Maand: april 2018

Woensdag 25 april 2018 Meneertje 289

In de gang staat onze mand waar we oud papier en karton in doen.
Zodra deze vol is nemen we die mee uit wandelen.
Nou ja, het papier nemen we mee, niet de bak.
Het vrouwtje doet dan al het karton en papier in een linnen tas en dan legen we die samen in de grote kartoncontainer.
Deze staat vlak bij ons huis en iedereen mag daar zijn papier in doen.
De container is natuurlijk heel snel vol en als dat zo is, zetten veel mensen hun karton er gewoon naast.
Het vrouwtje doet dat niet maar checkt altijd eerst of ons papier er nog bij past voordat ze het mee neemt.
Van de week liepen we saampjes langs de kartoncontainer en aangezien er heel veel dozen en zakken met papier naast stonden, wist het vrouwtje al wel genoeg, de container zat vol.
We liepen verder en ineens zei het vrouwtje: “wat heb jij nu in je bek”?
Ikwe? Nwik bwizwonders, gewoon een swoenendwoos.
Het vrouwtje pakte de doos af en zei: “die gaan we terug brengen ik heb al rommel genoeg”.
Echt heel jammer want dit was een prachtige doos om thuis te gaan versnipperen.
Ik had het geen probleem gevonden om die tijdens de wandeling mee te dragen.
We liepen terug naar de container en het vrouwtje zette de schoenendoos weer terug.

“Meneertje #289” verder lezen

Na de koffie gingen we bloemen poten en jullie snappen dat oma niet weg wil voordat alles af is.

Filmpje:

Woensdag 18 april 2018 Meneertje 288

Het vrouwtje heeft mij heel hard uit gelachen en dat mag echt niet.
Iemand uitlachen is nooit leuk en zeker niet als het mij betreft.
Ik verkeerde in een uiterst gevaarlijke situatie en dan is het helemaal erg om uit gelachen te worden.
Wat er gebeurde?
Vrouwtje had de printer uit de kast gehaald en aangesloten.
Ze moest allerlei dingen uitprinten en ik ging gezellig bovenop de printer zitten en keek wat het vrouwtje allemaal aan het doen was.
Op een gegeven moment ging ik iets verzitten en zette mijn pootje op wat knopjes.
Ineens werd het monster in de printer wakker en begon te brullen.
Ik schrok me wezenloos en maakte een hoge sprong en vloog met een noodvaart naar de bank en sprong er op.
Vanaf de bank begon ik te blaffen.
Het monster in de printer ratelde keihard en ik denk dat er een gevaarlijke slang in zat.
Het vrouwtje schoot in de lach maar er viel weinig te lachen, een heel gevaarlijk monster probeerde te ontsnappen uit printer.
Hij had mij wel op kunnen eten.
Vrouwtje ging het monster voeren met blaadjes papier.
Het monster lustte de blaadjes niet en spuugde ze weer uit.
Na een hele tijd zei het vrouwtje: “je kunt weer op de printer komen zitten hoor, hij staat uit”.
Nou, dat ging ik echt niet doen.
Een kwartier later borg het vrouwtje de printer weer op in de voorraad kast en toen gingen we fijn met mijn flostouw gooien.

“Meneertje #288” verder lezen

Woensdag 11 april 2018 Meneertje 287

Eindelijk was het zo ver en togen we bij het krieken van de dag, met een auto vol spullen, naar het Paradijsje.
Wat had ik hier lang op gewacht.
Het vrouwtje zegt altijd dat de tijd vliegt maar het duurde eeuwen voor we weer naar ons eigen paradijsje gingen.
In de winter zijn we wel een paar keer geweest maar dan was het een voerrondje voor de eekhoorntjes en vogels, een snelle check of alles nog in orde was in de caravan en dan gingen we weer naar huis.
Maar nu zat de auto vol met alles wat we nodig hadden: dekbedden, handdoeken, zeep, eten van mij , koffie, natuurlijk mijn koekjes en nog heel veel meer.
Mijn speelgoed ligt allemaal daar en mijn etensbakken ook, dus dat hoefde niet mee.
Wel een overheerlijke verse bot.
De auto zat zo vol dat ik echt in mijn stoeltje moest blijven want ook de achterbank was tot de nok toe gevuld met spullen.
Ik zag zelfs de hangmat erbij liggen. Geen idee waarom ze al de spullen niet in Otterlo laten want dat lijkt mij een stuk efficiënter.
Kennelijk sjouwen ze graag en verhuizen ze dan alles wat los ligt naar huis.
We gingen op weg en ik stond de hele weg met mijn neus tegen het raampje aangedrukt.
Het vrouwtje appte naar de papa en mama van Guus dat we onderweg waren, het feest kon beginnen.

Toen we aankwamen mocht ik uit de auto en holde gelijk even naar de honden van de parkeigenaren en zette een enorme keel op.
Zo, dan weten zij ook dat ik er ben en niet met me laat sollen.
Ik was erg tevreden over mijn actie al hoorde ik het vrouwtje zeggen dat ik onmiddellijk moest komen en niet zo vreselijk onaardig moest doen.
Volgens mij is het vrouwtje vergeten dat ze altijd heel hard grommen en blaffen als we er langs lopen maar ik ben dat zeker niet vergeten.
Nu ik een volwassen man ben moest ik dat wel even duidelijk maken.
Zij waren op de hoogte, dan kon de vakantie nu beginnen en ik dook de tuin in.
De baas en het vrouwtje haalden de auto leeg en toen ging het tuinhekje dicht.
De schuur ging open, de deur van het klompenhok en de deur van de caravan.
Hallo Paradijs, we zijn er weer!

“Meneertje #287” verder lezen

Woensdag 4 april 2018 Meneertje 286

Paasdagen zijn erg leuk, ik wist niet dat ze zo leuk waren.
Ik had geen idee wat er ging gebeuren maar de baas had een ei gekookt en terwijl hij hem aan het afpellen was, sprong ik al druk om hem heen.
Héérlijk, daar kwam mijn eitje aan.
Doe maar snel in mijn bakje baas.
Dat deed de baas niet en het vrouwtje pakte mij op en zei: “we gaan even in de gang wachten moppie”.
Niks in de gang ik wilde mijn eitje op eten maar voordat ik verder tegen kon stribbelen stonden we al op de gang en deed het vrouwtje de deur dicht.
Het vrouwtje ging op de onderste trede zitten en ik zat op haar schoot.
Ze zei: “je mag zo paaseitjes zoeken, is dat niet leuk”?
Dat klonk mij heel feestelijk in de oren en toen de baas riep dat we mochten komen, zei het vrouwtje: “zoek ei”.
Ik holde de kamer binnen en had in no-time een heerlijk ruikend spoor te pakken.
Na even snuffelen vond ik een schijfje ei achter de poot van de eettafel.
Ik begon hard te kwispelen want ik rook nog veel meer ei.
Het duurde niet lang of ik had een schijfje ei te pakken dat achter het gordijn verstopt lag.
Kennelijk had de baas mijn ei in schijfjes gesneden en deze verstopt.
In heel korte tijd had ik mijn volledige ei bij elkaar gesnuffeld.
Zullen we weer in de gang wachten tot de baas een nieuw ei heeft verstopt vrouwtje?
Helaas bleef het bij één ei en dat was echt jammer want ik vond het echt een heel erg leuk spel.

“Meneertje #286” verder lezen