Maandag 6 september 2021. Columbus 11

Socialiseren is hier zo’n beetje het woord van de dag.
Hondjes, dorpjes, stadjes, hei, fietsen, terrasjes, restaurantjes (waarvan ik overigens het idee hebben dat ze dat vooral doen omdat ze nu eenmaal graag uit eten gaan maar dat dit niets te maken heeft met mij socialiseren) winkels, bos en noem maar op.
We socialiseren hier heel wat af.

 

Op zich vind ik bijna alles leuk, dus mij maakt het niets uit al zijn sommige dingen best heel erg raar.
Zoals pas geleden….
Wennen aan water, dat leek de baas een heel goed plan.
Geen idee waarom ik daar aan moest gaan wennen want volgens mij hebben zij meer hekel aan regen dan ik.
Er was trouwens ook helemaal geen regen dus ik begreep alle enthousiaste commotie, rondom wennen aan water, geenszins.
De baas was een poosje op iets aan het blazen, deed er water in en toen verscheen er een enorme drinkbak.

 

De baas zei: “kijk eens wie er in je zwembad is!”
“Ga jij er ook maar in Columbus.”

 

Wat een rare vraag.
De baas stapte toch ook niet in zijn kop koffie of bierglas.
Ik wilde er best uit drinken maar in een drinkbak gaan staan is heel raar.
De baas probeerde mij te lokken met mijn piepbeest.

 

Toen ik daar geen gehoor aan gaf pakte hij mij op en zette mij met mijn sokjes in het water.
Nou daar stond ik dan maar echt bijzonder vond ik dit niet.
Moest dit iets leuks zijn, of was het meer de bedoeling om er even wat foto’s in te maken?

 

Nou die foto’s waren gemaakt dus kon ik er wat mij betreft weer uit.
Ruim maar weer op want het drinkt aanzienlijk makkelijker uit mijn eigen drinkbak.
De baas zei dat we binnenkort maar een keer bij de zee moeten gaan kijken.

 

De papa en mama van Guus komen heel vaak bij ons langs en dat is erg gezellig.
Ik ken ze al heel erg goed.
Laatst riep de papa van Guus mij toen ik buiten ons park aan het wandelen was en toen holde ik gelijk naar hem toe.

 

De mama van Guus kan heel goed knuffelen en geeft mij altijd wat snoepjes.

 

Tot voor kort mocht Guus nog niet meekomen omdat ik nog onvoldoende ingeënt was.
Maar de dokter had gezegd dat ik na deze inenting vier dagen moest wachten en dat ik dan wel kennis mocht maken met Guus.

 

Vandaag ging het dan echt gebeuren en gingen we op visite bij Guus thuis.
We liepen er vanuit ons Paradijsje heen.
Het is vlakbij maar dat wist ik natuurlijk nog niet.
Guus was dol enthousiast en holde mij gelijk omver.
Ik schrok en piepte.

 

Ik paste precies onder de stoel en verstopte mij snel.
Guus kwam mij gelijk troosten en kwispelde vriendelijk.

 

Ik stoeide even vanonder de stoel uit en zag toen dat hij heel erg lief deed.

 

Toen durfde ik wel te komen spelen.
Het was super leuk en we renden heen en weer en stoeiden zonder dat we elkaar pijn deden.

 

 

De ene keer won ik….

 

….de andere keer Guus.

 

De mama van Guus zei dat hij heel voorzichtig moest doen
Maar dat deed hij wel hoor.
Het was super leuk.
Na een poosje zei het vrouwtje dat we lang genoeg hadden gestoeid en dat ik nu rustig aan moest gaan doen omdat ik anders helemaal hyperdepieper zou worden.
De mama van Guus zette schoon vers water voor ons neer.

 

Gezellig hoor samen drinken met mijn vriend.

 

Daarna mocht ik bij de mama van Guus op schoot en kreeg Guus een grote bot en ik een klein botje.

 

Jammer dat Guus nu op vakantie is.
Ze komen pas weer terug als onze vakantie er op zit.

 

Eenmaal weer terug in ons eigen Paradijsje heb ik twee uur lang aan één stuk geslapen.
Zie je wel dat ik prima kan spelen?
Ik ga heus nadien wel slapen hoor.

 

Afgelopen week gingen we ook lekker wandelen op de hei.
Het is er prachtig.

 

Ook is er op de hei heel veel zand.
Daar kwam ik Oreo tegen.
Een super lieve teckel die heel graag met mij wilde spelen.

 

Het vrouwtje van Oreo kletste gezellig met mijn vrouwtje en zo konden wij ondertussen lekker lang spelen.
Oreo had een hele lange lijn en zo rende hij gezellig om de baas en het vrouwtje heen.
Volgende keer wil ik ook zo’n lange uitlaat lijn want ik kon aan mijn korte lijntje niet lekker spelen.

 

 

Na een hele lange tijd ging Oreo naar huis en gingen wij nog even wandelen op de hei.

 

Wat ruikt de hei heerlijk.
Ik heb overal gesnuffeld en mijn poot wel 4x opgetild.

 

Het vrouwtje moet daar elke keer hard om lachen en zegt dat ik voor die halve druppel mijn poot niet hoef op te tillen.
Nou echt wel.
Zo weten alle hondjes dat de hei ook een stukje van mij is.

 

 

Het laatste stukje heeft de baas mij gedragen want ik mag nu 12 minuten lopen en mijn baas en vrouwtje zijn van die braveriken die zich daar gewoon aan houden.
Maar goed, we gaan er nu elke dag een wandeling doen dus mij hoor je niet klagen.
Ik ben daar nog lang niet uit gesocialiseerd.

 

In de caravan hebben wij een salontafeltje en onder die tafel liggen allerlei puzzelboekjes.
Ik had er al een paar keer met mijn neus tegen aangeprikt.
Na een tijdje trok ik de bovenste twee puzzelboekjes van de stapel af.

 

Het vrouwtje zei: “nee, nee, die zijn niet van jou maar van mij.
Beetje egoïstisch want er lag een hele stapel boekjes.
Ondanks dat, pakte het vrouwtje ze van mij af.

 

Ga jij maar leuk een spelletje doen op je telefoon vrouwtje, dan pas ik op de puzzelboekjes.

 

Het stapeltje puzzelboekjes werd steeds kleiner.
Elk boekje wat ik eruit pakte legde het vrouwtje in de kast.
Veel beter.

 

Zeg nou zelf, dit staat toch aanzienlijk netter?
Een mooie opgeruimde  lege tafel.

 

Oh en ik ben ook ontwormd.
Ik kreeg een tabletje in een stukje ham.
Nou het vrouwtje mag mij elke dag ontwormen hoor.
Wat een lekkere ham wij hebben!
Ik heb wel een kwartier lang langs mijn lippen gelikt,
En tegen de benen van het vrouwtje gesprongen.
Helaas kreeg ik niet meer ham, ook niet toen ik ging blaffen.
En ik had heus gezien dat er in het pakje in de koelkast nog veel meer ham zat.

We zijn begonnen aan de laatste week vakantie.
Het gaat allemaal veel te snel voorbij.
Ik vind dat vakantie minimaal 3 maanden moet duren, het is echt heerlijk.

Aanbevolen artikelen

7 Reacties

  1. Wat een belevenissen, er nog veel te ontdekken. Gelukkig hebben jullie mooi weer. 12 minuten lopen is nog niet veel dus rennen is er nog niet bij. Prachtige foto’s Kaatje. Nog veel plezier.

  2. Och manneke je hebt nog heel veel te beleven. En ook binnen in huis o jee de boeken en van alles.
    En fijn wandelen en inderdaad niet te lang .Nu later mag je veel langer wandelen.

  3. Wat ben je toch een lief leuk ondernemend hondje je naam past precies bij jou ,…Columbus .ook je vrouwtje ziet je groeien en ondekt elke keer weer iets nieuws .maar ook wij zien dat jij je kaas straks niet van je brood laat eten .maar goed kaas en brood ken je nog niet ,Tygo is er gek op .je kunt hem er
    s’avonds wel voor wakker maken ,stukje stokbrood met kaas Mmmm ..Heerlijk.en dan nog even er uit voor een wandelingetje en dan naar bed lekker slapen …..Dromen over …..morgen weer vroeg op om de kipjes te voeren !Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia.

  4. Ik weet waarom vrouwtje lacht als jij plast.
    Zij zelf kan niet plassen met een beentje omhoog ,dus ze is gewoon jaloers.
    Wat fijn dat Guus nu je grote vriend is , dat wordt nog heel gezellig samen.
    En jij wordt groter en mag dan langer met hem spelen.
    Ga straks maar dromen over alles wat je mee gemaakt hebt in het paradijsje .

  5. Toch maar even Columbus opgezocht!
    Vandaag bij een fietstochtje zag ik een mevrouw met een heel grappig teckeltje. Toch even kennis gemaakt. Vorige week hadden wij onze teckel Jente een paar dagen laten logeren bij ‘de Molshoop’! Wat leuk te lezen dat de vader van Columbus daarvandaan komt!

    1. Wat is de wereld klein hè? Leuk dat je Columbus kunt volgen.
      Coby en Maria zij schatjes. Meneertje Jansen, onze vorige teckel, kwam bij Coby Satter-Mol vandaan.

Laat een antwoord achter aan Tygo en Mia Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *