Woensdag 28 maart 2018 Meneertje 285
Ineens kwam er een topic dat mensen mijn verhaaltjes zo missen.
Sommigen dachten zelfs dat er iets ergs met mij was.
Gelukkig is dat niet het geval maar mijn verhaaltjes komen gewoon iets minder frequent.
In 284 verhaaltjes is er al heel veel verteld en ik wil waken dat mijn vrouwtje niet elke keer hetzelfde schrijft.
Mijn vrouwtje vind namelijk alles leuk wat ik doe. Althans bijna alles.
Maar….zoals beloofd is het woensdag en komt er weer een oud en vertrouwd verhaaltje.
Maandag mocht ik met de baas en het vrouwtje mee naar de zandafgraving.
Je kunt daar heerlijk wandelen.
Het is een hele grote zandplek en daar omheen is een bos.
Als je naar de bomen wilt moet je heel hoog klimmen maar je kunt ook gewoon beneden wandelen.
Toen we aankwamen ging er net een hele grote club nording walkers weg.
Die wandelaars lopen met hele grappige stokken en die had ik best wel willen hebben.
Daar had de baas vast goed mee kunnen gooien.
Ik loop regelmatig met mega takken in mijn bek, dus zo’n stokkie van de wandelaars had ik prima mee kunnen sjouwen.
De baas en het vrouwtje nemen altijd mijn tennisballen mee zodat ik kan afwisselen tussen stokken en mijn eigen tennisballen.