Woensdag 7 november 2018 Meneertje 312.

Jullie weten dat ik de laatste tijd veel bij opa en oma ben omdat ze nog steeds aan het klussen zijn in ons huis.
Op zich is er al heel veel af.
In de woonkamer is nu alles geverfd en heeft de baas al een mooi nieuw bureau gemaakt met een hele lange plank er boven.
Daarop staan allemaal liflafjes en dat maakt het, volgens het vrouwtje, heel gezellig.
Nu moet de plafondventilator nog worden opgehangen, de side-table achter de bank moet nog gemaakt worden en dan is het wachten op de nieuwe bank en de nieuwe lamp.
Gelukkig gaan ze de gang ook gelijk doen en dan kan ik mooi weer naar opa en oma.

Oma was me laatst kwijt.
Op zich ben ik nooit kwijt maar toch denkt mijn familie dat.
Het vrouwtje denkt dat regelmatig en nu dacht oma het ook.
Maar hoe kun je mij nu kwijtraken in een huis dat gelijkvloers is?
Ik zou het niet weten en ik lag heerlijk te soezen terwijl ik oma hoorde roepen.
Oma liep naar de hal en deed haar slaapkamer open.
Ze keek onder het bed want daar lag ik pas geleden, toen oma in haar slaapkamer aan het stoffen was.
Toen was ze me ook een beetje kwijt maar toen oma naar de woonkamer liep holde ik haar snel achteraan.
Ik ga namelijk niet in mijn uppie in een stille slaapkamer liggen, dat is niet gezellig.
Dus toen ik achter haar aan de kamer in liep zei ze: “waar kom je vandaan moppie, ik was je aan het zoeken”.
Ze liep weer naar haar slaapkamer en ik huppelde achter haar aan met het bot in mijn bek en kroop weer onder haar bed.
Oma heeft hele mooie hoge bedden en daar pas ik perfect onder.Ze moest lachen en zei dat ze nu wist waar ze me kon vinden.

Vandaar dat oma daar als eerste ging kijken, toen ze me van de week weer kwijt was.
Maar daar lag ik natuurlijk niet.
Oma keek in de logeerkamer, in de badkamer en op het toilet.
Ze liep terug naar de woonkamer, keek onder de eettafel en in de keuken maar ze zag mij niet.
Oma begon koekjes te roepen en daar had ik wel zin in.
Ik ging rechtop in de vensterbank zitten en toen zag oma mij.
Ze zei: “wat doe jij daar nou”?
Nou ik lig lekker boven de verwarming in de vensterbank.
Thuis lig ik daar ook, misschien moet je een lekker kussen voor me neerleggen want de vensterbank is best hard.
Oma schoof de orchideeën weer netjes terug op hun plek en zei: “kom, je hebt een lekker zacht kleed op de bank, ga daar maar gewoon op liggen”.
Nou, ik ging helemaal nergens liggen, er waren mij koekjes beloofd.
Ik holde kwispelend naar oma en begon te blaffen.
Bij oma werkt dat heel goed en ik kreeg een paar koekjes.

Vrouwtje zegt elke keer dat ik moet afkicken als ik weer thuis kom.
Nou dat hoeft heus niet hoor, ze kunnen ook gewoon met mij spelen zodra ik blaf toch?
Ik begin altijd met mijn neus in het been te prikken.
Als je het dan nog niet snapt, dan ga ik blaffen

Lijkt mij kwestie van even de regels aanpassen en niet pas spelen als jullie zin hebben.
Opa en oma hebben altijd zin.
Maar thuis zijn is ook wel weer fijn hoor.
Had ik jullie vorige keer niet gezegd dat het kleed achter de caviakast niet echt stevig vast zat?
Nou, ik had echt gelijk.
De baas en het vrouwtje gingen boodschappen doen en toen ze terug kwamen moest het vrouwtje heel erg hard lachen.
Ze zei: “volgens mij heb jij iets gepakt wat niet van jou is”.
Nou zeker wel, dit was altijd al mijn kleed, er staan tenslotte hondenpootjes op en geen caviapootjes.
Dus wel degelijk mijn kleed.

Het vrouwtje zei dat dit kleed net achter de caviakast hing.
Hing ja, daar zei ze zowaar iets heel erg juist.
Tot 20 minuten geleden hing hij achter de caviakast en nu had ik hem mee genomen naar mijn eiland in de vensterbank.
Nog een hele prestatie want het is een groot kleed.
Maar ik ben dan ook super sterk en ik heb een banktrap, dus het was een kwestie van naar boven lopen met het kleed naast me want anders struikel je.
Ik had hem heerlijk in mijn bek en lag met mijn kop op de rest van het kleed.
Het vrouwtje pakte het kleed en zag dat er gaten in zaten.
Ze zei: “ja ik had dit van te voren kunnen bedenken, vroeger lag hij op dit kleed en hij weet dat nog.
Zie je wel….toch mijn kleed.
Ik mocht hem houden want het vrouwtje vind een kleed met een gat minder mooi achter de caviakast.
Zelf vind ik een gat nog geen reden om iets af te danken dus ik ben blij dat ik mijn kleed terug heb.
Ik ga er eens lekker een dutje op doen
Truste allemaal.

Fotoverhaal, 8 foto's, 
klik op de pijl voor de volgende foto

Aanbevolen artikelen

4 Reacties

  1. Meneertje ,jammer dat het huis zo klein is anders kon je nog vaker naar oma en opa.
    Maar van de winter is het ook wel weer leuk om thuis te blijven.
    Goed knullie ik spreek je volgende week wel weer,groetjes

  2. Hoi hoi Meneertje Jansen ,die voorjaars schoonmaak die jullie in het najaar houden gaat wel een beetje ver ,je vrouwtje weet straks niet meer hoe het komt dat je koekjes trommel maar niet leeg komt .en oma wil jou Meneertje niet meer kwijt .en ja……..het baasje herkent je niet meer !Gelukkig dat je je dekentje in veiligheid hebt gebracht.Tygo wil soms ook met zijn dekentje door de kamer sjouwen. (Wat natuurlijk niet mag van het vrouwtje ) Gisteren heb ik mijn bot verstopt ,heel diep in het zand buiten ,dat kwam omdat het baasje de stoep opnieuw aan het leggen was .Vrouwtje heeft hem geholpen en ik heb gewoon dapper mee gedaan ,ik zat wel helemaal vol met zand ,maar och een keer schudden en alles ligt onder de tafel .zo …..klaar! .Zeg maar tegen je vrouwtje dat wij haar veel klus plezier toe wensen.Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia.

  3. Oh had jij oma laten zoeken, moet je maar niet meer doen. Dan is oma bang dat je weg bent.
    En nu ben je lekker verwend, maar ze zijn nog lang niet uitgeprutst, misschien komen de slaapkamers nog aan de beurt.

  4. Och meneertje dat wordt straks af kikken dat je niet meer zo vaak naar oma en opa gaat. Misschien wel een goed idee om met het meisje af te spreken. Dan kun je ook vaker lopen want jullie huisje is ja helemaal top. Als het vrouwtje en de baas dan niet meer klussen hebben ze ja tijd over.
    Veel plezier nog. Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

Laat een antwoord achter aan Eva Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *