Ik ben bijna 7 maanden en mijn hormonen gieren door mijn lijf. Althans, als ik het vrouwtje moet geloven. Zelf denk ik dat het reuze meevalt hoor. Vrouwtje zegt dat ik tegenwoordig overal uren wil ruiken en snuffelen. Erg overdreven want ik ga zelden uren wandelen. Het is gewoon belangrijk dat ik even ruik wie er allemaal al geweest zijn en of ik daar ook nog extra mijn sporen moet uitzetten. Een territoriumgebied is namelijk heel belangrijk.
Fotoverhaal, klik op de pijl voor de volgende foto
Vrouwen snappen daar nu eenmaal niks van en wij mannen kunnen dat ook helemaal niet uitleggen.
Net zoals vrouwen niet kunnen uitleggen waarom je uren in hetzelfde kleding rek moet kijken terwijl je ook binnen 5 minuten een trui en broek kunt uitzoeken.
Als het maar lekker zit toch?
Maar goed, dan hoor je ons toch ook niet zeggen dat ze last van hun hormonen hebben?
Wij wachten braaf buiten de winkel tot jullie na een uur naar buiten komen om vervolgens te zeggen: “ ik kijk nog even bij een andere winkel”.
Laten we elkaar accepteren en laat mij gewoon lekker uitgebreid snuffelen.
Verder heb ik wat nieuws en dat is heel erg leuk.
Dat vind ik tenminste maar ook dit wijd het vrouwtje aan mijn hormonen.
Tegenwoordig bijt ik me vast in een kleedje, kussen of zachte knuffel en ga dan heel zachtjes piepen.
Eerst dacht ze dat ik misschien last had van mijn kiezen maar nee hoor, ik vind het gewoon leuk.
Ik kan rustig een kwartier lang zachtjes voor me uit liggen piepen met een knuffel in mijn bek.
Daarom heeft het vrouwtje momenteel de zachte knuffels even opgeruimd want ik word er opgewonden van en dat vind ze niet handig.
Gelukkig zijn piepknor, piepegel en piepvogel er nog wel.
Het vrouwtje riep” “puber stop eens met dat gepiep”.
Ik piep helemaal niet, die geluiden maakt piepvogel.
Eerder speelde ik niet met piepvogel maar ik had ook helemaal niet ontdekt dat de vogel kon piepen.
Toen het vrouwtje mij voordeed dat er ook een piepje in zat, had ze al spijt toen ik super enthousiast aan kwam hollen.
Nog een piep vriendje, yeaaaaaaah.
*Pieeeeeeeeeeeeeeep, skwieeeeeeeeeeeeeeek, Pieeeeeeeeeeeeep, Skwieeeeeeeeeeeek*
Vanmiddag gingen we een eind wandelen en na de wandeling gingen het vrouwtje en ik naar de auto.
We reden naar Hertog Diervoeders in Veenendaal.
Ze hadden 120 sponsortasjes gedoneerd voor de grote Caviashow op 29 april in Tiel.
Er waren zoveel inschrijvingen dat we uiteindelijk op 140 zijn gekomen.
Dat betekende dat er 20 inschrijvingen geen tasje zouden krijgen en dat kan natuurlijk niet.
Dat vonden ze bij Hertog Diervoeders ook.
Vanmiddag belde Cilian dat de tasjes klaar lagen en dat we ze konden komen halen.
Hertog Diervoeders ligt naast het weiland waar ik om de andere week train, op de grote-jongens-worstjes-cursus.
Terwijl het vrouwtje de weg insloeg naar de dierenwinkel stond ik rechtop tegen de deurpost aan en keek naar buiten.
Ik herkende de plek meteen en begon heel hard te piepen.
Cilian zag ons aankomen en kwam naar buiten gelopen met de sponsortasjes en gelukkig kwam ze mij ook nog even aaien en knuffelen.
Jammer dat we niet naar cursus gingen maar het vrouwtje beloofde dat we later thuis zouden gaan oefenen, en dat deden we.
Nog steeds heerlijk met de kookworst van opa.
Heel erg leuk om te oefenen met mijn eigen blauwe targetschijf.
Morgen moet het vrouwtje uitslapen want dan gaat ze weer een week werken.
Om 13.00 uur mag ik naar opa want het vrouwtje gaat met oma, Joeri en Marjolijn naar Ikea.
Joeri en Marjolijn hebben een bedrag gekregen van de baas en het vrouwtje en daar mogen ze iets moois van gaan uitzoeken.
Ze willen heel graag een bank.
Wel een lage uitkiezen, anders kan ik er niet op komen.
Fijne avond allemaal.
