Woensdag 19 februari 2020. Meneertje 372

Omdat het de laatste periode heel erg slecht weer was, zijn we weinig lange wandelingen gaan maken.
Het vrouwtje en de baas wilden wel wandelen maar ik vond een snelle plas meer dan genoeg.
Volgens het vrouwtje is het super goed om een frisse neus te halen.
Ik weet niet wat zij een frisse neus noemt maar ik vond het meer een algehele amputatie van je oren.
Door de harde wind wapperden mijn flappers er bijna af en zonder oren zou ik niet meer kunnen luisteren.
Ik ga er toch van uit dat ze dit een probleem zouden vinden maar nee hoor.
Volgens het vrouwtje doen mijn oren het toch niet en deed ze op de bank mijn halsband om.

 

Ik besloot gewoon op mijn rug te blijven liggen maar ze tilde mij op en zette me op de grond neer.
Ik rekte me uit en liep richting de voordeur.
Het vrouwtje zei dat ik een grote brave jongen was.
Dat leek mij ook en ik sloeg voor de deur links af, rende terug de kamer in en sprong bij de baas op de stoel.
De baas lach dubbel maar het vrouwtje zei: “de baas gaat je niet redden, we gaan gewoon een eind wandelen”.

 

Ik zette mijn, dit-ga-je-niet-menen-blik op en keek haar doordringend aan.
Maar ze meende het wel degelijk en zei: “kom op, we gaan plassen”.
Ik drukte mijn rug steeds strakker tussen de leuning en de baas in maar het vrouwtje had er lak aan en tilde me op.
Ze zei: “als je niet zelf gaat lopen dan draag ik je wel, want lopen gaan we.”

 

Ze kan wel standaard denken dat ze gaat winnen maar dan kent ze mij nog niet.
De hoogste tijd voor een mooie competitie.
Het vrouwtje zette mij bij het grasveld op de grond, ik plaste snel en ging toen als een sjiek standbeeld staan en bewoog geen spier meer.
Ze schoot in de lach en zei dat ik zo als wassen beeld in het museum zou kunnen pronken maar dat ik daarvoor nog écht niet beroemd genoeg was.
Het vrouwtje stond een eind verderop en zei met een hoog stemmetje: “kom dan, kom bij het vrouwtje”.
Ik keek stoïcijns voor me uit en was niet van plan me door wat of wie dan ook van mijn plek te laten krijgen.
De buurman en buurvrouw, die beneden wonen en in hun tuin aan het roken waren, schoten beiden in de lach.
Het vrouwtje moest ook lachen en liep maar mij toe.
Ze tilde me van de grond, droeg mij een stukje verder en besloot me daar weer op de grond te zetten.
Het vrouwtje zei: “toe maar schat, we gaan nog even plassen”, ik keek naar de stam van de boom en hoorde de buren steeds harder gaan lachen.

Ik snapte wel dat ze mijn vrouwtje hard uitlachte want dit sloeg toch nergens op.
Mij een beetje van plek naar plek tillen terwijl ik al lang besloten had dat ik verder niks ging doen.
Uiteraard had ik mijn plannetje klaar en besloot dat ik richting boom ging lopen.
Tevreden met haar overwinning liet het vrouwtje mijn looplijn vieren en toen rende ik keihard terug richting de buren, die inmiddels dubbel gevouwen over hun tuinhekje hingen.
Net toen ik dacht dat we echt richting huis gingen lopen tilde het vrouwtje mij weer op en liepen we een heel eind weg van huis.
Het waaide keihard en ik hoorde haar nog net iets triomfantelijks zeggen als: “zó, ik win dit keer.”
Nou ze won helemaal niks want ik wilde hier toevallig best lopen want ik moest nog steeds poepen.

Na een lange tijd snuffelen hoorde ik het vrouwtje zeggen dat ze het koud had en graag terug naar huis wilde.
Rustig vrouwtje ik moet eerst een goed plekje zoeken om mijn behoefte te doen.
Toen we thuis kwamen stond het haar van het vrouwtje in standje Storm Dennis en zei de baas: “Meneertje had dus toch wel zin in een lange wandeling?”
Het vrouwtje zei helemaal niets maar keek met een rare blik en haar verwaaide haren naar de baas en ik hoorde hem zeggen: “oké oké, ik snap het al”
Zo handig dat je elkaar ook prima begrijpt als je niets zegt.
Ik zei ook niets maar had best zin in een stukje kaas en besloot bij de koelkast te gaan kwispelen.

Helaas begreep ze die hint dan weer helemaal niet maar ik was door de frisse buitenlucht wel weer helemaal vol energie en greep mijn Zogoflux.
Wat een fantastisch speeltje en hij is nog steeds helemaal ongeschonden en dat is heel erg bijzonder.

 

Ik kauw er namelijk flink op en normaal gesproken gaat alles dan heel erg snel stuk.
In december bestelde het vrouwtje een verrassingspakket bij https://www.dogamientje.be/nl
De doos zal vol met heel veel speeltjes waarvan dit er ook eentje was.
Alles is nog heel maar ik was op slag helemaal verliefd op de Zogoflux en dat ben ik nog steeds.
Je kan er leuk samen mee spelen, de baas en het vrouwtje gooien hem dan weg en ik ren er achter aan.
Als ik er alleen mee moet spelen dan kauw ik er op.
Ik hoorde het vrouwtje, tegen Steve van Dogamientje zeggen, dat ze mij niet gaat vertellen dat er ook wat in kan.

 

Geen idee waar dat precies over ging maar ik hoorde de baas pas tegen het vrouwtje zeggen dat hij smeerpaté had mee genomen.
Het vrouwtje zei dat hij dit beter niet kon doen omdat het nu een leuk speeltje was en zij haar meubels niet smerig wilde hebben.
Ze houdt niet van smerig en ik snap ook niet dat de baas iets heeft gekocht met de naam smerig.

 

Ik ga nog even lekker op mijn mooie Zogoflux kauwen en hopelijk besteld het vrouwtje een oranje voor in ons Paradijsje.
Genieten jullie nog even van wat foto’s want als ik los mag hollen dan maakt het mij niks uit of het waait of regent.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Aanbevolen artikelen

8 Reacties

  1. 🤣🤣🤣 we liggen hier helemaal dubbel. Je hebt het weer goed voor elkaar en het publiek ook vermaakt. Wij hadden niet zo veel geluk. Wij moesten dus bij die woei naar buiten en een eind wandelen. Gelukkig mochten we ook even graven.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

  2. ooo wat ben je toch ondeugend maar Dakota reageert precies eender gaat ook niet graag naar buiten met de storm en regen
    nou is ze wel makkelijk hoor en gaat toch mee maar snel de behoefte doen en als een speer naar huis
    maar ik begrijp dat de buren moeten lachen en zeker als het vrouwtje verfrombaar eruit ziet
    waarom wafkip je er geen stok in der haar dan is ze een ragebol en kun je het plafond er mee ragen lachen toch

    nou wens jullie een fijn weekend en tot de volgende keer

    Herma en Dakota

  3. Hoi lief vriendje,
    Wat ben je toch super cool, en heul erg slim, mijn vrouwtje ligt weer helemaal dubbel, wel jammer dat wij geen 40 kilo zijn, 😂😂dan hadden ze niks te lachen.
    Dikke knuffel van Sientje

Laat een antwoord achter aan Loes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *