Maandag 13 september 2021. Columbus 12.

Afgelopen vrijdag was het tijd voor mijn derde enting.
Natuurlijk krijg ik die bij https://www.dierenkliniek-kerkewijk.nl/
Er waren een heleboel dokters aanwezig maar die hadden allemaal gewone kleren aan omdat ze iets anders gingen doen in de praktijk, vergaderen of een bijscholing.
Althans dat denkt het vrouwtje, maar ik weet zeker dat ze er allemaal waren om met mij te knuffelen.
Dokter Geert Wim kende ik van vorige keer en die ging ik eerst even begroeten.
Hij ging mij dit keer geen prik geven want hij had geen doktersjas aan,
Geert Wim riep gelijk naar dokter Wilma dat ze moest komen kijken en die kwam aangesneld.

 

Ik hoorde een ahhh wat een schatje en ze viste mij van de grond.
Dokter Wilma kende ik nog niet maar die kan wel heel goed knuffelen.

 

Dokter Wilma was heel gek met Meneertje en nu ook met mij hoor.
De foto van Meneertje komt elke keer voorbij in de praktijk op een speciaal videoscherm.

 

Ik mocht heerlijk rondlopen in de wachtkamer en zag ineens dat de kamer van de dokter openstond.
Zonder op de baas en het vrouwtje te wachten liep ik er heen.

 

Ik wist de weg nog wel naar de lekkere koekjes

 

Het vrouwtje glom van trots en zei dat ik helemaal niet bang was.

 

Wat een grapjas, waar zou ik bang voor moeten zijn?
Ze hebben hier heerlijke koekjes.
Komen maar gauw baas en vrouwtje, dit is de koekjeskamer.

 

De baas zei dat we dit keer niet daar moesten zijn maar in een andere spreekkamer en dat ik moest komen.
We moesten wachten want dokter Marise ging mij onderzoeken en een prik geven en zij was nog niet klaar.
De baas tilde mij uit de lege kamer en ik moest op schoot wachten.

 

Ik kende dokter Marise nog niet maar de baas zei dat ze nog even bezig was met een andere patient.

 

Nou ik ben geen patiënt hoor, ik kom alleen een prik halen en lekkere koekjes eten.

 

Gelukkig hoorde ik ineens: “Columbus, kom maar binnen.”
Marise ging eerst even in de computer kijken.
Waarschijnlijk om te zien hoeveel koekjes ik mocht.
Ze tikte ook in welke prik ik zou krijgen en ook mijn gewicht kwam in de computer.
3 kilo weeg ik nu, dus er kunnen nog best een heleboel lekkertjes bij.

 

Dokter Marise zei dat ze mij eerst even ging onderzoeken en dat we dan samen zouden kijken welke koekjes ik geschikt zou vinden voor de prik.

 

Wat een wereldplan.
Ik mocht snuffelen aan de stethoscoop en daarna ging ze naar mijn hart en longen luisteren.

 

Ik was helemaal gezond en ze zei: “als jij even wacht dan kijk ik even welke lekkere koekjes ik voor je heb.”

 

Ze pakte een zakje en liet mij ruiken.
Ik prikte hard met mijn neus in het zakje.
Doe deze maar, die ruiken heerlijk.

 

Ze strooide een heleboel mini koekjes op de tafel en ik begon te smullen.

 

Terwijl ik het koekjes-spoor volgde kreeg ik mijn prik en ik merkte er helemaal niks van.

 

Dokter Marise vond mij een stoere hond en ik mocht even rustig alles op eten.
Daarna mocht ik nog even rondsnuffelen in haar koekjeskamer.
En daarna gingen we weer terug naar Otterlo.
Want we hadden nog twee vakantiedagen over.

 

Niet graven in de tuin, die boodschap had ik inmiddels wel begrepen.
Maar ik heb een hele grote strook waar dat wel mag.
Het mag onder de coniferen heg die tussen ons en de buren staat en puur omdat ze het veel te sneu vonden om mij dat te ontzeggen.
Hoe dat ontstond?
Van het vrouwtje had ik een lekker konijnen oortje gekregen om op te kauwen.
Genietend lag ik er mee op mijn stretcher en af en toe keek het vrouwtje of de baas naar mij om te kijken of het wel goed ging.
Geen idee wat er niet goed aan zou kunnen gaan maar ze houden nu eenmaal graag alles in de gaten.
Na een tijdje liep ik met het konijnenoortje naar het gras en kauwde daar verder.
Het vrouwtje zei: “kijk was schattig, hij vind het heerlijk en neemt hem overal mee naar toe.”
Een kwartiertje later ging ik naast de stoel van het vrouwtje zitten en ze zei: “ha moppie, was je klaar met je oortje, ik zal hem opruimen, waar is hij gebleven?”
Ze keek op het gras, op mijn stretcher, op de tegels en in het klompenhok maar nergens was het konijnenoortje te vinden.
Licht paniekerig zei ze tegen de baas: “hij zal dat hele oor toch niet in één keer doorgeslikt hebben?”
De baas zei: “tja, dan doe je daar nu weinig meer aan lijkt mij, hij ziet er niet benauwd uit en er lijkt niks over dwars te zitten.
Het vrouwtje beaamde dat ze dat ook wel zag maar ze vond het toch griezelig.
“We moeten echt beter opletten als hij wat lekkers krijgt.”
De dag erna kreeg ik een nieuw konijnenoortje en ook die was met een klein kwartier verdwenen.
Jullie snappen de clue al…ze hadden wederom niet goed opgelet.
Het vrouwtje zei dat ik moddervet zou worden als ik op deze manier mijn botjes zou opeten.

 

Daarom kreeg ik de dag daarna een hertenbotje en die kauw je niet zo makkelijk op volgens het vrouwtje.

 

Bijzonder dat ze dat zo zeker weet want ik heb zo’n vermoeden dat ze nog nooit zo’n botje geprobeerd heeft maar goed, ik wilde de uitdaging wel aan.

 

Ik ging heel braaf op mijn stretcher liggen en na een tijdje kauwen liep ik weg.
Mijn botje lag keurig op mijn stretcher en het vrouwtje zei tegen de baas dat dit dan toch echt beter voor mij was.

 

Ik struinde wat in de tuin en na een poosje ging ik weer op mijn stretcher liggen.
Na een tijdje keek het vrouwtje op en zei: “krijg nou wat, hij heeft twee konijnenoren en een botje.”
Vrouwtje kan echt goed tellen want inderdaad ik had de twee konijnenoortjes van gisteren en eergisteren ook weer.
Het vrouwtje constateerde dat ze heel vies waren maar het vrouwtje vind al snel wat vies.
Zand schuurt de maag hoor, niks mis mee.

 

Het vrouwtje begon te fluisteren en zei tegen de baas: “hij had ze verstopt.”
Ja duhhh, a) fluister je te hard en b) ze vallen niet uit de lucht dus natuurlijk had ik ze verstopt.
Het vrouwtje fluisterde verder:”we gaan beiden kijken wat hij gaat doen want ik ben heel benieuwd waar hij ze gaat verstoppen.”
Na een tijdje liep ik met een botje naar de coniferen heg en toen werd het heel stil.
Het vrouwtje haar ogen waren schoteltjes geworden en haar kaak was uit de kom geschoten.
Ik hoorde haar aankomen lopen maar ik was veel te druk.
Ze startte met filmen:

 

De baas vond mij heel knap en zei dat ik dit best onder de heg mocht doen

 

Met de baas kan ik heel lekker stoeien.
Dat is niet zo’n piepert als het vrouwtje.
Die vind mijn tanden net mesjes maar ik heb gewoon hele stoere gevaarlijke grote jongens tanden.

 

Daarom knuffel ik met het vrouwtje en stoei ik met de baas.
Ik vind het een prima verdeling.

 

Vrouwtje zegt dat ze dit ook het allerbeste vind.

 

Vandaag zijn de baas en het vrouwtje beiden weer begonnen met werken en is de vakantie echt voorbij.
Zo jammer want er is nog zoveel te vertellen.
Volgende week nog maar een stukje vakantie want ik heb ook mijn eerste zwemles gehad en daar wil ik jullie natuurlijk ook alles over vertellen.

Aanbevolen artikelen

7 Reacties

  1. Hoi knappie, hier Dirk vrouwtje rolt weer bijna van de bank, kan je niet iedere dag een verhaaltje schrijven, is beter voor haar humeur 🙄🙄 ik doe namelijk hetzelfde met mijn botjes🤣🤣 volgens haar konden we,bijna broertjes zijn,ze verheugd zich al op je volgende avontuur 😄poot van Dirk &Sientje

  2. 🤣🤣🤣 hier worden de botjes soms ook begraven maar dan op de bank onder een deken voor 1 of 2 min. Zo jammer dat er nog meer kapers op de loer liggen.
    Groetjes van Tommy, Daisy en Waldi

  3. Hallo Columbus ,wat een heerlijk verhaal en met dat heerlijk bedoel ik natuurlijk al die koekjes die voorbij komen daar kan ik werkelijk van genieten ! Ik blijf dan ook heel stil liggen luisteren of ik geen woordje mis .Tygo doet het zelfde al jij Columbus eerst knabbelt hij een poosje op het botje en dan gaat hij het verstoppen,als hij de kans krijgt in de tuin en anders onder zijn kussen in de kamer, zo dat hij s’avonds ook nog een stukje heeft .Volgens mijn vrouwtje zijn we allemaal het zelfde ,met de zelfde strekken .en dat terwijl onze buurhonden wel drie keer zo groot zijn .Als ik daar ben kan ik zo ondere hun door lopen ,zie je het voor je columbus ,zij zijn groot en ik ben klein en dat is niet eerlijk .Maar om een lang verhaal kort te maken ik ga van je koekjes genieten .bedankt dat ik je vriendje mag zijn ! Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia.

  4. Hé stoere knul ,slim van jouw om je oortjes te begraven, dan heb je de volgende dag ook nog wat.
    En wat fijn dat jij z’n leuke lieve prikdokter hebt.
    Nu kan je voorlopig even niet naar het paradijsje toe en als je daar weer komt is alles anders geworden.
    Ik ben benieuwd naar je verhaal van volgende week.

Laat een antwoord achter aan Antoinette von Lindern Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *