Woensdag 29 januari 2020. Meneertje 369

Sinds ik ouder ben geworden helpen ze me steeds minder.
Als puppy kon ik honderd keer mijn bal, speeltjes of botten ergens onder duwen, dat vonden ze geen enkel probleem.
Met alle liefde doken ze voor mij onder de bank, onder de kasten, onder de salontafel, onder de verwarming en raapten ze met plezier mijn bot op als deze van de bank op de grond viel.
Ik hoefde daarvoor slechts een kort piepje te geven en ze vlogen voor mij.
Helaas is die luxe wel een beetje over.
Mijn vrouwtje is ronduit lui en niet erg gewillig meer als het gaat om mij helpen.
Ze heeft van alles bedacht om mij niet te hoeven assisteren.

Zo heeft ze allerlei dingen onder de kast gezet zodat ik er onmogelijk iets onder kan schuiven.
De bank heeft ze vervangen voor een hele hoge bank waar ik gewoon onderdoor kan lopen en zodra ik met mijn bot langs de salontafel loop zegt ze gelijk, nee nee Meneer de koekepeer, we gaan geen bot onder de tafel neuzen.
Ook de bot van de bank laten vallen heeft niet langer resultaat. Piepen en zelfs blaffen helpt niet.
Ze geeft me gewoon een duwtje richting de rand en zegt dan dat ik hem zelf maar moet gaan pakken.
Nou, als ze wil dat ik een hernia krijg moet ze vooral zo doorgaan.
Heel slecht voor mijn rug om zelf dingen te pakken.
Ze denkt heel erg creatief te zijn maar dat ben ik ook.
Dus sta ik sinds kort weer een flinke punt voor.
Hoe?

Nou dat ga ik jullie vertellen.
Ik heb een heel mooi uitkijkeiland en deze hangt boven de verwarming en steunt op de vensterbank.
Zodra ik op mijn uitkijkeiland sta en op de juiste plek helemaal links wat laat vallen, aan de zijkant van het uitkijkeiland, dan komt het op de verwarming terecht.
Mijn nek is net niet lang genoeg om daar bij te kunnen en het is dus echt levensgevaarlijk om die zelf te pakken.
Als ik van het eiland afschiet en op de verwarming kletter dan breek ik mijn rug en dat zou vreselijk zijn.
De eerste keer had het vrouwtje dat niet in de gaten en hoorde ze alleen een boink.
Ze keek naar mij en zei: “ga hem zelf maar pakken hoor, je kunt met de trap naar beneden, en je bot dan zelf van de grond halen.”
Ik begon te blaffen want mijn bod lag helemaal niet op de grond maar op de verwarming.
Het vrouwtje zei: “stop met wafkippen, ga van het trapje en haal hem zelf.”
Ze snapte er helemaal niks van en ik zette een harde lange ademblaf in.
Het vrouwtje keek naar mij en zag hoe ik helemaal over de rand voorover boog met mijn hoofd ver naar de beneden.
Dat werkte, ze vloog overeind en zei dat ik niet zo vreselijk gevaarlijk moest doen.
In twee stappen stond ze naast me en duwde me terug op het uitkijkeiland.
Toen zag ze mijn bot op de verwarming liggen en zei: “ahhhh je kon er niet bij”
Ze pakte het bot en gaf hem aan mij terug.
Terwijl ze weer op de bank ging zitten hoorde ze opnieuw een boink.

Het vrouwtje keek naar mij en zei: “dit ga je niet menen hé!”, “zeg me dat je niet een nieuwe manier hebt bedacht om mij voor je te laten lopen.”
Nou, ik vond het erg knap van mezelf want het is nog helemaal niet zo makkelijk om mijn bot precies op het smalle stukje van de verwarming te laten vallen.
Dat vereist echt timing en precisie.
Meestal als ik het bot laat vallen komt hij gewoon op de grond terecht maar met wat oefenen had ik nu de juiste plek ontdekt om hem los te laten.
Het kost wat moeite maar dan heb je ook wat.

We zijn afgelopen weekend naar het Paradijsje geweest om de eekhoornnestkasten op te hangen.

 

Het vrouwtje hoopt op eekhoornbaby’s en wilde dat de baas ze nu ging ophangen zodat ze er van de winter een fijne schuilplek hebben.

 

De baas klom heel hoog op de ladder en ik kreeg een ballon.

 

Terwijl de baas de nestkasten ophing, holde ik in de tuin.

 

Het vrouwtje maakte zich een beetje zorgen om de eekhoornhuizen.
Er zaten namelijk drie vluchtgaten in waarvan eentje in de bodem.

 

Lijkt mij geen probleem want de makers zullen daar vast goed over na gedacht hebben toch? Toch wilde het vrouwtje voor de zekerheid een extra plankje onder de eekhoornkastjes.

 

De baas stond toch al op de ladder dus dat was een kleine moeite.

 

Na een poos hingen er twee eekhoornkastjes met een plankje eronder, een nieuw knabbelhuisje, een kokosnoot met een vetbol erin, een extra haak waaraan een grote eikel van ijzer kwam met daarin nootjes.

 

Het vrouwtje keek tevreden naar boven en zei dat het helemaal was zoals ze hoopte. Gelukkig werden niet alleen de eekhoorntjes verwend want toen we klaar waren gingen we naar Guus en daar ben ik natuurlijk heerlijk verwend door zijn mama. Zij had koffie met koekjes. Heel veel koekjes.

 

Mijn nieuwe boek is er en wat ben ik trots.
Alle boeken zijn onderweg naar de mensen die hem besteld en betaald hebben.
Heel veel boeken zijn verkocht maar er zijn er nog een aantal over voor de mensen die alsnog een boek willen bestellen.
Ik kreeg ook 28 aanvragen voor het eerste boek.
Maar het was een limited edition en daar komt écht geen herdruk van.
Ook niet van dit boek, dus heb je er nog geen en wil je er wel graag eentje hebben, dan zou ik niet heel lang wachten.

 

Aanbevolen artikelen

8 Reacties

  1. wat heb ik weer genoten van je deugnieterij met het botje. Wat heb je toch een lieve baas die alle lieve dingen die je vrouwtje bedenkt uitvoert
    en gelukkig heb je na het harde werk met de ballon veel koekjes gekregen van je vriendjes mams

  2. Wat heerlijk te lezen hoe creatief je bent om vrouwtje te laten.lopen beetje verwend .je bent ook zo lief een pootje van bono en bobby en personeel.

  3. Zo laat de eekhoorn familie maar komen.
    Ik ben benieuwd hoelang het duurt voordat er iets aan jouw slimmigheid wordt gedaan en er geen kluifjes meer op de verwarming kunnen komen.
    Het vrouwtje bedekt ook wel iets ,ben ik bang.
    Ik lig al 2 dagen naast de brievenbus, ik heb er zin in.

  4. Ze zeggen altijd dat honden een baasje hebben en katten personeel, maar bij jou zijn je baasjes ook gelijk je personeel, je weet ze in ieder geval wel goed bezig te houden klein boefje dat je bent. 😍😘

  5. He wat ben jij een slimmerik. Maar kijk uit straks halen ze je uitkijkpunt nog weg als je het overdrijft.
    Zo we gaan weer naar de brievenbus. Koekjes 👌 koffie 👌we kunnen weer een poosje.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

  6. Hoi slim hondje .Dat heb je weer mooi voor elkaar gekregen ,eerst op de uitkijk en dan je vrouwtje pesten .Ondeugd ! Mijn vrouwtje zei , jullie kleine keffers zijn toch allemaal het zelfde ,het lijkt wel of dat jullie elkaar gewoon op zitten te stoken.Daarbij zit ze zelf voor te lezen hoe het moet ,wie is er nou slim ??? Dinsdag ben ik naar de dieren kapsalon Blitz in Beltrum geweest daar hebben ze mijn pootjes heel netjes geknipt , mijn hele sokken zijn weg .Gelukkig was het een hele lieve mevrouw en kreeg ik zo maar een lekker hondenkoekje .maar ik heb nu wel koude pootjes .Ze zei dat groeit wel weer aan hoor !Ik hoop maar dat het een beetje beter weer word zo dat we weer buiten kunnen rennen en met de bal spelen .Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia.

Laat een antwoord achter aan josie Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *