Maand: december 2019

Woensdag 25 december 2019 Meneertje 364

Het vrouwtje is dol op kerst.
Onze kerstboom staat al een dikke maand en nog steeds hoor ik doorlopend: “doe voorzichtig bij mijn kerstboom, niet springen onder de boom….niet kwispelen onder de takken….niet met je neus tegen de ballen duwen.”
Al met al dus een beetje een paniekerig gebeuren rondom de kerstboom, terwijl er helemaal niks aan de hand is.
Tot vandaag aan toe heb ik namelijk nog geen kerstbal uit de boom gerend of gekwispeld, dus snap ik al die ophef in het geheel niet.
Vooral niet na het voorval van pas geleden.
We waren aan het spelen met mijn tennisbal.
Nu is het bij jullie vast bekend dat mijn vrouwtje haar werptechniek niet echt uitblinkt in schoonheid.
Ze heeft al eens een flostouw in mijn waterbak gegooid, een kaars van de vissenkast naar beneden gekegeld en een bal met een lompe zwaai tegen de lamp aan gegooid.
De baas heeft daar nooit last van, als hij gooit dan gaat de bal ook daadwerkelijk de richting uit waar hij heen gooit.
Vrouwtje weet ook dat ze geen werp competenties heeft en deed dus overdreven voorzichtig als ze de bal gooide.
Ik rende elk keer de bal halen die een klein stukje verderop terecht kwam.

Na een poosje had het vrouwtje geen zin meer om te spelen.
Nou, ik wel, ik kan de hele dag wel spelen.
Het vrouwtje dook in haar iPad en ik stond met de bal in mijn bek voor haar.
Omdat ze niet reageerde prikte ik met mijn neus in haar been.
Nog steeds geen reactie dus ging ik naast haar zitten op de bank en liet ik mijn bal los op haar schoot.
Ze moest lachen en wilde mijn bal al stuiterend, naar de rechterkant, de keuken in laten stuiteren.
De bal stuiterde hoog de lucht in, kwam op de punt van de tafel terecht en dat gaf heel veel effect aan de bal zodat hij met een strakke lijn naar links afzwaaide en middenin de kerstboom belandde.
Er klonk een doffe rinkel en daarna hoorde ik: “snotjanpotjes”
Ze greep mij vast zodat ik niet in het glas zou gaan lopen en samen keken we naar de vloer waarop een kerstbal lag, die in vele stukjes uit elkaar was gespat.

Het vrouwtje zuchtte en gebood mij op de bank te blijven zitten.
Ze pakte de stofzuiger, pakte de grotere stukken op en zoog daarna alle restanten van de grond.
Zonde van haar dure kerstbal, vond het vrouwtje.
Dat was ik helemaal met haar eens, heel erg zonde want van dat geld had ze voor mij een nog groter pakket bij Dogamientje kunnen uitzoeken.
Hoewel ze eigenlijk niets uitgezocht had maar een verrassingspakket had laten komen.

Ze las namelijk op Facebook, bij de teckelgekkengroep 1, dat er best speelgoed bestond wat heel lang mee zou kunnen gaan.
Het vrouwtje viel van het lachen bijna van haar stoel en zei tegen Steve van Dogamientje: “tuurlijk, dat hoor ik al zo oud als Meneertje is en het langste plezier aan een onverwoestbaar speeltje was nog geen 15 minuten.
Ze kan enorm overdrijven want normaal lukt mij dat echt wel binnen de 10 minuten hoor.
Het vrouwtje wist zeker dat zij gelijk zou krijgen en zei tegen Steve: “nou, stellen jullie maar een pakketje samen, dan zal Meneertje laten zien dat je het volledig fout hebt.”
Ze spraken een bedrag af, vrouwtje betaalde en 3 dagen later bracht de postbode een doos.
Alleen de doos was al een feestje op zich.
Het vrouwtje zei: “alles is voor jou Meneertje, leef je uit.” “Toe maar, dan kan ik Steve en Lotte vanavond foto’s laten zien dat alles kapot is.”

 

Ik trok de flappen karton open en keek onder het laagje papier wat er in de doos zat.
Het vrouwtje kiepte de doos leeg en ik snoof aan alle speeltjes.

 

Het vrouwtje knipte van alle speeltjes de kaartjes af en zei: “nou, ik zet de timer, 5-4-3-2-1…GO”.

 

Ik moest natuurlijk eerst even kijken waar ik aan wilde beginnen.

 

Wat een hoop keus, een antler, vier soorten balletjes, een blauw knaagding met de naam Zogoflex Tux, en een groene tandenborstel.

 

Ik besloot te starten met de blauwe zogoflex en een uur later was ik nog steeds als een bezetene aan het kauwen maar zat er nog geen krasje op.

 

Helemaal verliefd ben ik op mijn nieuwe speeltje en dik drie weken later is hij nog steeds helemaal heel.

 

Dit lijken beschadigingen maar het zijn lettertjes die in de zogoflex staan. Het is dus echt beresterk en ik ben er helemaal happy mee.

 

Ook het kleine balletje met de naam Orbee Tuff is geweldig. Het is een mini wereldbal. De blauwe landen was ik aan begonnen om ze te slopen maar dat had Steve ook wel gezegd. “Die slopen ze er af”  en dat klopte als een bus. Of nou ja, eigenlijk ook niet want ik heb ze er niet af gesloopt maar het vrouwtje heeft ze er af gepulkt.
Op de bal zelf kun Je heerlijk kauwen en natuurlijk mee spelen.

 

Het vrouwtje moest eerlijk aan Steve bekennen dat het een fantastisch pakket was en dat ze echt heel blij was met alle spullen.
Ze zei: “maar ik had toch een beetje gelijk want de groene tandenborstel had Meneertje wel met 5 minuten stuk.
Gelukkig kon ik die nog net uit zijn bek vissen voordat hij die door kon slikken.
Steve moest hard lachen en zei: “die tandenborstel dient ook om stuk te bijten, dat is snoep.”.

Vrouwtje heeft dus gewoon een lekkere snoep tandenborstel in de prullenbak gegooid.
Het is dat ik zoveel leuks heb gekregen anders had ik haar de aankomende week genegeerd.

Voor iedereen die langdurig wil genieten van speeltjes, ze bestaan dus echt wel…….ga eens snuffelen bij
https://www.dogamientje.be/nl

Woensdag 18 december 2019 Meneertje 363

Omdat mijn tweede boek uit gaat komen wilde het vrouwtje natuurlijk weer mooie foto’s op de omslag van het boek en wat mooie prentjes voor in het boek.
Met die foto’s gaat het wel goed komen, daarover volgende week meer.
Het probleem waar ze tegen aan liep was mijn verwilderde kapsel.
Op zich vond ik het reuze meevallen maar het vrouwtje wist zeker…ik moest geplukt.
Alma had geen plek en ze bleek niet de enige. Overal zaten ze vol tot begin volgend jaar.
Ik denk dan, accepteer het zoals het is maar nee hoor, niet mijn vrouwtje.
Toen ze Gea van: http://hondentrimsalon-kwispel.nl het verhaal van mijn boek vertelde zei Gea: ” ik werk nooit op donderdagmiddag maar kom maar want dit is ook sneu”.

 

Zo togen we donderdagmiddag naar Trimsalon Kwispel en een hele lieve dame deed open.

 

Het vrouwtje vertelde aan Gea dat ik plukken echt niet leuk vind en dat ze een snoetje mee had, om dat ik nogal grom en grauw als ze aan mijn haren trekken. Het vrouwtje niet zeker wist of ik dan zou bijten.

 

Gea vond het een mooi snoetje maar zei meteen: “we gaan eerst maar eens een band opbouwen en als het nodig is, kan het altijd nog”.

 

Hele verstandige woorden leek mij. Gea aaide me en liet mij eerst wennen aan de borstel en een pluk-mesje en dat was natuurlijk geen probleem.
Op de grond keek Buddy, haar eigen hond, ook mee.

 

Daarna deed ze pluk-bescherming om haar vingers en deed Gea een klein stukje op mijn rug. Dat leek me ook nog wel oké.

 

Daarna was het tijd voor wat knuffels en sprak ze allemaal lieve woorden tegen mij.
Dat ze mij zo knap vond en dat ik het zo goed deed en dat ze uitgebreid de tijd voor mij zou nemen.

 

Daarna ging ze verder en plukte wat stukjes bij de zijkant van mijn oren.

 

Ik keek ondertussen naar Buddy die op de grond lag te slapen.

 

Gea deed elke keer een stukje en ondanks dat het nooit leuk is als ze aan je haren trekken viel het me eigenlijk wel mee.

 

Het vrouwtje vroeg of ze toch niet beter mijn snoetje kon pakken.
Gea vond van niet en zei: “mocht het nodig zijn, dan hoor je dat van mij”.

 

Gea deed rustig aan en af en toe mopperde ik wat maar gedroeg me best aardig.

 

Gea wisselde plukken af met aaien en knuffels

 

Na twee uur waren we klaar met de helft van mijn lijf en was het tijd voor koffie.
Buddy en ik kregen beiden een overheerlijk kauwstaafje en het vrouwtje kreeg cappuccino met een kerstkransje.
Daarna mochten we even een plas doen in de tuin. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd want ik moest heel erg nodig.
Ik plaste en Buddy plaste er direct overheen. Dit leek me mijn plasplek, dus ik er weer overheen en zo hebben we een kwartier lang elkaar overtroefd in de tuin. Daarna was het tijd om verder te gaan.

 

Ze zou de binnenkant van mijn oren gaan doen en het vrouwtje gaf aan dat een snoetje nu echt geen overbodige luxe zou zijn.
Gea luisterde niet en begon te plukken en op dat moment gaf ik een hele gemene grom en draaide vliegensvlug mijn snuit naar haar toe.
Gea was nog sneller en pakte mijn nekvel vast en zei :”nee Meneertje” en bleef mijn nekvel vast houden tot ik weer naar voren keek”.
Daarna liet ze mij  weer los en plukte verder.
Het vrouwtje was zo gespannen als een ui en zei geschrokken: “pas op hoor Gea!”.
Ze had al tegen het vrouwtje gezegd dat ze zich vooral nergens mee moest bemoeien en dat leek mij een goed advies. Hoogste tijd dat Gea het vrouwtje even in haar nekvel greep, misschien dat ze dan kon luisteren.

 

Elke keer als ik mijn lip optrok deed Gea alleen haar vinger omhoog en zei verder niks meer.
Het leek mij dat ik dan ook niet zoveel hoefde te zeggen.

Ik kletste ondertussen met Buddy, die tijdens mijn gegrom eens kwam kijken wat er aan de hand was.

Tussendoor ging Gea onverstoorbaar door met plukken en af en toe kreeg ik een knuffel en zei ze dat ik echt heel braaf was.

Vier uur later was ik helemaal klaar en was mijn snoetje helemaal niet nodig geweest tijdens het plukken

Gea föhnde de losse haren eruit en zei: “klaar mooie Meneer,  je hebt nog een lekker kauwstaafje verdiend. Wat heb jij je keurig gedragen”.

Het vrouwtje ging betalen en kreeg een zakje chocolade boompjes mee die ze echt niet verdiend had hoor.
Ze had zich niet aan de regels gehouden en zich er toch af en toe mee bemoeid.
Het vrouwtje had gewoon geluk dat Gea heel lief is en ze toch wat lekkers mee kreeg.
Voor mij zat er, met een rode strik, nog een lekker kauwstaafje bij aan en ik had hem wèl eerlijk verdiend.
Het vrouwtje raakte niet uitgepraat dat ze echt bang was geweest maar dat ze vol verbazing heeft gekeken hoe Gea mij mooi maakte met een lieve en zeer standvastige hand.

Lieve Gea, heel hartelijk dank dat je, ondanks dat je nooit op donderdagmiddag werkt, een uitzondering wilde maken.
Nu kan Jaggie’s Pawprint hele mooie foto’s maken voor mijn nieuwe boek.
Uiteraard krijg jij er als dank eentje cadeau.

Trimsalon Kwispel in Veenendaal is een hele grote aanrader!
Ervaring, geduld, rust en liefde.
Ik vind het een pracht combinatie voor een Trimsalon.

En nu gaan we feest vieren want mijn grote mensenzus is jarig.
Schuif de koekjes, taart, worstjes en kaasjes maar door.

Woensdag 11 december 2019.  Meneertje 362

Tijd voor nieuws, heel leuk nieuws.
Eigenlijk voor twee nieuwtjes en ik begin met het eerste leuke nieuwtje.
Digital Pet had een wedstrijd bedacht waarbij  iedereen een foto kon inzenden.
De allerleukste foto zou dan gekozen worden en daarvan zou Digital Pet een Kerstman voor je persoonlijke kerstkaart  maken.
Ik zond ook een foto in en won. Het resultaat is heel erg leuk geworden.
Natuurlijk ga ik die aan jullie laten zien.
Is hij niet fantastisch geworden?

 

Er waren super veel inzendingen en ik won met de foto, die op de kaft van mijn eerste boek staat.
Over boek gesproken……… De meeste van jullie weten wel dat ik een boek heb uitgegeven.  De Wereld van Meneertje Jansen.

Een limited Edition met een oplage van 250 stuks die allemaal verkocht zijn.

Zelfs nu vragen mensen nog of ze dit boek kunnen kopen.

Het vrouwtje zei destijds: “op is op” en ik kan jullie verzekeren, als zij dat zegt is het ook daadwerkelijk op.

Het is nogal een eigenwijs type.

 

Maar ook al komt mijn eerste boekje niet in de herdruk, toch is er geweldig nieuws en ik mag dat eindelijk verklappen. 
Het grote nieuws waar ik het vorige week over had.
Er komt een nieuw boek uit!
Mijn tweede boek met de titel:
De Wereld Van Meneertje Jansen draait door

Er moet nog wel heel veel gebeuren voordat het boek helemaal klaar is maar het gaat er definitief komen. Het vrouwtje is op dit moment druk bezig om alle verhaaltjes en foto’s naar de papa en mama van Guus te sturen want zij gaan, als ervaringsdeskundigen, mijn vrouwtje weer helpen met mijn tweede boek.
Ik ben super trots, enthousiast en heel erg blij.  In januari zullen alle bestanden door Studio Rietveld verwerkt worden tot een perfecte  drukkers lay-out. Zodra de papa en mama van Guus klaar zijn gaat het voor controle terug naar mijn vrouwtje en mij en als wij dan tevreden zijn, gaat het naar de drukkerij.

Op 21 december komt Anoula Voerman van Jaggie’s Pawprint om weer een aantal mooie foto’s te maken voor de kaft en natuurlijk ook een paar voor in het boek. Anoula maakt geweldige foto’s dus de keuze was niet heel moeilijk.
Anoula komt naar mijn bos bij ons Paradijsje en als het heel slecht weer is dan zoeken we een binnen locatie op.
Bij mijn eerste boek heeft Jaggie’s Pawprint ook een mooie boekenlegger ontworpen en het vrouwtje heeft daar toen een leuke bedel aan gehangen.
De eerste 100 bestellers kregen er toen eentje cadeau.
Ook nu zal Anoula weer een mooie boekenlegger ontwerpen en de eerste 200 zullen er sowieso eentje als cadeautje bij het boek krijgen.

Van mijn vorige boek zijn 250 exemplaren gedrukt en dit keer zal het vrouwtje er 300 laten drukken.
Er zal geen herdruk komen dus op is, net als bij het vorige boek, echt op!
Wat wel anders gaat worden zijn de verzendkosten.
Bij mijn vorige boek dacht het vrouwtje dat het niet zo storm zou lopen en besloot zij de verzendkosten te betalen.
Dat werd uiteindelijk een heel duur plaatje want ze vlogen de deur uit en dat leverde een flink kostenplaatje op.
Vandaar dat de verzendkosten nu bij de prijs in zit.

Hoe gaat het in zijn werking?
Vanaf vandaag kan iedereen die een boek wil bestellen dat doen.
Je mag een PB sturen via Messenger of een email sturen naar kaatjevanesse@gmail.com Je krijgt dan van mijn vrouwtje verdere informatie.
Het is de bedoeling dat je het boek van te voren betaald en dat je bij het overmaken van het geld je naam en adres zet.
Dan weet mijn vrouwtje gelijk waar het heen moet.
Zodra het boek klaar is, verzend mijn vrouwtje alle boeken aan de mensen die betaald hebben.
Uiterlijk in februari heb je het boek op de deurmat liggen.

Wil jij er zeker van zijn dat je een boek krijgt, dan is het heel verstandig om een bestelling te doen.
Ik houd jullie uiteraard op de hoogte van de vorderingen van het boek.

Natuurlijk moet ik er voor mijn foto shoot netjes uitzien maar mijn vaste trimster had geen plek. Daarom belde mijn vrouwtje met mijn fokster en die wist wel een paar toptrimmers. Helaas hadden ook die geen plek. Na heel lang bellen vond het vrouwtje een hele lieve trimster waar ik donderdagmiddag naar toe mag.
Het vrouwtje is daar heel blij mee. Niet alleen voor de fotohoot maar ook omdat we  aankomend weekend  lekker naar het Hondenhotel in Vlissingen gaan.
Het schijnt heel veel te gaan regenen en dan ben ik wat sneller droog met korte haren.
Mij maakt het niet uit want ik kan mijzelf prima drogen aan het beddengoed.
In een hondenhotel mag je namelijk gewoon op bed.
We zijn er al eerder geweest en er liggen speciaal dekens voor mij.
Ook mag ik gewoon heerlijk mee het restaurant in.
Petra komt het weekend weer op de cavia’s passen zodat wij zonder zorgen een weekendje naar zee kunnen.

Vrouwtje is nog even hard aan het werk voor het boek en ik kijk natuurlijk mee. Ik corrigeer wat en doe zo nu en dan een dutje

Het is namelijk veel gezelliger om samen aan mijn nieuwe boek te werken.

Uiteraard zorg ik ook dat ze af en toe even in beweging komt.
Al dat zitten is mega slecht, dus we spelen natuurlijk ook.

Wij gaan weer verder en jullie mogen vanaf nu mijn boek gaan bestellen.
We zitten er klaar voor.

 

Woensdag 4 december 2019. Meneertje 361

We hebben een geweldig weekend gehad en gingen met de grote bus naar België.
Opa en oma gingen we als eerste halen. Kom snel, we gaan naar onze sinterklaas villa met zwembad, jacuzzi en sauna.

 

Op internet hadden we plaatjes gezien van ons weekend huis maar dat het zo mooi was, dat hadden we niet kunnen denken.
Nadat we allemaal een rondje door het huis hadden gelopen gingen we eerst een broodje eten.

 

Iedereen kreeg een stoel en jawel, ik mocht ook op een stoel aan tafel zitten. Gezellig tussen opa en het vrouwtje in.

 

Het vrouwtje zei dat dit uit veiligheidsoverweging was omdat oma anders stiekem lekkers geeft. Nou, dat kreeg ik toch wel dus ik vond het een prima zitpek.

 

Er was een heel mooi plekje met een fijne lichtinval en daar moest het vrouwtje natuurlijk een aantal foto’s maken.

 

Wat zeg je nu? Gaan we sinterklaas vieren? Gauw zet me op de grond ik doe mee.

 

We gingen Bingo doen en mijn cadeautjes tas stond al klaar.

 

Ik moest elke keer de zak, waar al het papier in ging, controleren.

 

Wie heeft het bingo lootje nu? Opa? Ik hol naar hem toe. Pak je cadeautje maar uit hoor opa.

 

Dat zijn pepernoten opa, die lust ik ook wel. Zullen we proeven of ze lekker zijn?

 

Even checken of er niet toevallig een paar pepernootjes met het papiertje van opa in de zak zijn gegaan.

 

Do als jij zo pepernootjes krijgt mag ik er dan ook een paar? Jij bent namelijk mijn allerliefste grote mensenzus.

 

Patrick, ik hoor mijn naam. Ik moet mijn cadeautje halen. Ik ben zo weer terug.

 

Ik heb een mega knabbelstok gekregen. Wat een geweldig cadeau.

 

Het is al heel laat en opa en oma gaan bed. Ik ga ze even welterusten zeggen.

 

Lieve opa en oma slaap lekker en morgen gaan we weer fijn knuffelen en spelen.

 

De tuin is mega groot en helemaal omheind dus ik kan hier heerlijk buiten rennen zonder riem.

 

Mijn grote mensenbroer en Riri zijn aan het voetballen. Dat kan ik ook wel.

 

Let maar eens op hoe goed ik daar in ben.

 

Hoppa ik heb de bal. Kom hem maar halen.

 

Pak me dan, als je kan. Hoezo het is valsspelen als je van het voetbalveld af holt?
Dat staat nergens dus dit mag prima.

 

Het weekend is omgevlogen en nu ben ik even te druk met hollen, dus kan ik de grote verrassing nog niet aan jullie vertellen.
Dat moet namelijk wel op een feestelijk moment. Daarom maak ik van Meneertje 362 een feestelijk verhaal.
Nog even geduld en dan weten jullie allemaal waar ik het over heb. Veel liefs en een hele dikke knuffel van mij.