Woensdag 25 maart 2020. Meneertje 377

De baas stond op het balkon en ging de ramen wassen.
Geen idee waarom want het was helemaal nodig om schone ramen te hebben.
Sinds het corona virus is uitgebroken, valt er weinig te kijken.
Er zijn namelijk niet echt heel veel mensen op straat.
Echt jammer want het is super leuk om naar ze te blaffen.
Het was ook helemaal niet handig dat ramen gewas.
Mijn hele raam was door alle waterdruppels heel erg wazig en het leek alsof het keihard geregend had.

 

Ineens viel er wel wat te blaffen.
Vlak voor mijn ogen verscheen er een heel leuk wollen geval die ik heel graag nader wilde onderzoeken.
Ik begon hard te blaffen en te kwispelen.
De baas haalde hem expres voor mijn ogen heen en weer.
Dat was een leuk spel.
Het vrouwtje zei dat ik niet hoefde te gaan wafkippen omdat ik de raamwisser niet kreeg.

 

Sinds het Corona virus is uitgebroken mag je best naar buiten om even te wandelen of boodschappen te doen maar mag je niet met te veel mensen bij elkaar zijn.
In het bos zijn best veel mensen maar in mijn bos loopt bijna niemand.
Dus togen we naar het Paradijsje.

 

De baas en het vrouwtje wilde heel graag van alles in de tuin doen en hij was vorige week de hele woensdag vrij, dus dat was super leuk.
Mijn baas maakte de dakgoten van de caravan en de schuur schoon en het vrouwtje ging de hoezen soppen van de lounge set en van de kussenbak.

 

Ik nam de honneurs waar vanaf het voetenbankje op het lekkere warme vest van het vrouwtje.
De zon scheen en uit de wind was het zalig toeven.

 

De baas had zijn korte broek al weer aan.
Natuurlijk dronken we lekker koffie met luxe koekjes in het zonnetje.
Na de koffie gingen zij weer aan het werk en viel ik heerlijk in slaap.

 

Na een middag schoonmaken was het tijd voor mijn bos.
Helemaal niemand kwamen we tegen en dat is geweldig.

 

De baas zocht twee stokken en toen kon het feest beginnen.

 

Ik ben razendsnel en rende elke keer hard achter mijn stok aan en bracht hem dan heel snel terug om weer achter de volgende aan te rennen.

 

Er zijn heel veel bomen omgekapt.
Waarschijnlijk waren dat zieke bomen maar met de takken is niks mis hoor, die waren prima om mee te gooien.

 

Al kwam mijn tak tussen een berg andere takken terecht, ik wist precies welke de baas gegooid had.
Ik rende keihard heen en weer en als ik dan bij de baas terug kwam en hij gooide niet snel genoeg een stok, dan zette ik het op een blaffen.

 

Volgens het vrouwtje wafkip ik met een erg schel geluid.
Ze vind dat niet fijn omdat ik dan alle dieren in het bos afschrik.

 

Echt onzin want het is mijn bos dus mag ik zo hard blaffen als ik zelf wil.

 

Na een hele poos hing mijn tong ver uit mijn bek en zei het vrouwtje dat het tijd was om terug te gaan..

 

Ik had er nog lang geen genoeg van want ik had lang geslapen, dus kon ik nog wel een paar uur rennen.
Gelukkig bleef de baas stokken gooien tot aan het ruiterpad.
Daar moest ik aan de riem.

 

Natuurlijk nam ik mijn stok mee.
Dat doe ik altijd maar als we eenmaal bij het Paradijsje aankomen dan verdwijnt op één of andere duistere wijze mijn stok.
Ik mag hem namelijk niet hebben om op te kauwen maar de baas zegt altijd: “als we naar het bos gaan dan nemen we hem weer mee.”
Het rare is dat mijn stok dan nooit te vinden is.

 

Gelukkig heeft het bos altijd weer een hele grote lading nieuwe stokken dus maakt het ook eigenlijk niks uit.

 

Toen we terug kwamen was het een stuk frisser buiten en gingen we allemaal naar binnen.
De baas ging koken en het vrouwtje en ik zaten gezellig op de bank.

 

Zo fijn dat we al een beetje aan het seizoen zijn begonnen.
Wat mij betreft kunnen we niet vaak genoeg naar ons Paradijsje gaan.
Ik kan niet wachten tot ze de bedden gaan opmaken want dan gaat het écht weer beginnen.

 

Ik hoop maar dat het Corona virus snel weg gaat want door dat stomme virus kunnen opa en oma aankomend weekend niet mee naar ons hutje aan zee.
Wij gaan wel want of we nu daar zijn of in ons eigen huis, dat maakt niet uit en we kunnen dan wel lekker naar mijn eigen strand.
Op mijn strand is het altijd rustig.
Zelfs in de zomer zijn er niet zo veel mensen.
Wij gaan lekker wandelen en spelen en hééééél misschien wel zwemmen in zee.

Ook al heb ik heel veel zin in dit weekend, ik ben wel verdrietig dat opa en oma niet mee kunnen.
Gelukkig heeft het vrouwtje al tegen opa en oma gezegd dat ze van de zomer, als we twee weken naar zee gaan, mogen komen.
Dan blijven ze een paar dagen logeren.
Eigenlijk nog wel net zo leuk want als het mooi weer is kunnen we ook weer lekker in de tuin zitten.

Probeer, ondank alles, toch wat van elke dag te maken.
Maak er een feestje van met worstjes, kaasjes en koekjes.

Aanbevolen artikelen

9 Reacties

  1. Wat fijn een bos helemaal alleen voor jou.
    En dat virus hopelijk vinden ze er iets op want het is inderdaad niet leuk dat niemand eigenlijk niet meer bij je mag komen.
    Maar je hebt het naar je zin en dat is fijn.

  2. Fijn zo een een privé bos maar wel leuk als oma en opa een paar dagen naar het strand komen dubbel genieten is dat fijne dag meneertje dikke knuffel

  3. Zo wat een verrassing even tussendoor naar het paradijsje. Gelukkig weining mensen wat kan jij hard rennen. Jammer geen Guus gezien. IK hoop dat de baas en het vrouwtje niet dubbel zo hard moeten werken. Hier zie je ook niemand op het platteland. Gelukkig heeft de trimster onze hond nog wel geplukt. Veel plezier aan zee.

  4. Hoi lief vriendje, wat heerlijk in het bos, ik ga ook heel erg vaak, maar geef niks om stokken, ik zoek muuskes 🐭🐭🐭
    Wij kunnen ook niet naar oma, heel erg jammer, want oma is heel erg lief.
    Heel veel plezier in jullie paradijsje 🐾♥️

  5. zo je heb het weer naar je zin zo in het paradijsje en stokken gooien in je eigen bos
    maar nog ff wachten en dan kun je er weer slapen dus ff geduld
    je moet opletten als je de stok uit het bos meeneemt want er zijn altijd kapers op de loer
    geniet maar van de koffie met koekjes en een fijn weekend aan zee
    groetjes Herma en Dakota

  6. Veel plezier in jullie strandhuisje.
    Lekker racen over het strand en even pootje baden.
    Hopelijk gaat die stomme virus snel voorbij en kan je weer gezellig met oma en opa spelen en snoepen natuurlijk.

  7. Wat een leuke foto’s Je speelt zo leuk met de baas Je hebt een heerlijk hondenleven Deze keer gaf je mij ook troost Onze BO is donderdag overleden Ze was 15 jaarWe zijn erg verdrietig maar door naar jou te kijken werd ik weer een beetje blij😘😘😘

  8. Het is heel raar maar da waar wij altijd lopen lopen nu in eens mensen. Het vrouwtje is er njet zo blij mee. Wat een rare situaties. Het vrouwtje werkt nu tijdelijk bij de appje da centerparcs gesloten is. Ze is blij dat ze niet alle dagen thuis moet blijven. We hopen dat gauw weer alles normaal is.
    Geniet van jullie minivakantie en maak er het beste van.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

  9. Hallo Meneertje Jansen wat leven we toch in een rare wereld ,de zon schijnt ,het is voorjaar en wij zitten binnen .Gelukkig hebben wij een grote tuin ,en een heel groot leeg camping veld waar ik zo af en toe even uit kan razen .Wel jammer voor onze buurvrouw Mieke ,niemand staat er op Minicamping De Hippe Kip .en dat terwijl ze alles klaar hadden .Gras gemaaid en alles schoon gepoetst alles voor niets.Dan hebben jullie meer geluk met het paradijs .Geniet er maar lekker van met je vrouwtje en de baas.Maar kijk goed uit en wees voorzichtig ,houd afstand.Heel veel Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *