Woensdag 29 juli 2020. Meneertje 394

Er is wat heel erg verdrietigs gebeurd, mijn lieve oma uit het verzorgingshuis is overleden.
Zes jaar geleden kreeg ze een hersenbloeding en kwam ze in een rolstoel terecht.
Ze kon toen nog heel goed met mij knuffelen maar donderdag 16 juli werd ze ernstig ziek, ze had het benauwd en heel veel pijn.
Al haar kinderen gingen om en om bij oma waken zodat oma niet alleen zou zijn.
Zaterdag kwamen mijn grote mensenzus en mensenbroer om afscheid te nemen van oma en iedereen was verdrietig.
De baas nam ons mee naar het restaurant en het vrouwtje bleef bij oma.
Ineens moest hij snel terug naar oma en samen met het vrouwtje heeft hij oma vastgehouden en toen is oma overleden.
.

 

Het werd een dag van regelen, afscheid nemen en van veel tranen.
Ik heb mijn best gedaan om iedereen te troosten en te knuffelen.
Toen de dokter was geweest gingen mijn grote mensenzus en broer nog een laatste keer dag zeggen tegen oma.
Oma was helemaal stil en had geen pijn meer en was ook niet meer benauwd.
Dat was heel fijn al moest iedereen toch huilen.
Ik mocht ook afscheid nemen van oma en daarna gingen we wachten in het restaurant waar we anders altijd met oma koffie dronken.

 

De koekjesmevrouw kwam aangereden en had al gehoord dat oma was overleden en was heel verdrietig.
Ze vond het ook heel erg dat ze mij nooit meer zou zien maar toen zei het vrouwtje: “echt wel hoor, we komen een keer met meneertje op visite”.
Omdat er pas ’s middags om 16.00 uur een gesprek was gingen we met alle vier mijn mensenbroers en zussen een hapje eten in Rhenen.
Ik mocht ook mee het terras op maar moest, vanwege het ontbreken van stoelen, wel op de grond.
Omdat het belangrijk is dat ik lekker kan liggen, mocht mijn autokussen mee.

 

Na wat graafwerk kroop ik lekker in de sloop en viel in slaap.

 

Na het eten ging ik met alle vier de kinderen mee naar ons Paradijsje en reden de baas en het vrouwtje terug naar Veenendaal voor gesprekken over de uitvaartdienst, welke kaarten, welke tekst, welke bloemen en heel veel meer.
Toen de baas en het vrouwtje om 18.00 uur in ons Paradijsje terug kwamen bleven alle vier de kinderen mee eten.
Terwijl de baas en het vrouwtje aan het regelen waren hadden wij in de middag gespeeld en herinneringen opgehaald aan oma en ook gezwommen.
Zo werd het toch nog een fijne middag want oma zou niet willen dat we alleen maar huilen.
Er werd een slide van oude foto’s gemaakt, die tijdens de dienst van oma zijn gedraaid.

 

Het was een hele mooie afscheidsdienst en oma had heel veel bloemen.
Ik kon niet mee naar de uitvaart maar Petra ging mij uitlaten en was een poosje bij mij.

 

Het leven gaat verder en alles zal een plekje moeten krijgen maar oma gaan we nooit vergeten.
Gelukkig kwam mijn vriend Guus langs en gingen wij samen spelen.

 

Guus heeft ook zo’n mooi stretch bed maar hij mag ook best op die van mij.

 

Samen past het ook prima.

 

Ga jij even aan jouw mama vragen of we nog wat lekkere snoepjes mogen?
Aan mijn vrouwtje hoef je het niet te vragen want van haar krijgen we alleen wat bij de koffie en die hebben ze al op.

 

Mogen wij nog een snoepje?

 

We krijgen na het wandelen snoepjes dus laten we maar snel gaan.

 

Ik loop meestal voorop want ik ben heel snel en ben gek op wandelen.

 

Mijn vriend is niet echt dol op lang en ver wandelen maar als we samen zijn dan loopt hij wel mee.

 

Na het wandelen trakteerde de mama van Guus ons op lekkere snoepjes.

 

Het was een zakje van het vrouwtje dus dat zijn ieniminie snoepjes maar van de mama van Guus kregen we er lekker veel.
Tot het vrouwtje zei dat het echt genoeg was en dat kleine snoepjes niet betekenen dan je er dan heel veel van moet eten.

 

Standaard krijg ik van de mama van Guus altijd twee snoepjes door ons hekje heen als ze weer naar huis gaan.

 

Tot gauw weer. Doei Guus, doei papa en mama van Guus.

 

Het vrouwtje liep een rondje door de tuin en kwam fluisterend terug.
Ze zei tegen de baas: “je raad nooit wat er achter de schuur zit”.
Natuurlijk wist de baas niet wat daar zat en toen zei het vrouwtje: “er is daar een merel aan het broeden, wat gaaf hé?” “ik ga er foto’s van maken en laat het je zo zien”.
Nou nou, wat uniek.
Er vliegen af en aan merels in onze tuin dus echt bijzonder leek het mij niet.
Toen het vrouwtje de foto’s liet zien zei ze: “kijk eens wat een mooi nest hij gebouwd heeft op onze ladder.”

 

Daar zat mevrouw merel, op onze uitschuifbare ladder.
Het vrouwtje had met de telelens, vanaf een hele grote afstand, twee foto’s gemaakt om mama merel niet te laten schrikken.
Ze zei tegen de baas dat hij voorlopig de trap niet mocht gebruiken.
De baas knikte tevreden want die ladder komt alleen tevoorschijn als hij weer iets heel hoog in de boom moet ophangen en inmiddels zijn onze bomen helemaal vol met vogelhuisjes, eekhoorn-nestkasten, drinkbakjes, een voedselstation, kokosnoten en allerlei andere snack plekken.
Althans, de baas vindt dat de bomen vol hangen.
Het vrouwtje vindt dat niet dus de merel mag van de baas nog héél lang broeden.

Aanbevolen artikelen

13 Reacties

  1. Gecondoleerd met het verlies van oma. En als de kamer van oma moet worden opgeruimd, dan zie jij vast de koekjesmevrouw weer. Veel sterkte gewenst voor het vrouwtje en het baasje.

  2. Meneertje, wat vreselijk verdrietig, gelukkig is oma nu niet meer benauwd, en hebben jullie mooie herinneringen aan haar. Namens mijn personeel gecondoleerd en heel veel sterkte gewenst. 🌹

  3. Een mooi en lief verhaal🌷🌷
    Oma hoeft niet meer te lijden en kijkt vanaf een wolk of jullie genieten in het paradijsje.
    Geef het een plekje ,in jullie hart zat ze al.
    Ook lief dat merel nest in jullie tuin.
    Kortom geef oma een plekje en geniet van het komende lekkere weer.🌹🌹

  4. Gecondoleerd met het overlijden van jullie lieve oma, ik ben gewoon een beetje verdrietig ervan, ik wens iedereen heel veel sterkte voor de hele familie de komende tijd. xxx van mij voor iedereen .

  5. Gecondoleerd met het verlies van oma Haar leven is overgegaan in herinneringen.
    Moeilijk om een ouder te verliezen hoe oud ze ook geworden zijn.

    Wat een prachtig merelnest Dat troost.

Een reactie plaatsen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *