Maandag 8 november 2021. Columbus 20

 

Ook al is mijn neefje nog niet geboren, ik heb al wel op hem gepast.
Mijn grote mensenzus was namelijk in ons chalet aan het logeren.
Vorig weekend was ze daar samen met haar man maar die moest zondag weer naar huis om te werken en toen gingen de baas, het vrouwtje en ik bij haar logeren.
Do had geen auto en als de bevalling eerder zou beginnen dan konden wij haar wegbrengen naar het ziekenhuis.
Dat was achteraf niet nodig maar toch was het heel leuk dat we gezellig bij elkaar waren.
Ik zat lekker bij Do op de bank en lag aan mijn botje te knabbelen.
Ineens voelde ik iets tegen mijn billen en ik keek om.

 

Het vrouwtje schoot in de lach en zei: “kreeg je een schop van je kleine neefje?”
Geen idee wat ik voelde maar ik wilde dat wel eens ontdekken en prikte mijn neus in de buik van mijn grote zus.
Mijn kleine neefje deed mee en prikte met zijn hand of voet in mijn snuit.
Ik legde mijn hoofd op haar buik en het vrouwtje zei tegen Do dat ik nu al goed op mijn neefje aan het passen was.

 

De baas en het vrouwtje gingen voor Do zorgen zodat zij alleen maar heel vaak naar de wc hoefde te lopen en dan kwam ze weer op de bank zitten.
Echt heel erg gezellig om samen met mijn zus op de bank te zitten.

 

Ik had het super druk want ik moest de tuin bewaken én op mijn neefje passen.
Het vrouwtje deed elke keer haar hand op Do haar buik om mijn neefje te voelen.
Gelukkig sliep hij af en toe rustig, dan kon ik ook even lekker slapen.

 

Do kan niet meer hele lange wandelingen maken maar toch ging ze wel een keer mee om mij uit te laten.
Het vrouwtje zei dat we echt niet hard gingen lopen omdat ik overal aan moet snuffelen en snuiven dus dat ze gerust mee kon gaan.
We liepen de poort uit en wandelde langs de weg naast ons park.
Ineens begon het keihard te regenen.
Het vrouwtje zei dat ik snel moest plassen en dat we dan terug moesten.
Nou echt niet hoor, we moesten rustig aan doen voor mijn zus en je smelt trouwens ook heus niet van regen.
Ik wilde verder langs de weg wandelen en deed dat ook.
Het vrouwtje had zich omgedraaid en liep richting de ingang van ons park en ik liep de andere kant uit richting het bos.
Ineens konden we beiden niet meer verder.
Ik bleef staan waar ik stond en het vrouwtje ook.
Ze probeerde mij te lokken met koekjes.
Uiteraard kwam ik die halen maar liep toen weer de andere kant uit tot mijn riem straks stond.
Mijn zus moest lachen en het vrouwtje zei dat ze het alles behalve humor vond.
De weg werd één grote modderpoel dus wilde ze mij niet optillen omdat haar lichtblauwe jas dan heel vies werd.
Daar stonden we dan, het vrouwtje aan de ene kant van de riem en ik aan de andere kant van de riem.
Ineens zei het vrouwtje: “ga je mee eten?”
Had dat dan eerder gezegd, ik rende het vrouwtje voorbij en trok haar richting de slagboom van ons park.
Het vrouwtje liep in snelle pas achter mij aan.
Schiet eens op vrouwtje, het eten wacht.
Toen we terug kwamen bij ons chalet wikkelde ze mij in een handdoek en zei tegen de baas dat ze een verzopen kat had meegenomen.
Dat was een leugen want we hadden helemaal geen kat bij ons.
Ze droogde mij af en ik sprintte richting de baas die mijn eten al aan het klaarmaken was.

 

Helaas moest het vrouwtje weer gaan werken en ging mijn zus ook weer naar huis.
De volgende keer als we mijn grote zus zien is mijn neefje geboren en mag ik natuurlijk ook mee op kraamvisite.
De babykamer is helemaal klaar.

 

Ik heb een heleboel lekkere slaapplekken.
Een zacht kussen op de grond, mijn bench, de bank, mijn uitkijkeiland maar het allerlekkerste slaap ik toch echt bij de baas of het vrouwtje.

 

Het is mij om het even of dat op schoot is of op een schouder.

 

Hoe ik moet liggen maakt mij ook niet uit, ik ben niet zo moeilijk.

 

Het vrouwtje heeft een huis-pak en nu het wat kouder wordt heeft ze die voor het eerst weer aan gedaan.
Wat is het heerlijk zacht, het lijkt wel een plaid.
Ik ben een voorstander van zomer en winter dit schapenpak aan.

 

Pas geleden was de baas naar zijn werk en het vrouwtje was boven op de zolder de was ophangen.
Toen ze naar beneden kwam schoot ze in de lach.
Ze zei: “heb je bij gebrek aan ons, de pantoffel van de baas maar gepakt?
Knap hé vrouwtje? Ik ben helemaal met die pantoffel de trap op geklommen.
En nog knapper…..het zooltje zit er nog in dus daar heb ik niet op gekauwd.
Het vrouwtje vond mij een hele brave jongen.

 

In de buurt heb ik heel veel vriendjes en ik vind ook bijna alle honden wel leuk.
Regelmatig speel ik met Bo, een  labradoodle, met nog een Bo een herder, met Rosa een schattig klein hondje van vijf maanden, haar papa is een teckel maar ze lijkt helemaal niet op een teckel maar op een Maltezer leeuwtje.
Natuurlijk speek ik met de buurhond Lindsey, dan zijn er ook nog twee teckels waarvan ik de naam niet weet en een hele grote standaard teckel Sjef genaamd, die ook heel leuk met mij speelt.
Sinds kort vind Noula, het hondje van benedenburen, mij ook wel leuk.
In het begin vond ze mijn tanden veel te scherp en liep ze weg maar tegenwoordig komt ze wel kijken.
Over niet al te lange tijd zullen al mijn tanden niet meer zo scherp zijn want ik krijg al drie nieuwe grote jongens tanden.
Het vrouwtje hoopt een tandje van mij te vinden maar er zijn er al drie uit mijn kaak, die ik gewoon heb doorgeslikt.

Deze keer kwam ik met wandelen de broertjes Bobbie en Jip tegen, daar speel ik ook regelmatig mee.

 

We beginnen alle drie altijd heel blij te kwispelen als we elkaar zien.

 

Deze keer  liep er ook iemand anders bij met een Yorkshire Terrier, die heel bang was voor andere honden, behalve voor Jip en Bobbie.

 

Omdat ik zo blij was mijn vriendjes te zien zag ik York niet eens en dat maakte dat hij ook niet zo bang was voor mij.

 

Na wat kijken durfde hij mij gewoon te begroeten.
Volgende keer vind hij mij vast ook niet meer zo eng.

 

Soms moet je ook even wennen aan elkaar.
Jip deed de allereerste keer ook heel stoer grommerig tegen mij maar ik vond hem niks eng hoor en nu is hij heel erg aardig.

 

Ook al zijn we niet in ons Paradijsje we gaan toch bijna elke dag wandelen in het bos.

 

Gelukkig wonen wij ook thuis bij een bos.
Over 5 dagen kunnen we hopelijk op kraamvisite en natuurlijk gaan we het weekend weer naar ons chalet en bij broer op visite.
Er komen mooie tijden aan.

Aanbevolen artikelen

7 Reacties

  1. Spannende week gaan jullie tegemoet.
    En leuk dat je al op afstand je neefje hebt gevoeld
    Volgende keer mag je misschien echt aan hem snuffelen.
    Leuk hoor z’n mini mensje
    Sterkte allemaal komende dagen.

  2. Wat leuk allemaal die vriendjes en dat je met je neefje kan spelen is helemaal leuk.
    En je hebt gelijk liggen bij vrouwtje en baas is toch het fijnste.
    En een spannende week. Sterkte allemaal.

  3. Wat leuk dat je even met het neefje in de buik kon spelen. Hij krijgt ook een mooie kamer.
    Je hebt het maar druk met al die leuke dagen in het paradijsje en je hondenvriendjes. Dan is het maar goed dat je op veel plekjes en in allerlei houdingen kan slapen. Fijne week.

  4. Hoi knappie,wat spannend een neefje,jullie hebben al een beetje kennis kunnen maken.wat heeft hij een prachtig kamertje, bijna net zo mooi,als jou mooie mandjes.We genieten hier van jou verhaaltjes, en ondeugende streken,heerlijk iedere dag naar het bos,wat een hondenleven. Dikke knuffel uit Enschede 🥰

  5. Je boft maar met zoveel lieve vriendjes, en ik kan haast niet wachten om te lezen dat jij een lieve oom geworden ben,en voor het baasje en het vrouwtje is het natuurlijk helemaal geweldig dat ze opa en oma gaan worden, dus het wordt een hele spannende week,groetjes en een hele dikke kus en knuffel voor jullie allemaal. 😍😘

  6. Wat ben je alweer gegroeid. Wat een prachtig foto’s en weer een lang verhaal. Jullie beleven wel erg veel in één week. Wat een mooie babykamer heel bijzonder. Lekker bij je neefje gelegen. Veel succes met alles.

  7. Ook deze week is het weer een drukke tijd geweest voor jou ,nog even en dan krijgen jullie beschuit met muisjes ,jammer dat ik zo ver weg woon .ik heb ook wel zin in een beschuitje. Maar goed we wachten nog even af wanneer het gaat gebeuren ,spannend hè. Tot volgende week ,Groetjes van Tygo en zijn vrouwtje Mia

Laat een antwoord achter aan Loes Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *