Woensdag 17 oktober Meneertje 309

Zoals jullie weten zijn we begonnen met klussen maar ondanks mijn hulp zijn ze nog niet heel erg opgeschoten.
Het plafond is twee keer geschilderd en nog niet netjes dus die moet nog een keer.
Op zich vind ik dat helemaal niet erg want als het plafond gedaan word mag ik lekker naar opa en oma.
Van mij mogen ze het plafond dus nog wel een keer of 6 doen maar ik vrees dat de baas het nog maar één keer gaat doen.
Het vrouwtje zei tegen de baas: “groot gelijk, wie kijkt er nu naar het plafond?”.
Nou, ik dus.
Ik lig regelmatig op mijn rug en kijk dan naar het plafond.
Maar best, dan doe ik in het vervolg mijn ogen wel dicht.

De plinten en deurkozijnen zijn klaar.
Opa heeft de deuren heel mooi geverfd, die kan dat heel goed.
De baas en het vrouwtje doen de kniel en buk klussen.
Ik zie mijn opa en oma normaal gesproken heel regelmatig maar nu wel heel erg veel.
Heerlijk hoor.
Zodra er werkzaamheden zijn waar ze mijn aanwezigheid niet handig vinden, mag ik lekker naar opa en oma.
Toen het vrouwtje mij vorige week op ging halen bij opa en oma zei oma trots: “hij heeft drie keer flink gepoept, goed hé!”.
Het vrouwtje schoot in de lach en zei: “dan zal hij wel flink veel lekkers hebben gehad want hij poept nooit drie keer flink”.
Oma zorgt wel dat ik niet geobstipeerd raak.
Zullen we nog wat lekkere rosbiefjes en koekjes eten oma?

Fotoverhaal, 13 foto's, 
klik op de pijl voor de volgende foto

Het vrouwtje is dol op mijn pootjes maar ze wil mijn pootafdrukken niet vereeuwigd hebben op de drempel van de deur.
Best jammer want volgens mij zou dat enig staan.
Alle vier mijn pootjes dippen op de natte drempel en dan naar binnen lopen zodat er nog wat pootafdrukken op het laminaat komen.
Nadien aflakken met een krasvrije jachtlak en je hebt super mooie kunst.
Wie wil er nu geen eigen Walk of Fame in zijn woonkamer?
Het zou ook prima passen bij het pas gekochte kunstwerk.
Het vrouwtje zag deze en was gelijk verliefd.
Ze liet het vol enthousiasme aan de baas zien die kennelijk, net als ik, dacht: “oké, wat een hoop geld voor dat ijzer en waar gaan we dat hangen?”.
Bij Eijerkamp leek het metalen kunstwerk helemaal niet zo kolossaal maar ons huis is niet groot en dus gaat het kunstwerk heel erg aanwezig zijn.
Het vrouwtje was dol enthousiast en na wat heen en weer lopen met het gevaarte, is de plek uitgekozen.
Hij komt achter de bank te hangen en dan is de muur gelijk vol.
Die muur gaat een groen structuurverfje krijgen met de naam Micro.
Maar voor het zo ver is, valt er nog heel erg veel te klussen.
Ze hebben geen haast want de nieuwe bank komt met een heleboel mazzel net voor Oud & Nieuw maar staat officieel gepand in de derde week van januari dus nog zeeën van tijd.

Over zee gesproken, ik mis de zee en het strand.
Lekker wandelen langs de branding en graven in het zand.
Ook zijn we door al het klussen in de vrije week van het vrouwtje niet naar het Paradijsje geweest.
We gaan nu weer wachten tot volgend jaar want als het koud is wil het vrouwtje niet in het Paradijsje zitten.
Echt raar want we hebben overal verwarming maar het vrouwtje wil alleen maar als ze grotendeels buiten kan leven.
Gelukkig gaan we wel af en toe langs want de eekhoorntjes en de vogels moeten eten en ik wil mijn vriend Guus en zijn papa en mama natuurlijk ook zien.
Het vrouwtje moet vannacht nog werken en dan is ze weer een week vrij en kunnen we weer gaan klussen.
Ik hoor haar al weer zuchten maar ik heb er zin in.
Tot volgende week.

Aanbevolen artikelen

6 Reacties

  1. Meneertje, meneertje! Het is elke week weer genieten met jouw verhalen! Ga vooral zo door. Wens je baasje en vrouwtje heel veel sterkte met klussen. En jij??? Lekker ervan genieten. En vooral ons op de hoogte houden. Dan genieten wij ook mee.

  2. Meneertje voetjes door de donkere verf en dan over het laminaat,lijkt me erg leuk.
    Een lange herinnering aan jouw ,nodig Guus ook uit nog kreatiever.
    Valt het ook niet zo op als er echter vieze pootjes op staan

  3. Geweldig die verhalen van Meneertje, doet mij zo aan mijn teckel Bravo denken, ook zo’n ongelofelijke slimmerik. Ik mis haar nog steeds. Bedankt daarvoor.

  4. Wauw, dat wordt wel heel mooi meneertje. Ja, plafond schilderen is niet makkelijk. Hier deden ze dat ook. Te eerst deden ze van voor naar achteren en dan van links naar rechts. Wat een logica. Ieder keer moesten we aan de kant maar de broer van het vrouwtje is schilder en die heeft gezegd dat dat de beste manier is want dan kun je niets vergeten en je krijgt geen rara strepen. Later hebben ze ook de muren nog zo gedaan. Pfff….. wij zijn blij dat het achter de rug is. Dus wij wensen jullie nog veel klus plezier en straks lekker genieten in de nieuw gerenoveerde woning.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *