Laatst vertelde ik jullie dat de spullen van het Paradijsje in de winter op onze zolder liggen. We gaan wel regelmatig even naar het Paradijsje toe maar nog niet om daar te slapen. Het is nog veel te koud. Als we nu gaan, dan is het alleen om even in de tuin te spelen, de vogels en eekhoorntjes te voeren en om te kijken of het allemaal goed gaat met de blaadjes in de dakgoot. Zodra het weer mooier is, gaan we heel vaak genieten in het Paradijsje.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Nu bleek, dat er tussen de spullen van het Paradijs, ook een heel groot kussen voor mij lag.
Ik wist helemaal niet dat ik die had maar ik zag die, terwijl de baas aan het strijken was.
Het was eigenlijk de bedoeling dat ik deze pas zou krijgen in het Paradijs.
Althans, dat was het idee van het vrouwtje.
Van de baas mocht ik er al best op liggen en dat deed ik met veel plezier.
Onzin om te wachten op mooier weer. Dat kussen ligt nu ook zalig.
Het lag zo heerlijk dat ik er niet vanaf wilde toen de strijk klaar was.
Baas vond het prima en vanaf dat moment lig ik heerlijk op het kussen in de woonkamer.
Toen het vrouwtje beneden kwam, zag ze direct dat mijn Paradijskussen in de woonkamer lag.
Natuurlijk vond ze het goed, want wij mannen hadden dat alláng besloten.
Het vrouwtje tegen twee mannen, dat werkt altijd.
Vrouwtje zegt dat ik een heel erg vriendelijk hondje ben.
Dat klopt ook helemaal want ik vind eigenlijk iedereen leuk en aardig en ik wil ook graag iedereen begroeten.
Tijdens het wandelen vind het vrouwtje dat niet zo handig want ik vlieg overal heen.
Persoonlijk vind ik dat logisch want tijdens het wandelen kom ik juist al die leuke mensen tegen.
Die zie ik niet als ik op mijn kussen of op de bank lig.
Tenzij het vrouwtje ze allemaal gaat uitnodigen om langs te komen bij ons thuis.
Gezien het feit dat ze dat niet doet, is het toch fijn als ik ze buiten even begroet?
Iedereen die mij ziet moet mij aaien en even aanhalen. Doen ze dat niet, ren ik er kwispelend achteraan.
Vrouwtje wil eigenlijk het liefste dat ik me concentreer op snuffelen en mijn behoeften doen.
Ik vind knuffelen en begroeten ook een behoefte, dus ik doe het beiden.
Het grootste gedeelte van de wandeling probeert het vrouwtje mij terug te lokken naar het grasveld en dat is ook wel weer een leuk spel.
Het vrouwtje is net wakker en hoorde dat de nieuwe buren druk bezig waren met de schuurmachine.
Ze was benieuwd hoe ik daar op reageerde maar ik sliep en werd wakker van het vrouwtje die zei: “ goedemorgen mooie vent”.
Goedemorgen? Het is heel erg middag vrouwtje, het is 15.30 uur
Ik heb geen last van harde geluiden, ik ben eigenlijk nergens bang voor.
Om 18.30 uur kwam Marjolijn en als zij komt gaat ze altijd met Joeri knuffelen nadat ze mij heeft begroet. Ik ben natuurlijk wel als eerste aan de beurt.
Joeri lag op de bank en Marjolijn dook boven op Joeri.
Heyyyyyy wacht op mij, ik wil ook mee knuffelen.
Ik sprong tussen beiden en likte en lebberde ze beiden helemaal af.
Gezellig hoor om samen te knuffelen.
Een dikke knuffel van mij.
