een plas buiten.
Ik ben langzaam aan een echte man aan het worden en dat betekend ook dat ik niet meer door vreemden zo maar geaaid wil worden.
Vrouwtje was helemaal verbaast toen een vreemde mevrouw aangebeend kwam en mij ongevraagd wilde aaien.
Tegen alle verwachtingen in begon ik keihard te blaffen.
De mevrouw schrok en de baas en het vrouwtje zeiden beiden tegelijk: “Meneertje, doe eens aardig”.
Dat deed ik, ik grom niet, ik bijt niet maar ik wil niet geaaid door deze mevrouw.
Kom op zeg, jullie laten je toch ook niet door vreemden zomaar op je hoofd aaien?
De mevrouw leek zich niks aan te trekken van mijn waarschuwing en bleef aandringen om mij te willen aaien.
Nou, ik dacht het niet.
Ik was duidelijk toch?
Elke keer als ze haar hand boven mijn hoofd had begon ik te blaffen en schrok ze.
Het vrouwtje zei dat ze het misschien beter niet kon doen en de mevrouw liep verder.

De koekjes-mevrouw kwam eraan in haar rolstoel en moest hard lachen.
Ze zei; “moest je zo hard blaffen Meneertje”
Je hebt gelijk hoor jongen, je hoeft niet met iedereen bevriend te zijn.
En zo is het maar net, ik ging kwispelend tegen de leuning van de stoel staan.
De koekjes-mevrouw kriebelde achter mijn oren en aaide me.
Daarna kreeg ik twee koekjes van haar.
Lekker hoor, dank je wel lieve koekjes-mevrouw.
Vrouwtje zei: “wat ben je toch een malle kwiebus”,
“ik heb alles uit de kast getrokken om je te socialiseren en je reageert of je nog nooit een mens hebt gezien”.
Oh, dat had ik wel hoor, heel veel leuke mensen en deze mevrouw vond ik gewoon niet leuk.
Het vrouwtje zegt altijd: met een teckel is het leven één grote verrassing, grote karakters in kleine lijfjes.
Soms, heel soms heeft het vrouwtje gewoon gelijk!
Het leven heeft vast nog heel veel verrassingen in petto.

Aanbevolen artikelen

5 Reacties

  1. Ooohh Meneertje wat fijn om weer te kunnen rennen, ik ben vandaag weer sinds tijden naar het bos geweest heerlijk,groot gelijk hoor je hoeft niet iedereen aardig te vinden.
    Hoop binnenkort wel een filmpje van bovenaf te zien ,dus je baas moet blijven oefenen.
    Knuffel van Elma

  2. Als jullie iets meer tijd hebben moeten jullie maar naar Soest komen .
    Veel duinen ,groot en heeeeel leuk om te lopen.
    Daar kunnen jullie rennen en de Drone goed uitproberen.
    Meneertje je hebt wel een beetje gelijk dat niet iedereen aan je mooie koppie mag zitten.
    Ik ben ook niet iedereens vriendinnetje.
    Goed zo knul

  3. Hoi Meneertje Jansen.Heerlijk hè om zo te rennen ,als je een beetje dichter bij mij zou wonen dan zouden we op het camping veld van De Hippe Kip samen heel veel rondjes kunnen rennen .mijn buurvrouw Mieke geniet altijd van de hondjes die hier komen kamperen ,Das gezellig roept ze dan! Al hoewel ik nog wel een beetje hinkel soms .maar het gaat wel beter .ik ben ook zo n tiepje die zich niet door iedereen laat aaien hoor ,vrouwtje zegt dat ik een klein baasje ben .Woef ….Woef ……..eigen baas bedoeld ze denk ik .nu g ik op mijn krukje naast de grote baas .Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia .

  4. Lekker dat rennen, maar je bent nu groot en wil niet meer door iedereen geknuffeld worden.
    Maar misschien had je van die mevrouw ook nog wel een koekje gekregen.
    Voel ik nu een beetje spijt?
    En nu weer lekker rennen.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *