Maand: februari 2018

Woensdag 28 februari 2018 Meneertje 270

Het duurde even maar het vrouwtje is weer in staat tot verhaaltjes schrijven.
Nu was ze ook weer niet zo erg ziek dat dit niet zou kunnen want ze had haar hand niet gebroken.
Dan kun je best schrijven maar ze ging toch even rustig aan doen.
Vandaag kunnen we weer en nu is het ijzig koud buiten dus echt lekker lang lopen kan helaas niet.
Mij maakt het niet uit maar het vrouwtje is nogal een koukleum en dan is zo weer ziek.
Gelukkig heb ik wel alle dagen met de baas gelopen want die is niet ziek geworden.
Wij mannen zijn gewoon heel sterk.
Hoewel ik wel heel blij was dat het vrouwtje erbij was met een heel eng avontuur.
De baas had dit echt vreselijk gevonden.
We hebben namelijk iets heel griezeligs meegemaakt.
Drie kwartier lang een levensgevaarlijke situatie.
Althans, dat vond ik, het vrouwtje bleef letterlijk en figuurlijk ijzig koud.
Wat er voor gevaarlijks gebeurde? Ik ga het jullie vertellen.

“Meneertje #270” verder lezen

Vrijdag 23 februari 2018 Meneertje 269

Vrouwtje wilde mij en de baas de hele week niet knuffelen.
Ze was bang dat wij anders ook ziek werden.
Nou zo ziek was het vrouwtje anders niet hoor, ze ging gewoon werken.
Ze had hoofdpijn, keelpijn en al haar holtes zaten dicht maar als je kunt werken, dan kun je ook prima knuffelen.
Helaas deed ze het niet en de baas en ik moesten het doen met een aai over onze bol.
Niks zo erg als niet mogen knuffelen met het vrouwtje.
Ze word daar zelf ook altijd blij van en vind het super schattig als ik me ’s morgens aan haar vastklem om haar nooit meer los te laten.
Elke keer als ze zegt: “ik ga naar bed, welterusten”, klem ik me nog steviger vast en ze krijgt dan altijd de slappe lach.
Ze heeft tegen de baas gezegd dat hij dat maar eens moet filmen.
Nu is het vrouwtje thuis maar is ze nog steeds niet beter en gaat dit weekend ontstekingsremmers slikken en als dat niet werkt, dan maandag toch maar een kuurtje antibiotica halen.
Echt jammer want nu moeten we rustig aan doen.

vandaag viel dat niet mee want tijdens het uitlaten schrok ik me een hoedje.
Wij wonen naast het politiebureau en terwijl we langs de gesloten parkeerplaats van de politieauto’s liepen ging het hek open.
Dat was op zich geen enkel probleem maar direct daarna zette de politieauto zijn claxon aan en daar kwam toch een lawaai uit.
Het was maar goed dat ik aan de riem zat, anders was ik naar de andere kant van Veenendaal gehold.
Ik nam zo’n grote sprong dat ik mezelf lanceerde en niet verder kon springen omdat mijn riem ineens strak stond.
Het vrouwtje zei dat er niks aan de hand was.
Ik denk dat zij ook hoognodig een gehoorapparaat moet want er was wel degelijk wat aan de hand.
De hele weg bleef ik achter me kijken of er soms nog een lawaaiauto aan kwam.

Een kort stukje en dan hopelijk maandag weer een normaal verhaaltje.
Goed weekend allemaal.

“Meneertje #269” verder lezen

Donderdag 22 februari 2018 Meneertje 268

Het vrouwtje is weer vrij en dan kunnen we fijn en veel wandelen.
Volgens het vrouwtje is wandelen een uitdaging en niet omdat haar holtes ontstoken zijn en al een week lang hoofdpijn heeft.
Dat had ik me voor kunnen stellen maar nee, dat bedoelde ze niet.
Geen idee wat voor uitdaging zij er dan in ziet.
Voor mij is wandelen gewoon lekker snuffelen en snuiven.
Ideaal dat ik zo’n goede neus heb want regelmatig valt er onderweg lekkers te vinden.
De baas en het vrouwtje willen dit niet hebben maar ik ben ze regelmatig te vlug af.
Zij weten namelijk nooit of mijn snuffelen gewoon zoeken is naar een geschikte plek voor een plas of dat het is omdat ik iets eetbaars heb geroken.
Ik kan rustig 10 minuten op één plek staan ruiken zonder dat er ook maar iets eetbaars ligt.

Maar….ik kan ook 10 minuten op dezelfde plek ruiken en ineens mijn lekkers grijpen die ik al die tijd al in mijn vizier, of zo je wilt mijn neusgaten, had.
Daarom snuffelt het vrouwtje net zo hard als ik en tuurt met haviksogen de grasvelden en struikjes af.
Overdag is het best lastig om een boterham of ander lekkers te verorberen want zodra ik stil sta, is het vrouwtje ook gelijk gespitst en kijkt dan met mij mee.
Als ze ziet dat ik wat heb gevonden zegt ze steevast: “niet van de straat eten Meneertje”.
Dat was helemaal geen straat maar een struik en het is zonde om daar een boterham te laten liggen.

De meneer in de zorginstelling vlakbij ons huis, zorgt dagelijks voor nieuwe toevoer van brood.
Hij scheurt het brood soms doormidden maar meestal gooit hij hele grote plakken.
Lekker vers, dus niks mis mee.
Juist die grote boterhammen zijn fijn want als ik hem niet aan het vrouwtje geef, trekt ze hem uit mijn bek en er blijft dan een heerlijk stuk over die ik pijlsnel wegkauw en doorslik.

“Meneertje #268” verder lezen

Woensdag 21 februari 2018 Meneertje 267

Vrouwtje is als de dood dat ik een hernia krijg.
Ze zegt dat het dan mijn eigen schuld is want alle voorwaarden zijn aanwezig om nooit te hoeven springen.
Raar hoor want ik ben dol op springen.
Ik spring keurig naast mijn trapje van de bank en als ze mij dan begeleiden met een koekje dan kom ik uiteraard netjes van het trapje af.
Zodra er geen koekje meer te behalen valt, spring ik zonder trap op de bank en zonder trap er af.
Zo gaat dat met elke stoel, de bank, de salontafel en alles waar je ook maar op zou kunnen springen.
Het vrouwtje krijgt elke keer hartverzakkingen als ik van de leuning naar beneden spring, want die is echt hoog.
Ze wil dat niet hebben maar voordat ze me vaak kan tegenhouden sta ik al naast haar.
Als ik een mens was dan deed ik absoluut mee met hoog-spring-wedstrijden.
Ik vind het heerlijk, maar hoor bijna elke dag dat dit niet goed is voor mijn rug en dat ik dit niet moet doen.

“Meneertje #267” verder lezen

Dinsdag 20 februari 2018 Meneertje 266

Hebben jullie soms ook het idee dat er verbeterpuntjes zijn in je bestaan?
Voor het grootste gedeelte ben ik erg tevreden met mijn baas en vrouwtje.
We gaan regelmatig wandelen, we spelen veel, ik mag heerlijk op schoot liggen, als het mooi weer word gaan we alle vrije dagen van het vrouwtje weer naar het paradijsje, ze zorgen dat ik mijn vriend Guus regelmatig zie, we gaan vaak naar mijn oma’s en opa, en van de zomer gaan we weer lekker op vakantie naar ons huisje aan zee.
Tot zo ver alles prima voor elkaar.

Waar er echter een flinke verbeteringsslag gemaakt kan worden, is met het eten.
Ik krijg 2x per dag vers vlees en elke dag van de week iets anders.
Maandag eet ik altijd pens, dinsdag eend/kalkoen, woensdag paard, donderdag lam, vrijdag rund, zaterdag konijn en zondag zalm/kip.
Als ik mijn bakje ’s avonds leeg eet, krijg ik 2 eetlepels yoghurt.
Op zich lijkt dat een groot aanbod maar daar ben je op een gegeven moment wel op uitgekeken toch?

“Meneertje #266” verder lezen

Maandag 19 februari 2018 Meneertje 265

Pas geleden kreeg ik kussentraining op zolder, weten jullie dat nog?
Ik moest netjes op mijn kussen liggen en mocht er niet in bijten.
De afgelopen dagen ben ik meerdere keren op zolder geweest en hoefden ze maar een paar keer te zeggen dat ik op de zakdoek moest bijten en niet in het kussen.
Het vrouwtje was super trots dat ik nog steeds geen gaatjes in het kussen op zolder had gebeten.
Op zich heb ik daar ook helemaal geen tijd voor.
Ik ga op zolder altijd op onderzoek uit, vrouwtje noemt dat schuumen.
Normaal vond ik altijd wel wat maar sinds ze de zolder hebben opgeruimd is het armoe troef.
Niks rond slingerende wasknijpers, kartonnen doosjes en andere zaken waar ik mee kan spelen.
Dus moet ik het doen met mijn eigen speelgoed op de zolder.
Ik wissel af tussen eenzame sokken, mijn bot en de zakdoek.
Tijdens het spelen zag ik laatst ineens dat de baas een knuffeltje aan een veter had gebonden en die veter had hij vastgeknoopt aan een houten balk.
Dat was grappig.
Ik kon nu mooi aan de knuffel trekken maar kreeg hem niet los.
Waarschijnlijk is hij om die reden ook nog helemaal compleet.

“Meneertje #265” verder lezen

Vrijdag 16 februari 2018 Meneertje 264

Het vrouwtje heeft haar eerste nacht werken er op zitten en ik was dolblij dat ze vanmorgen weer thuis was.
Ik hoor haar vaak als eerste en begin dan heel hard te piepen.
Pas dan weet de baas dat het vrouwtje in de gang haar jas aan het uittrekken is.
Vanaf dat moment is het tijd om, na een vogelvrije vlucht in haar armen -gesprongen vanaf de loungestoel- uitgebreid te knuffelen met het vrouwtje.
Echt jammer voor het vrouwtje dat ze het weekend niet vrij is want ze wil oefenen.
Jullie vragen je vast af wat ze dan wil oefenen.
Nou, dat ga ik jullie vertellen.
Het vrouwtje heeft van de baas een nieuw fototoestel gekregen.
Tot nu toe zette het vrouwtje de camera regelmatig op de automatische stand maar ze wil zich er echt in gaan verdiepen en dus moet ze heel veel foto’s maken om te oefenen.

“Meneertje #264” verder lezen

Donderdag 15 februari 2018 Meneertje 263

Het is al weer donderdag en de vrije dagen van het vrouwtje zijn voorbij.
Vanavond gaat ze weer een week werken in de nachtdienst maar de foto’s van het weekend waren nog niet op.
Dus gaan we de laatste serie doen van de zondagmiddag.
Toen gingen we namelijk op visite bij broer.
Het is altijd afwachten hoe een bezoekje verloopt.
Soms zit hij zo in zijn eigen wereld dat er weinig contact is.
Maar niet naar mij hoor.
Als hij mij ziet is hij altijd zichtbaar heel blij.
Ik mag dan op schoot en hij doet altijd heel voorzichtig met mij.
We hadden afgesproken dat we om 14.00 uur aanwezig zouden zijn dus stonden we klokslag 14.00 uur bij broer.

“Meneertje #263” verder lezen

Woensdag 14 februari 2018 Meneertje 262

We zijn nog steeds bezig met de weekend foto’s want dat zijn er een heleboel.
Dat heb je nu eenmaal als je veel dingen doet in het weekend.
En weten jullie wat ik zondag morgen ging doen?
Echt waar, toen ging ik naar mijn grote vriend Guus.
We moesten nog steeds vieren dat ons boek zo’n succes is geworden en dat gingen we doen.
Ik ging samen met het vrouwtje want de baas gaat elke zondag morgen zwemmen.
Hij gaat dan eerst een eind fietsen en dan in het zwembad heel hard borstcrawl doen en dan fietst hij na een uur weer een heel eind terug.
De baas is enorm sportief.
Wij gingen lekker vroeg want dan konden we gezellig lang spelen.
Vrouwtje zegt altijd dat ik een beetje rustig moet doen want ze vind dat ik meestal rond stuiter.
Ze is gewoon jaloers op mijn vlotte en soepele moves hoor.
Ik houd van rennen en spelen en daar is niks mis mee.
Toen we de auto bij mijn vriend Guus parkeerden kwam Guus al naar buiten gerend.
Normaal blaft hij altijd heel hard als er mensen met de auto langs komen
maar als wij er aan komen moet Guus altijd piepen van geluk.

“Meneertje #262” verder lezen

Dinsdag 13 februari 2018 Meneertje 261

Nadat we zaterdagochtend een uur lang gehold en gewandeld hadden, gingen we eerst even naar huis een kop koffie drinken met een koekje.
Er was een waterig zonnetje, ik pikte een strookje zon op de bank in en viel in slaap.
Na korte tijd pakte de baas de riem en zei: “kom meneertje, we moeten gaan”.
Ik hoefde nog niet uit hoor, ik wilde nu genieten van de zon.
De baas tilde me op en droeg me naar de auto.
In de auto was ik wat aan het rommelen en graven en het vrouwtje zei: “wat doet hij toch?”.
Ze draaide zich om en zag in mijn stoel een bult liggen.
Het vrouwtje schoot in de lach en zei: “Meneertje is in het sloopje van zijn kussen gekropen”.
In mijn autostoeltje ligt mijn scheerwollen kussen, die ik ooit van Anne-marieke en Rob van caviaflat.nl heb gekregen.
Een heerlijk zacht kussentje.
Omdat het vrouwtje wil dat het kussen schoon blijft zit er een sloop omheen.
In het sloopje lag het heerlijk.

“Meneertje #261” verder lezen

Maandag 12 februari 2018 Meneertje 260

Het weekend is al weer voorbij en we hebben heel veel gedaan en daarbij ook veel foto’s gemaakt.
Daarom doen we aankomende dagen wel de foto’s van het weekend.
Zoals altijd gaan we zaterdagmorgen tegen 10.45 uur naar oma in het verzorgingshuis.
Maar daarvoor is er tijd genoeg om nog lekker te spelen en te wandelen.
De baas zei dat hij tijdens een rit op de vrachtauto een mooie veilige groenstrook had gevonden waar helemaal niks komt en waar ik dus fijn zou kunnen hollen.
Dat klonk me als muziek in de oren en daar wilde ik natuurlijk gelijk heen.
Na de koffie togen we dus in de auto naar de geheime renplek.

Toen we aankwamen was er inderdaad helemaal niemand te zien.
De baas tilde mij uit de auto en ik hoefde zelfs het eerste stuk niet aan de riem.
Ik holde naar de eerste de beste boom en deed snel een plas.
Kom baas, kom vrouwtje, we gaan spelen.

“Meneertje #260” verder lezen

Vrijdag 9 februari 2018 Meneertje 259

Vandaag is het een feestdag want mijn grote mensenzus is gepromoveerd en is nu Managing Director.
Ik vind dat we dit feestelijk moeten vieren met heel veel koekjes.
Wat het precies inhoud, ik heb geen idee maar ik zie wel dat de baas en het vrouwtje heel trots zijn en dan ben ik dat ook.
Maar al is ze niks, dan ben ik nog net zo blij met mijn grote mensenzus maar als er wat te vieren valt doe ik niet moeilijk.
Ik vind dat je standaard alles in het leven moet vieren.
Helaas kreeg ik maar twee koekjes bij de koffie en als je zo’n groot feest viert, dan hoort daar toch minimaal een hand vol koekjes bij en een plankje met worst en kaas.
Maar niks van dat al.

Het weer wilde ook niet mee vieren want de beloofde sneeuw kwam niet.
Sneeuw leek me bij uitstek heel feestelijk.
Ik keek verlangend uit naar een heleboel sneeuw maar er viel helemaal niks.
Zo jammer want ik had me verheugd op sneeuwbal happen en op spelen in de sneeuw.
De weerman had toch echt sneeuw beloofd, ik had het zelf gehoord op het journaal.
Vanaf de leuning van de bank heb ik geprobeerd om het uit de lucht te kijken maar geen witte vlokken.

“Meneertje #259” verder lezen

Donderdag 8 februari 2018 Meneertje 258

Echt fijn dat het vrouwtje weer vrij is en ze vanavond niet hoeft te werken want de laatste paar dagen voel ik dat haarfijn aan.
Zodra ze haar brood gaat smeren en dat in haar werk-tas stopt, wil ik op schoot zitten en alleen nog maar knuffelen. Ik klem dan mijn beide pootjes om haar nek heen en druk mijn kop strak tegen haar aan. Ondanks het feit dat ze mijn knuffels heerlijk vind gaat ze toch werken.
Ze zegt dat we anders niet meer naar het paradijsje kunnen, dus dat het wel belangrijk is dat ze gaat werken.

Het vrouwtje kwam vanmorgen thuis en zoals altijd, knuffelde ik haar alsof mijn leven er van afhing.
Ik mocht maar heel even bij haar op bed spelen want ze moet terug schakelen van de nachtdienst naar het dagleven.
Na haar laatste nacht werken, gaat ze zo snel mogelijk slapen en komt ze vroeg uit bed zodat ze vannacht weer kan slapen.
Meestal lukt dat de eerste nacht helemaal niet, dus de echte haast achter deze actie snapte ik niet maar ze ging toch snel slapen.
Ik kreeg nog een dikke kus op mijn snuit en ze zei: “je mag met de baas mee naar beneden en mij straks om half twee wakker komen maken”.

En dat deden we, om klokslag 13.30 uur zette de baas mij op het achtereinde van het bed en croste ik naar het slapende hoofd van het vrouwtje.
Ik sprong boven op haar gezicht en hoorde heel gedempt wat gepruttel en een slaperig goedemorgen.
Dat klonk mij als wakker.
Kom vrouwtje, doe snel je onesie aan dan gaan we lekker op de bank ontbijten en kom ik bij je liggen.

“Meneertje#258” verder lezen

Woensdag 7 februari 2018 Meneertje 257

Jullie weten ondertussen wel dat ik dol ben op dozen.
Het vrouwtje vind dat het obsessieve vormen aan neemt.
Ik vind het reuze mee vallen maar als er een doos is, dan wil ik die uiteraard wel graag hebben.
Toen de deurbel ging begon ik keihard te wafkippen.
Het vrouwtje dacht dat het een vriend van Joeri was en die ken ik ook allemaal, dus mocht ik mee naar de voordeur.

“Meneertje #257” verder lezen

Dinsdag 6 februari 2018 Meneertje 256

Ik heb iets heel moois gekregen.
Nou ja, eigenlijk heeft het vrouwtje het gekregen maar het is ook voor mij want ik sta er op.
Yvonne is een mevrouw die ik nog nooit gezien heb maar het vrouwtje kent haar van de cavia’s.
Deze mevrouw vroeg of iemand nog wat kralen en andere losse frutsels had om mee te knutselen.
Wij hadden dat wel dus had het vrouwtje drie bakken vol met kralen en schelpjes gegeven.
Yvonne vond dat zo lief van het vrouwtje dat ze een mooi schilderij heeft gemaakt met kralen en schelpjes en met een foto van mij in het midden.
Ze had eerst gevraagd wat de lievelingskleur van het vrouwtje was en dat is oranje.
Jullie snappen dat het vrouwtje heel erg blij was met het mooie cadeau van lieve Yvonne.
Het mag in het paradijsje aan de muur hangen.
Daar hangt al lange tijd een spijker waar niks aan hangt en daar past het kunstwerk vast heel mooi.
Kijk maar eens gauw naar de foto’s, dan kunnen jullie ook zien hoe mooi het is geworden.

“Meneertje #256” verder lezen

Maandag 5 februari 2018 Meneertje 255

Al heel veel mensen hebben het boek ontvangen en wat een geweldige reacties allemaal.
Natuurlijk gaan we die bewaren.
Vandaag dus geen verhaaltje van mij maar een bladzijde met jullie foto’s en verhaaltjes.

Wat genieten van al die leuke reacties.
De papa en mama van Guus, Guus, het vrouwtje en ik zijn super trots.

Het boek ligt in twee winkels in Otterlo

In Veenendaal bij Hertog Diervoeders

En heel binnenkort liggen er ook 5 in Sluis bij de Teckel Country Store.

Hopelijk komen de boeken, bij de mensen die hem nog niet ontvangen hebben, alsnog deze week binnen.
Mocht je vrijdag nóg niets ontvangen hebben, laat het dan even weten.
De mensen die graag een boekenlegger willen kunnen deze bestellen voor slechts 2 euro exclusief verzendkosten.
Je kunt kiezen welk bedeltje je eraan wilt: een teckel, een botje, een voetafdruk of een hartje met I love my dog.
Zolang de voorraad strekt.
Te bestellen via: kaatjevanesse@gmail.com

Vrijdag 2 februari 2018 Meneertje 254

Regelmatig krijg ik een doos om lekker te mogen versnipperen en soms zoek ik zelf een doos uit.
Ik kan namelijk prima bij de kartonbak en als er wat leuks in zit dan vis ik het er mooi uit.
Daarom kijken ze sommige verpakkingen extra goed na, zoals pakken waar hagelslag in heeft gezeten omdat chocolade slecht kan zijn.
Waarom zijn toch alle lekkere dingen slecht voor je.
Echt zo jammer want anders zou ik de hele dag koekjes, snoepjes, kaas en worst eten.
Helaas zijn ze hier best streng en zit dat er gewoon niet in.
Gelukkig krijg ik altijd wel lekkers in het weekend.
Ik kan me nu al verheugen op mijn heerlijke eitje.
Gisteren nam het vrouwtje een ei bij de nasi maar hoe ik ook kwispelde, ik kreeg er helemaal niets van.

“Meneertje #254” verder lezen

Donderdag 1 februari 2018 Meneertje 253

Het vrouwtje heeft haar ringen weer in een doosje gedaan en dat betekend dat ze weer moet gaan werken.
Jammer dat vrije dagen altijd zo snel voorbij vliegen.
Nu moet ze weer overdag slapen maar gelukkig is de baas er wel.
Het vrouwtje kwam vanmorgen laat uit bed en nadat we samen geknuffeld hadden ging ze ontbijten.
Toen ze klaar was zei ze: “zullen we samen weer het Sherlock Holmes spel doen?”
Ik was even vergeten welk spel dat ook al weer was maar als er koekjes of snoepjes te verdienen zijn, vind ik het al heel snel erg leuk.
Ze pakte het houten plankje met de kleine houten dopjes er op en ik wist het ineens weer……lekkers zoeken onder de dopjes.
Ik vloog achter haar aan naar de keuken en zette het op een piepen.
Schiet eens op met die dopjes, ik wil zoeken.
Het vrouwtje zei we starten makkelijk, met onder alle dopjes een mini kippensnoepje.
Toen ze dat gedaan had, zette ze het plankje op de grond en rook ik de kippengeur al goed.
Ik snoof aan alle dopjes en jawel, ze had woord gehouden, onder elk dopje lag een klein kipsnoepje.
Met mijn tanden tilde ik het dopje een stukje op, liet hem dan los en schoof hem met mijn neus weg.
Daarna kon ik het lekkere snoepje opeten.
Binnen een minuut waren alle dopjes er af en had ik alle snoepjes gevonden.
Lekker vrouwtje, vullen maar weer.

“Meneertje #253” verder lezen