Woensdag 30 oktober 2019 Meneertje 356

Vrouwtje zegt dat ik verantwoordelijk ben voor een enorme uitbreiding van de plastic soep, die onze wereld al heeft.
Dit zegt ze omdat ik nooit in één keer poep.
Ik ga zitten, poep een beetje, vrouwtje stopt dat in een zakje en knoopt het zakje dicht.
We lopen dan een stukje verder en daar poep ik weer een beetje.
Zo loopt ze regelmatig met drie plastic zakjes in haar hand te wandelen.
Het vrouwtje begint dan altijd te zuchten en zegt: “neem de tijd en poep nou eens in alle rust, zodat alles in één zakje kan”.
Alsof je rustig kunt poepen terwijl zij staat te kijken en becommentarieert hoe ik bezig ben om vakkundig mijn kunstwerk tegen een boomstam aan te plakken.
Het vereist vakmanschap om te zorgen dat mijn boodschap niet naar beneden valt maar netjes tegen de boom aan blijft zitten.
Het vrouwtje vind het raar dat ik zo poep maar als elke hond dat zou doen, zou er nooit meer iemand in de poep trappen.

Sowieso is het heel bijzonder dat ik de schuld krijg van de hoeveelheid zakjes die zij gebruikt.
Van mij hoeft ze mijn poepjes niet op te ruimen met plastic zakjes hoor.
Ze kan toch prima een schepje meenemen tijdens de wandeling?
Daar past genoeg op en kan ze aan het einde van de wandeling al mijn poepjes in één keer in een zakje doen of…… ze neemt het mee naar huis, gooit het in de wc en trekt het door. Hoe geweldig zou dat zijn? Dan heb je geen enkel zakje meer nodig. Zo goed voor het milieu.
Maar nee hoor, liever schuift ze de schuld in mijn denkbeeldige schoenen.
Ik kan haar wel vertellen dat ik mijn poepgedrag niet ga aanpassen omdat zij te eigenwijs is om creatief te zijn.

Het vrouwtje heeft gezegd dat ik nóóóóóóit meer op een trui of vest van haar mag liggen.
Echt zo jammer want die liggen verrukkelijk.

Heel flauw dat één zo’n kleine vergissing gelijk zulke desastreuze gevolgen heeft.
Zo mooi was dat vestje nu ook weer niet en fel rood is zó 2005.

Dus waarom ze nu zo boos was dat er een gat in was gekomen snap ik echt niet.
Het was ook absoluut geen opzet.
Ik lag heerlijk te sabbelen op haar vest en voor ik het wist zat er een gat in.
Dat sabbelen doe ik wel vaker maar er vallen nooit gaten in haar vesten of truien.
Dus kunnen we best concluderen dat het vest hoog nodig toe was aan vervanging.

Het vrouwtje vond van niet en zei toen ze het zag: “wat heb je nou gedaan?”
Ze pakte het vest van mij af en keek naar het gat.
“Wat zonde riep ze, écht heel zonde”. “Wat een mega gat ook”.
Ze kan overdrijven hoor. Het was helemaal niet zo’n enorm gat. Haar hoofd paste er niet in.
Ze liet het vestje aan de baas zien en zei: “kijk nou wat hij gedaan heeft”.

Ja vrouwtje dat was al wel duidelijk maar met zeuren gaat het gat niet dicht dus laten we daar vooral mee stoppen. Als je perse dat vest nog aan wilt kun je misschien trendsetter worden.
Je hebt tenslotte ook spijkerbroeken met gaten en die koop je zelfs met een gat erin dus waarom dan geen leuke gaten in vesten en truien?
Ik wil je met liefde helpen hoor.

Jammer genoeg kan ze totaal niet genieten van mijn perfect ontwikkelde creatieve brein.
En ze kan veel zeggen maar niet dat ik niet creatief ben.
Ik was ondertussen lekker bij de baas op schoot gaan liggen.
Hij bakert mij altijd en dat is genieten.
Het leek mij een prima moment om even lekker bij de baas op schoot een dutje te gaan doen.
Kon het vrouwtje even in alle rust in haar eigen sop gaar koken.

Altijd als het vrouwtje boven gaat rommelen wil ik mee maar tegenwoordig wil ik héél graag mee.
Op haar knutselkamertje staan namelijk allemaal tassen en in die tassen zitten cadeautjes voor ons Sinterklaas weekend.
Nu heb ik al lang geroken welk tasje van mij is en het vrouwtje zette deze helemaal achteraan.
Nu kan zij wel denken dat verstoppen helpt maar ik heb mijn ogen heus niet nodig met mijn perfect ruikende neus.
Ik sprong in één van de cadeautjes tassen en liep over alle pakjes linearecta naar mijn verstopte tasje.
Het vrouwtje tilde mij van de tassen af en zei: “dat dacht ik niet ondeugd, niemand mag stiekem gluren dus ook jij niet”.
Uiteraard zal ik niks verklappen maar wat ik 100% zeker heb geroken zijn pepernoten.
Hopelijk kan ik daar één dezer dagen nog eens aan snuffelen.

Aanbevolen artikelen

8 Reacties

  1. Oh jij ondeugd zo worden de vesten en dekens hier gesloopt.
    En kruipen ze ook vlug bij de baas, maar soms ben ik ze voor en baas heeft gelukkig in de gaten dat dat niet kan.Ga fijn iets van speelgoed zoeken.

  2. 😂😂Meneertje mijn vrouwtje moet altijd zo om jou streken lachen, en als ikke wat uitvreet vind ze het nooit leuk🙄nu maak ik niks stuk, maar hou ze lekker bezig als ze op de bank zitten😁dan verstop ik vanalles onder de bank 😂liggen ze weer op hun knieën, ik ben ook zo gek op pepernoten net als jij. Dikke knuffel van Sientje 😘♥️

  3. Zeg maar tegen het vrouwtje dat er hele goede biologisch afbreekbare poep zakjes zijn of gewoon papieren zakjes.
    En ja vesten hoor je aan te hebben en anders opgeborgen voor de sabbelaars in huis.
    Maar ik hoor het wel jij geniet van het leven en zo hoort het knul.

  4. Wat een schitterend verhaaltje weer,ik moet er ontzettend om lachen, je bent een kleine dondersteen, dikke kus en knuffel van mij voor jullie allemaal 😘

  5. Ik heb twee van die etappepoepers. Toch de éénzakje techniek: zakje goed om de hand, eerste drol rapen, zakje voorzichtig terugvouwen, niet dichtknopen natuurlijk (tsss) en wachten op volgende drol: drol onderin door plastic localiseren in hand, rest zakje weer over hand uitvouwen, rapen, terugvouwen, niet knopen, enz enz. Gaat prima! Als je heel graag wil knopen na elke drol kan je ook pedaalemmerzak nemen, drol een, knoop daar direct boven, en dan ga je aristiek stapelen.

  6. Oh meneertje, ons vrouwtje herkent het. Ze loopt iedere dag met meerdere zakjes. 🤣 Tja en dat vestje dat was per ongeluk maar ze hoefd het ja niet weg groeien. Het kan ja nu als deken voor jou gebruikt worden.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

Laat een antwoord achter aan Daphne Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *